توقتار... توقا... توقتار اعا... قاسيەتتى قارا شاڭىراق – م.اۋەزوۆ اتىنداعى ادەبيەت جانە ونەر ينستيتۋتىنىڭ بۇگىنگى التىن دىڭگەگىنىڭ ءبىرى ەدى ول. سوڭعى جىلداردا ءسوز ۇستاحاناسىنداعى الىپتار شوعىرى ازايعان سوڭ بۇلاردىڭ بۋىنى دا قاستەرلى عيماراتتىڭ قۇتىنا اينالعان-دى.
تالاي تۇعىرلى تۇلعانىڭ ءىزى قالعان بۇل مەكەمەدەگى بارلىق ءبولىم ءبىر توبە دە، قولجازبا ءبولىمى ءبىر توبە. توقتار اعامىز سول ەسكى جادىگەرلىكتەردى وقىپ، تالداپ-تارازىلاۋدىڭ مايتالمان مامانى ەدى. ۇلتتىڭ رۋحاني قازىناسى جيناقتالعان قولجازبا جانە تەكستولوگيا ءبولىمىن ءبىزدىڭ ينستيتۋتتىڭ مەككەسى دەۋگە بولار. سول مەرەيلى مەككەنىڭ قاعباسىنىڭ قاقپاسىن قاس قاقپاي كۇزەتىپ توقتار اعام وتىراتىن.
بەينەلەپ ايتساق، بۇل ءبولىم ارعى ءداۋىر، باسقا بولىمدەر بەرگى ءداۋىر سەكىلدى ەدى. الىپ ەر توقا سول ارعى داۋىردەن ءبىر ساتتە سىتىلىپ شىعىپ، بەرگى ءداۋىردىڭ ادامدارىمەن از-كەم تىلدەسەتىن دە، كونە زاماننىڭ تۇڭعيىعىنا قايتا سۇڭگيتىن. سودان كۇن ۇزاققا ەجەلگى دۇنيەدەن جەتكەن قولجازبالارعا كومىلىپ، مىڭ ءتۇرلى ماتىنگە ءۇڭىلىپ، ۇلى دالانىڭ ۇلى رۋحىمەن كۇبىر-كۇبىر سويلەسەتىن. ەندى سونىڭ ءبارى ەلەس...
بۇل عيبراتتى عيماراتتا «ءبىر ءوزى – ءبىر ينستيتۋت» دەگەن بيرەسمي لاۋازىمدى ءبىر اۋىزدان يەلەنگەن ساناۋلى عانا عالىم بولدى. توقاڭنىڭ تابيعاتى دا سوعان جاقىن ەدى. بارشاعا بەلگىلى تىركەستى ءسال تۇرلەندىرسەك، عالىمدا دا عالىم بار، قازاناتى ءبىر بولەك... زامان باسقا، سالت باسقا. انىعىن ايتساق، ەندى ءدال ونداي زەرتتەۋشى بولمايدى. ەكى توقتار تۋمايدى. ونى كۇن وتكەن سايىن سەزىنە تۇسەتىنىمىز انىق. نە دەسەڭ، و دە، كۇللى قولجازبا جەتىم قالدى ەندى...
توقتار الىبەكوۆ تىنىمسىز زەرتتەگەن قۇلانايان قۇلمامبەت اقىن ءومىر تۋرالى تولعانىستارىندا ادام مەن تىرشىلىك ۇعىمىن كوشىپ كەلە جاتقان كەرۋەنگە بالايتىن. جىر ءدۇلدۇلى
«بارادى كۇنى بىتكەن كۇندە ءوتىپ،
ءبىز كەلگەن كەرۋەنبىز دۇنياعا»
نەمەسە
«قازا جەتىپ قۇلمامبەت،
كەرۋەنى كوشىپ جونەدى» دەپ تەرمەلەتەر ەدى. سول قۇلانايان قۇلمامبەت ايتقانداي، توقاڭنىڭ دا كەرۋەنى كوشتى...
ءسويتىپ، ءبىزدىڭ توقتار دا عارىش جاققا اتتاندى. ماڭگىلىككە... الدىنان جارىلقاسىن اعامىزدىڭ!
باۋىرجان ومارۇلى
