كوكتەم. قىزىل كۇرتەشە كيگەن قىز اعاسىمەن بىرگە تاۋعا شىقتى. ول توستاعانشاسى اپپاق گۇل كوردى. جانىنا باردى. سول ساتتە گۇلگە ءتىل ءبىتتى: – سالەم! اتىم – بايشەشەك. «كوكتەم جارشىسىمىن». ەلدەر مەنى ەمگە دە قولدانادى. ال، سەنىڭ ەسىمىڭ كىم؟ – جازيرا. – تانىسقانىما قۋانىشتىمىن، جازيرا. قىز گۇلگە ۇزاق قاراپ تۇردى. ونى جۇلۋعا قيمادى. تەك سۋرەتكە ءتۇسىردى. ۇيگە جەتكەندە ونى اكەسىنە، اناسىنا جانە ىنىسىنە كورسەتتى. ءبارى – تاڭ-تاماشا. – مىناۋ اتاقتى بايشەشەك..

4 جاسقا دەيىنگى بالالارعا ارنالعان – كولساي دەگەن وسى جەر مە، اتا؟ – ءيا! – سۋرەتتەگىدەن دە كۇشتى ەكەن عوي، – دەدى سەگىزدەگى داريعا جان-جاعىنا قاراپ. ونىڭ ۇيىندە وسى كولدەردىڭ سۇگىرەتى ءىلۋلى تۇر. ارا-تۇرا كوز تاستاپ، ارمانعا بەرىلەدى. قىز جازعى دەمالىستى اسىعا كۇتتى. ويتكەنى، اتاسىنىڭ «كولسايدى كورسەتەمىن» دەگەن ۋادەسى بار-تۇعىن. ەندى مىنە، ول تاۋ باسىندا توڭىرەكتى بارلاپ تۇر. جول بويى وسى ءوڭىردى زەرتتەۋمەن بولدى. تاماشا ولكەگە تابانى تيگەندە ت..

«ازيا حالىقتارىنىڭ ەرتەگىلەرى» تسيكلىنان (موڭعول ەرتەگىسى)          ەستە جوق ەرتە زاماندا شال مەن كەمپىر ءومىر ءسۇرىپتى. جەتى جاسار ۇلى بار ەكەن، جاندارىندا. باياعىدان بەرگى جيعان-تەرگەن بار مۇلكى: ءبىر اياقتان اقسايتىن اق بوز ات، ءسىڭىرى قاتقان اپ-ارىق ءۇش قاپ-قارا ەشكى مەن توزىعى جەتكەن، كونەرگەن كيگىز ءۇي. شالەكەڭ شاتتىق كورمەي، ءبيتىن سىعىپ، قانىن جالاعان تاقىر كەدەي بولسا دا، ۇلى ەپتى دە زەرەك بوپ وسەدى. ءبىر كۇنى سولاردىڭ كيگىز ۇيىنە اتقامى..

«ازيا حالىقتارىنىڭ ەرتەگىلەرى» تسيكلىنان  بيرما ەرتەگىسى ەرتەرەكتە اعالى-قارىنداستى ەكەۋ تىرشىلىك كەشىپتى. اكە-شەشەسى و دۇنيەگە ساپار شەككەننەن سوڭ، مۇراعا قالعان وگىز بەن سيىر بولىسكە تۇسەدى. اعاسى – وگىزدى، قارىنداسى – سيىردى ەنشىلەپ، سودان تاتۋ-ءتاتتى تارقاسادى. ءبىرشاما ۋاقىتتان كەيىن الگى سيىر بۇزاۋلايدى. ءسويتىپ، اعاسىنىڭ كوزى ماناعى بۇزاۋعا ءتۇسىپ، ول ونى تۇندەلەتىپ الىپ كەتەدى-داعى، وگىزدىڭ جانىنا قوسىپ قويادى. تاڭ اتا ايعاي-شۋ، داڭ-دۇڭ، ..

«ازيا حالىقتارىنىڭ ەرتەگىلەرى» تسيكلىنان تاي ەرتەگىسى ​اۋلاقتاعى بءىر موناستىر اۋلاسىندا بيىك اعاش ءوسىپ تۇردى. ونداعى جەمىس جەتىلىپ-ءپىسىپ، كەيبىرى شىرۋگە اينالعانىنا قاراماستان عيباداتحانا باسشىسى ەشكىمگە ءۇزىپ جەۋگە رۇقسات ەتپەدى. ول –تويىمسىز ءارى ءوزىمشىل-تۇعىن. سءويتىپ، ەكى شارۋا ەپتىلىك تانىتىپ، سول ساراڭ سوپىنى الداپ سوعىپ,شىرىندى ماۋەنى جيىپ الۋدى كوزدەدى. بىرەۋى سوعان كەپ، بىرنەشە ميۋانى تەرىپ الماق نيەتتە ەكەندىگىن ايتادى. ​– جوق، – دە..

ءبىر بالا كۇنىگە كەشكە قىرعا شىعىپ، جۇلدىزدى اسپانعا تامسانا قاراپ وتىرادى ەكەن. كوزدىڭ جاۋىن الارداي جارقىراعان جۇلدىزدارعا كوز تىگىپ وتىرىپ، ول تەزىرەك ۇلكەن بولسام ەكەن دەپ ارماندايدى ەكەن. ونىڭ كەلەتىنىن ءبىلىپ العان جۇلدىزدار بولسا بالانىڭ كوزىنە ءتۇسۋ ءۇشىن، وزدەرىنشە بويانىپ-تارانىپ الەككە تۇسەدى ەكەن. اتا-اناسىنا كومەكتەسىپ بولعان سوڭ قىر باسىنا شىعىپ كەلە جاتقان بالانىڭ جانىنان جاقىنىراق ورىنعا جايعاسۋ ءۇشىن، جۇلدىزدار اسپاندا شاشىراي جۇ..