"اقىننىڭ اتى – باۋىرجان. بىراق اتاقتى باتىر ەمەس، اقىن ەدى. ول دا جۋالىدان. بەتباقتاعى اقبوكەن قىرعىنى... ول سونى ولەڭمەن جازدى. اقبوكەندى اۋەلى ءتورت اياقتى قاسقىرلار قىردى. ولاردا نىساپ بار ەكەن. بەس قۇرالايدى قۇلاتىپ، سونىمەن تىندى. ال ەندى جەردە – ماشينە، كوكتە – تىكۇشاق مىنگەن ەكى اياقتى قاسقىرلار اقبوكەن تابىنىن قىناداي قىرىپ سالدى... باۋىرجان ۇسەنوۆ بەتباقدالا قىرعىنىن وسىلاي جازدى.
تابيعات، اڭداردى قورعاۋ مەكەمەلەرى باۋىرجان ۇسەنوۆ ولەڭدەرىن بىلسە عوي، شىركىن. از تۇرا ما، كوپ تۇرا ما، قالاي دەگەندە دە كەڭسە قابىرعالارىنا ءىلىپ قويسا. بىراق ونى ويلايتىن كىم بار؟.."
شەرحان مۇرتازا،
«ءبىر كەم دۇنيە» كىتابىنان
