بيىل – ارال ايماعىنا، سىر وڭىرىنە كەڭ تانىمال اقىن سەرىك سەيىتماعامبەتوۆتىڭ دۇنيەدەن وتكەنىنە وتىز جىل. ول قازاقتىڭ قارا ولەڭىنە ادال بولدى. تۋعان جەرىنەن تامىرىن ۇزبەي، ءومىر بويى ارالدى مەكەن ەتتى. تەڭىز توڭىرەگىنىڭ ادامدارىن ۇنەمى جىر ارقاۋىنا اينالدىردى. ولەڭدەرىنە ءور مىنەز دارىتتى.
«بىردە اسكەر قاتارىندا ازاماتتىق بورىشىن وتەپ جۇرگەن سەرىك اقىننىڭ ولەڭدەرى «لەنينشىل جاس» گازەتىندە جارىق كوردى. نايزاعاي وتىنداي جارق ەتە قالدى. ءبارىمىز تاڭىرقاي قاراستىق. «اقىن دەگەن وسىنداي بولۋ كەرەك» دەپ ۇقتىق. اسىرەسە، سىر ەلىنىڭ جىرسۇيەر قاۋىمىن ەلەڭ ەتكىزگەن ەدى… ول تۋما تالانت ەدى. كەڭ قۇلاشىن جازا المادى…» دەپ جازدى قازاقتىڭ بەلگىلى اقىنى ءشومىشباي ساريەۆ.
تابيعاتى تازا شايىردىڭ شىنايى كەلبەتىن كەيىپتەۋگە تەك ارقالى اقىندار عانا ەمەس، سالماقتى سۋرەتشىلەر دە اتسالىسۋدا. بۇل پورترەتتى سالعان – ۆ.ي.سۋريكوۆ اتىنداعى ماسكەۋ مەملەكەتتىك اكادەميالىق كوركەمسۋرەت ۋنيۆەرسيتەتىنىڭ تۇلەگى، ەلورداداعى قازاق ۇلتتىق ونەر ۋنيۆەرسيتەتىنىڭ دوتسەنتى شىنىباي پىرىمباەۆ. قاسيەتتى قاراتەرەڭنىڭ قۇنارلى توپىراعىن بورپىلداتىپ باسىپ وسكەن بۇگىنگى بەينەلەۋ ونەرىنىڭ شەبەرى ءسوز زەرگەرىنىڭ ىشكى الەمىنە، جان دۇنيەسىنە ۇڭىلۋگە تىرىستى.
«ارعىماققا ءبارىبىر،
اقپانىڭ مەن اپتابىڭ.
قاسيەتتى جانى – نۇر،
قايران جىلقى – ماقتانىم»، – دەپ جىرلاعان سەرىك اقىننىڭ كوڭىل تولقىنىسى سۋرەت ونەرىندە وسىلايشا كورىنىس تاپتى...
باۋىرجان ومارۇلى
