سۋدا قالعان اۋىلدارىن..،
كورىپ ەلدىڭ اۋىر ءحالىن.
كوڭىل ايتتىم جىرىممەنەن،
مىرزاشولدىك باۋىرلارىم!
قۇلاعانداي شىراعى دا،
تارتىلعانداي بۇلاعى دا.
امال بار ما ادامزاتتا،
جاراتقاننىڭ سىناعىنا.
ءاربىر كۇننىڭ تاڭىن باققان،
قارا جەردىڭ بابىن تاپقان.
يىعىنا كەتپەن سالعان
ديحان ەدى – الىمساقتان.
گۇل-گۇل جايناپ جوتا، بەلى،
جايقالىپ-اق جاتار ەدى.
اق بۇلتتاردان اۋماي قالعان،
اق ماقتانىڭ – وتانى ەدى.
قاپەلىمدە «تاعدىر ءانى»،
ءبىر الەككە سالدى داعى.
سىناقتاعى سۇراق بولىپ،
سۋ استىندا قالدى ءبارى.
قاۋسىرعانداي قابىرعامنان،
قورقىنىشتىڭ تابى قالعان.
جاراتقانعا تاۋبە دەيىك،
ەڭ باستىسى – حالىق امان!
اتار ءالى كۇمىس تاڭدار،
سابىرمەنەن تىنىستاڭدار.
«ءبىز بىرگەمىز!» وزدەرىڭمەن،
مىرزاشولدىك تۋىسقاندار!
فوتو: ازاتتىق
