امانگەلدى كەڭشىلىكۇلى. قوڭىر كۇزدەگى كەزدەسۋ

3277
Adyrna.kz Telegram

بيىل قازاقتىڭ ۇلى اقىنى جۇمەكەن ناجىمەدەنوۆتىڭ تۋعانىنا 85 جىل تولدى. وسى ورايدا adyrna.kz ۇجىمى سىنشى، ادەبيەتتانۋشى امانگەلدى كەڭشىلىكۇلىنىڭ جۇمەكەن ناجىمەدەنوۆ تۋرالى ەسسەلەر كىتابىن جاريالاپ كەلەدى.

(جالعاسى. «جۇمەكەنگە ورالۋ» اتتى ەسسەدەن)

التىنشى سىنىپقا كوشكەن جىلى استاناعا ىرىزدىعى مول، بەرەكەلى كۇز كەلگەنى ءالى كۇنگە ەسىمنەن كەتپەيدى. كوڭىلىمدى ارباعان ساعىمداي جوعالىپ، كوزدەن بۇل-بۇل ۇشقان ول زامانداعى الماتى مۇلدە بولەك، باسقا قالا بولاتىن. ۇيقىدان تۇرىپ، تەرەزەنى اشقاندا، بۇگىنگىدەي قولقاڭنان الىپ، قۇسقىزا جازدايتىن كوك ءتۇتىننىڭ ەمەس، تاۋ جاقتان سوققان سالقىن سامالمەن بىرگە تىنىسىڭدى اشىپ جىبەرەتىن جۇپار ءيىس كەلەتىن. ءۇيىمىزدىڭ جانىنان اعىپ جاتاتىن ارىقتاردىڭ سۋىن شالپىلداتىپ، بۇكىل اۋلانى باسىنا كوتەرىپ شۋلاعان بالالاردىڭ داۋىسى ءتاتتى ۇيقىڭنان وياتىپ جىبەرىپ، كۇن التىن توستاعانداي جارقىراپ، قىزىق دۋمانعا شاقىرىپ قوڭىراۋلاتىپ، دۇنيەنى شاتتىققا بولەيتىن. بۇرىمدارى تارقاتىلىپ كەتكەن اعاشتاردىڭ جاپىراقتارى دا كەڭەس قۇراتىنداي ءبىر-بىرىمەن كۇنى بويى سىبىرلاسىپ جاتۋشى ەدى.

ءۇيىمىزدىڭ ءدال ىرگەسىندە اۋقىمى ات شاپتىرىم ۇلكەن باق بولدى. كەش تۇسە سالىسىمەن سىرتقا شىققان جۇرت باقتا سەرۋەندەپ، تازا اۋا جۇتىپ تىنىستاپ قايتاتىن، ماحاببات سەزىمى بۇرشىك اتا باستاعان جاستار ءتۇننىڭ ءبىر ۋاعىنا دەيىن سول جەردە قىدىرىپ، قول ۇستاسىپ جۇرەتىن.
جاڭا وقۋ جىلىنىڭ باسىندا شاعالاداي شۋلاپ، قوزىداي جامىراپ ءبىر-بىرىمىزبەن تابىسقان اۋلانىڭ بالالارى باققا لاپ قويىپ، سۇلۋ قىزداي بۇرالىپ، اسپانمەن تالاسىپ وسكەن اعاشتارعا مايمىلداي ورمەلەپ، الما جەپ، دولانا تەرىپ ءبىر قارىق بولىپ قالاتىنبىز. اياعىمىز اعاشقا جىرىلىپ، تالاي بۇتاقتارىن سىندىردىق. ءبىر عاجابى سول اعاشتار كەلەسى جىلى بىلتىرعىدان دا مول ءونىم بەرىپ، ۋىلجىپ پىسكەن جەمىستەن باستارىن كوتەرە الماي، ءبىزدى قايتادان قۇشاق جايا قارسى الاتىن.

الماتىنىڭ ول كەزدەگى الماسىنىڭ ءدامىنىڭ تاتتىلىگىن ايتىپ سۋرەتتەۋگە ءتىلىمنىڭ قۇدىرەتى جەتپەيدى. ءيىسى مۇرنىڭدى جارىپ جىبەرە جازدايتىن قىپ-قىزىل اپورتىمىزدى سوڭىنا دەيىن جەپ تاۋىسا الماي، اعىپ جاتقان ارىقتىڭ سۋىنا تاستاي سالاتىنبىز. الاتاۋدىڭ باۋرايىنداعى الىپ شاھاردى تۇڭعىش كورگەن ادامدار جۇماقتىڭ باعىن تاماشالاعانداي بولعان اسەرىنەن ارىلا الماي، ۇزاق ۋاقىت بالداي سەزىمنىڭ قۇشاعىندا بالقىپ جۇرەتىن.

قيالىنا قانات ءبىتىرىپ، شالقار شابىت سىيلاعان الماتىعا كوڭىل كەسەسىنە سىيماعان سەزىمىن اقتارىپ، ءبايىت شىعارماعان اقىندار كەمدە-كەم ول زاماندا. ۇركەردەي بولعان سول اقىندار شوعىرىنىڭ ىشىندە جۇلدىزى ەرەكشە جارقىراعان جۇمەكەن ناجىمەدەنوۆتىڭ دە ەرتەگى قالانى اينىتپاي سۇگىرەتتەگەن ءبىر ادەمى ولەڭى بار.

جاتىر جاقپار... قاراعايدى ارالايدى جەل ەسكەن،
جاپىراقتار، جاپىراقتار سىبىر-سىبىر كەڭەسكەن.
تاۋ سۋلارى تاۋسىلمادى، سىڭسىپ تۇرىپ اعادى،
قىز تولقىندار ءبىرىن-ءبىرى شىمشىپ كۇلىپ بارادى.
ايدالادا اقبوز مىنگەن الاتاۋ ءبىر-اق باتىر،
اينالادا تال-قايىڭدار، تال قايىڭدار ساپتا تۇر.
قىزىل گۇلدەر «ۇزىلدىك دەر» باياۋلا جەل، باياۋلا،
قىزىل گۇلدەر، قىزىل گۇلدەر ۇيقىدا ما، وياۋ ما؟
بار تابيعات – ءبىر تىرشىلىك، ءبىر تىرشىلىك باياعى،
تارتادى ۇرلاپ تامىردان ءنار شىركىن شىبىق باياعى،
تاستىڭ ءوزى نۇر شاشادى، بۇگىن-داعى، كەشە دە
ءبىزدىڭ مىناۋ الماتىدا، كۇن جايلاعان كوشەدە.
تاس بالقىتقان تالما تۇستە – بالقيمىز ءبىز كۇنگە ۇساپ،
قىزۋىنان الما ءپىستى – ايقاسقاندا مىڭ قۇشاق.
ترامۆايمەن جۇرە المايمىن، جاياۋلايمىن – كوپ قىزىق،
كوپ قىزىقتى قاپىلىستا المايىنشى وتكىزىپ!
جۇلدىز كورمەي كۇندىز كوردىم، كۇندىز كورەم ارينە،
تۇندە كورسەم ۇندەمەس ەم ءتۇسىم عوي دەپ ءبارى دە.
...ءجۇز تولقىندار ءبىرىن-ءبىرى تۇنشىقتىرىپ اعادى،
قىز تولقىندار ءبىرىن-ءبىرىن شىمشىپ كۇلىپ بارادى.
مىنە، ءبىزدىڭ الماتى وسى.
الما ءتوسى بۇلتيىپ.
الما توسكە جاس بۇتانىڭ ساۋساقتارى تۇر ءتيىپ.
ءجۇرشى جانىم، قىدىرايىق، نەعىلاسىڭ جالعىز قاپ.
الاتاۋدىڭ اق قارىنان اپەرەيىن بالمۇزداق.

مەن ول جىلدارى اتىن عانا ەستىگەنىممەن جۇمەكەن شىعارماشالىعىمەن ەتەنە تانىس ەمەس ەدىم. مەرزىمدى باسپاسوزدە كوبىنەسە جاسى الپىس، جەتپىسكە كەلگەن جىر ساڭلاقتارىنىڭ تۆورچەستۆوسىن زەرتتەپ تالداعان دۇنيەلەر نەمەسە بيلىككە ءبىر تابان جاقىن، بولماسا، باسپانىڭ قۇلاعىن ۇستاعانداردىڭ ولەڭدەرىن كوپشىك قويىپ ماقتاعان ماقالالار ءجيى-ءجيى جارىق كورىپ جاتاتىن. بولاشاقتا جازۋشى بولۋدى ارمانداپ، رۋحانيات الەمىندەگى جاڭالىقتارعا كوڭىلىم ەلەڭدەپ، گازەت-جۋرنالعا شىققان ادەبي دۇنيەلەردى قالت جىبەرمەي قاداعالاپ وقىپ جۇرەتىن مەن، كەيدە كىسى قىزىعارلىق بەدەلى بار اقىندارىمىزدىڭ ناعىز تالانتتاردان گورى، ورتانقولدان دە تومەن بىرەۋلەردى الدەقانداي قىلىپ اسپانعا كوتەرىپ ماقتاپ جاتاتىن ارەكەتتەرىنىڭ ءمانىسىن تۇسىنە الماي، باسىم قاتاتىن. جانى اياۋلى جاقسىعا قوسامىن دەپ، نەگە ول زاماندا دا اركىمنىڭ ىرىلداتىپ ءبىر-ءبىر يت ۇستاپ جۇرگەندەرىنىڭ سەبەبىن مەن كەيىن ۇقتىم. كەيىن....

اقىن ەكەنىڭدى مويىنداتۋ ول كەزدە وڭاي شارۋا بولمايتىن. ولەڭدەرى قانشا مىقتى بولسا دا، ءبىر كىتابى شىققان تالاپكەردىڭ جىر جيناعىن باسپاسوزدە ماقتاۋ ول ۋاقىتتا قانعا سىڭبەگەن ادەت ەدى.

قالىڭ قازاق تالانتىن مويىنداعانىمەن، شىندىق ءۇشىن جانى كۇيىپ، ونەردە جاڭا جول ىزدەپ، ويدىڭ كەنىن قازعان جۇمەكەندەي شايىرلاردىڭ تۆورچەستۆوسى جايىندا ماردىمدى ەشتەڭە ايتىلا قويماي، ول زاماندا دا پىسىقايلار مەن بيلىككە قۇلشا قىزمەت ەتەتىندەردىڭ داۋرەنى اسقاقتاپ تۇردى. قايتا كەرىسىنشە، كوپشىلىككە توسىنداۋ كورىنگەن باتىل ويلارى ءۇشىن ۇلى اقىن ادىلەتسىزدىك پەن تەپەرىشتى كوپ كوردى. ونداعان جىلدار وتكەننەن كەيىن عانا ولەرىنىڭ الدىندا جازعان اقىن كۇندەلىگىن وقىپ وتىرىپ «جۇرت عۇمىر بويى ماعان ءتيىسىپ كەلەدى. ال، مەن ءالى جاۋاپ بەرگەم جوق. ەڭبەك! جاۋاپتىڭ دا، سۇراقتىڭ دا كوكەسى – سول ەڭبەك. ءبىزدىڭ قولدان باسقا نە كەلەدى» دەگەن جان ايقايىن تۇسىنگەندەي بولىپ جاتىرمىز عوي، سول سوزدەردەن قورىتىندى شىعارا الماساق تا.

ادەتتە ءبىز اقىن شىعارماشىلىعىن اڭگىمە قىلعاندا ولاردىڭ ومىردەن جەگەن وپىق-وكىنىشىن، قوعامنان كورگەن تەپەرىشىن ءسوز ەتپەي قالمايمىز. ءتۇرلى كەدەرگىلەرگە ۇشىراماي، جۇرگەن جولدارى تاقتايداي تەگىس بولعاندا ولار بۇدان دا بيىك شىڭداردى باعىندىراتىنداي بولىپ كورىنەدى ءبىزدىڭ كوزىمىزگە. بۇل قاتە پىكىر. شىعارماشىلىق كەمەلدەنۋدىڭ زاڭدىلىعىن بىلمەگەندىكتەن تۋىندايتىن جاڭساق ۇعىم. ءبىز بۇل تاقىرىپقا ءسال كەيىنىرەك، جۇمەكەننىڭ اقىندىق تابيعاتىنىڭ قالاي قالىپتاسىپ، رۋحىنىڭ قالاي شىڭدالعانى جايلى اڭگىمە-سۇحبات قۇرعانىمىزدا جان-جاقتى توقتالا جاتارمىز. ال، ازىرگە، ءبولىنىپ كەتكەن ويىمدى جالعاستىرىپ، وسىدان وتىز بەس جىل بۇرىنعى ەرتەگى قالاما قيالىممەن ورالىپ، قازاقتىڭ عاجايىپ اقىنى جۇمەكەن ناجىمەدەنوۆ ءبىزدىڭ شاڭىراعىمىزدا قوناقتا بولعان سول ءبىر كۇندى ەسىمە ءتۇسىرىپ، سىزدەرگە اڭگىمەلەپ بەرەيىن.

باسپادان اكەمنىڭ جاڭا كىتابى جارىق كورىپ، مارە-سارە بولىپ قالعانبىز، سول جىلى. ءجاي كۇندەرى دە «قىرىقتىڭ ءبىرى قىدىر» قوناق ارىلمايتىن پاتەرىمىزدەن، ەندى ءتىپتى، كىسى اياعى سۋىماي قويدى. اكەم ەشكىمگە ەسكەرتپەي كەيدە ءتۇن ورتاسىندا دا اقىن اعالارى مەن دوستارىن ۇيگە ەرتىپ كەلىپ، شەشەمدى ابىگەرگە سالاتىن. ءوزى بىراق ونىسىنا تۇك قىسىلىپ-قىمتىرىلماي، نە ىستەرىن بىلمەي قالعان اناما «زينۋرا يبرايموۆنا، مىنا كىسىلەردى دۇرىستاپ قارسى الىڭىز» دەپ، ساسۋدىڭ ورنىنا، جادىراپ كۇلىپ، قوناقتارىن قولتىقتاپ، تورگى بولمەگە كىرىپ بارا جاتاتىن.

ءتۇننىڭ ءبىر ۋاعىنا دەيىن ۇيىقتاماي كىتاپ وقيتىن ادەتىممەن ۆالتەر سكوتتىڭ «ايۆەنگو» رومانىنىڭ قىزىعىنا باتىپ جاتىر ەدىم، اسا كوڭىلدى كۇيمەن ۇيگە دابىرلاپ كىرىپ كەلگەن كىسىلەردىڭ داۋىسىنان ويىم ءبولىنىپ كەتىپ، باسىمدى كىتاپتان كوتەرىپ الۋعا تۋرا كەلدى. ءدال وسىنداي كەلىستى كۇتپەي ابدىراپ قالعان شەشەمنىڭ رەنىش ءبىلدىرىپ، اكەمە كەيىپ سويلەپ جاتقان سوزدەرى ەمىس-ەمىس قۇلاعىما ەستىلدى. كىتاپتى جالما-جان ورنىنا قويا سالىپ، ورنىمنان اتىپ تۇرىپ، كەلگەن قوناقتارعا سالەم بەرىپ، سىرت كيىمىن شەشىسىپ، ابىرجىپ قالعان اناما مەن دە وزىمشە قولقابىس تانىتقانداي بولىپ جاتىرمىن. ءالى ۇيىقتاي قويماعانىما تاڭ قالعانداي بولعان اكەم مەنى كەلگەن قوناقتارعا تانىستىرا جونەلدى:

- مەنىڭ ۇلكەن ۇلىم. كىتاپتى كوپ وقيدى. بىردەڭەلەردى شيمايلاپ، اڭگىمە دە جازادى كەيدە. بولاشاقتا جازۋشى بولعىسى كەلەدى. ءتۇبى، بىردەڭە شىعادى، بۇل بالامنان، - دەپ مەنى ءبىراز ماقتادى. ءبىر اپتا بۇرىن عانا «قىزىق بولادى» دەگەن اۋلاداعى دوستارىمنىڭ سوزدەرىنە ەرىپ، ءبىر ءدارىنى «فيكساجعا» (فوتوسۋرەت شىعارعاندا سۋمەن ارالاستىراتىن ۇنتاق) قوسىپ، كورشىمىزدىڭ پاتەرىن ورتەپ جىبەرە جازداپ، اكەم سازايىمدى ابدەن بەرگەن. ەندى مىنە، سونىڭ ءبارى جۋىلىپ-شايىلىپ كەتىپ، ماقتالىپ جاتقان مەندە قانداي ارمان بولۋى مۇمكىن؟ ەكى ەزۋىم ەكى قۇلاعىما جەتىپ، قوناقتاردىڭ كەلگەنىنەن گورى، سول «قىلمىسىمنىڭ» ۇمىتىلىپ كەتكەنىنە ءماز-ءمايراممىن.

اكەممەن بىرگە تۇندەلەتىپ كەلگەن قوناقتاردىڭ بىرەۋى - جازۋشى جايساڭبەك مولداعاليەۆ، ەكىنشىسى - اقىن جۇمەكەن ناجىمەدەنوۆ بولىپ شىقتى. جايساڭبەك مولداعاليەۆتى سىرتىنان جاقسى تانيمىن. بىلتىر عانا «ەسكى دوس» دەگەن رومانىن وقىپ شىققانمىن. ورىستىڭ ۇلى جازۋشىسى ءبۋنيننىڭ ءبىراز اڭگىمەلەرىن قازاق تىلىنە تارجىمالاعانىن بىلەمىن. جايساڭبەك اعامىز وتە كوڭىلدى، جۇرتتى كۇلدىرۋگە شەبەر، ازىلقوي ادام ەكەن. اكەمنىڭ سوزىنە قۇلاعى ەلەڭ ەتە قالىپ:

- جازۋشى بولعىسى كەلىپ جۇرسە بۇل ناعىز مەنىڭ بالام ەكەن. ءجۇر، جازۋشى بولۋ ءۇشىن نە ىستەۋ كەرەك ەكەنىن مەن ساعان ۇيرەتەيىن. ەڭ اۋەلى بۇل جىگىتتى ۇيلەندىرۋ كەرەك، - دەپ ءبارىمىزدىڭ شەك-سىلەمىزدى قاتىرىپ كۇلدىرىپ، مەنى ءوزىنىڭ جانىنا وتىرعىزىپ الىپ، نەشە ءتۇرلى اڭگىمەلەر ايتتى.
جۇمەكەن كەرىسىنشە، وتە سىپايى، ۇيالشاق، كوپ سويلەمەيتىن تۇيىق كىسى بولىپ كورىندى، مەنىڭ كوزىمە. ساعاتقا قايتا-قايتا قاراپ، ءتۇن ىشىندە كەلگەنىنە قاتتى قىسىلىپ وتىرعانىن سەزگەن انام «ءشاي ءىشىپ بولعانشا اس تا دايىن بولىپ قالادى. جاباعىنىڭ ەتى دەمدە پىسەدى. ەلدىڭ ءدامى عوي»، دەگەن سوزدەردى ايتىپ، قۇراق ۇشىپ، بايەك قاقتى.

ەت جەلىنىپ، ءشاي ءىشىلىپ، قوناقتاردىڭ كوڭىلدەرى كوتەرىلگەننەن كەيىن جايساڭبەك مولداعاليەۆ پەن مەنىڭ اكەم بىردەڭەنى ايتىپ ءماز بولىپ، دابىرلاپ كەتتى. جۇمەكەن عانا اشىق تۇرعان تەرەزەنىڭ الدىندا شىلىمىن شەگىپ، كوزىن الىسقا تىگىپ، ويعا شومىپ وتىر. كوڭىل-كۇيى كوتەرىلگەن جايساڭبەك اعاي ءبىر كەزدە:

- كەڭشىلىك، قازاقتىڭ جۇمەكەن ناجىمەدەنوۆ سياقتى عاجايىپ اقىنى ءبىزدىڭ قولىمىزعا كۇندە تۇسە بەرمەيدى. ەندى وسى كىلەڭ مىقتىلار جينالعان سەنىڭ شاڭىراعىڭدا جانىمىز راحاتتانىپ جۇمەكەننىڭ ءبىر ولەڭىن تىڭدايىق، - دەگەن كۇتپەگەن ۇسىنىس جاسادى. «ءجون، ءجون» دەپ اكەم دە بۇل ۇسىنىستى قولداي كەتىپ، ەكى جاقتان قولقالاپ اقىننىڭ ولەڭ وقىماسىنا قويمادى.

ءبىزدىڭ شاڭىراعىمىزدا تالاي اقىندار قوناق بولىپ، ولەڭ وقىعان. جۇمەكەننىڭ ولەڭ وقۋ مانەرى مۇلدە بولەك ەكەن. داۋىلداي ەكپىندەتىپ ەمەس، قوڭىر داۋىسىمەن ولەڭنىڭ ىرعاعىن بۇزباي، بايىپپەن، ءار ءسوزىن شەگەلەپ، انىق ەتىپ وقيدى.

قوڭىر شەشەم قوڭىر كەشتى جامىلىپ،
كوزىن سۋلاپ قالىپ ەدى، قامىعىپ.
قوڭىر جولعا ءتۇسىپ ەدىم مەن ءوستىپ-
قوڭىرقاي وي مازا بەرەر ەمەس تۇك.

مەن سول ءتۇنى جۇمەكەننىڭ ەشكىمگە ۇقسامايتىن، ءار ءسوزىنىڭ استارىندا تەرەڭ وي جاتاتىن اقىن ەكەنىن ءتۇسىندىم. وقىپ وتىرعان ولەڭى قاتتى اسەر ەتىپ، سەزىمىمنىڭ نازىك پەرنەلەرى دىرىلدەپ كوڭىل-كۇيىم بۇزىلىپ قويا بەردى. كوزىمە جاس تىعىلىپ، ون جىل بويى باۋىرىندا وسكەن اجەمە دەگەن ءبىر ساعىنىش جانىمدى تىرناپ جىبەردى. ول ساعىنىش كەۋدەمە سىيماي، مىنا قالانى تاستاپ، سوناۋ قوڭىر توبەنىڭ استىندا قالىپ قويعان اۋىلىما تارتىپ كەتكىم كەلىپ، قيالىم شارتاراپتى كەزىپ، شارق ۇردى. اقىننىڭ ولەڭى قاي-قايداعىنى ەسىمە سالىپ، جۇرەگىمدى جىلاتتى.

قوڭىرايىپ جاتىر الدا جول ءالى-
كەۋدەم كەيدە قوڭىر كۇيگە تولادى
قوڭىر انمەن قازاق بەسىك تەربەتىپ،
ورگىزىپتى قوڭىر-قوڭىر بالانى.

عاجاپ ولەڭ ەمەس پە؟ قوڭىر دەگەن جالعىز ءسوزدىڭ اياسىنا «كۇللى قازاقتىڭ اتا-بابا زاماننان بەرگى بار تىرلىگىن، مىنەز-قۇلقىن، ۇلتتىق سيپاتىن» ء(ابىش) اقىن سول قالپىندا قانداي اسقان شەبەرلىكپەن سىيعىزىپ جىبەرگەن دەسەڭىزشى. تولعاۋى توقسان قىزىل ءتىلدىڭ قۇدىرەتىن تانىتقان عاجايىپ مۋزىكا عوي، مىنا جىر. ءار شۋماعى تۇلا بويىڭدى بالقىتىپ جىبەرەتىن نە دەگەن شىنايى سەزىم بۇل. ءبىزدىڭ شاڭىراعىمىزدا ولەڭ وقىلىپ ەمەس، ءان مەن كۇي ساۋلاپ جاتقانداي ءبىر ءتاتتى سەزىمنىڭ قۇشاعىندا وتىرمىن.

قوڭىر كۇپى، قوڭىر دالا، قوڭىر ءۇن..
قوڭىر كۇيمەن ءوتىپ جاتىر ءومىرىم.
قوڭىر كۇزدە قوڭىر شارۋا كۇيبەڭمەن،
قوڭسى قونعان قوڭىر قىزعا ۇيلەنگەم.
قوڭىر-قوڭىر كۇي تىڭداپ ەم جاسىمدا –
شەشەم قالدى قوڭىر توبە باسىندا.
قويان جونعا قوڭىر ىمىرت تۇسكەندە
قوڭىرايىپ وتىرامىن ۇستەلگە..

مىنا جالعان دۇنيەنى ۇمىتىپ، ءبارىمىز دە جۇمەكەننىڭ ولەڭىن ۇيىپ تىڭداپ، وقىلىپ بولعاننان كەيىن دە ءۇيدىڭ ءىشىن ءبىراز ۋاقىت ۇنسىزدىك باسىپ تۇردى. بۇل مەنىڭ جۇمەكەن اقىندى ەڭ ءبىرىنشى جانە ەڭ اقىرعى رەت كورۋىم ەكەن.

ءومىر ءوزىنىڭ قالىپتى ارناسىمەن جىلجىپ اعا بەردى. بىرنەشە جىلدان كەيىن «جۇمەكەن دۇنيە سالىپتى» دەگەن سۋىق حاباردى ەستىگەندە ءۇي-ىشىمىزبەن قاتتى قايعىردىق. كوزىنىڭ جاسىن توقتاتا الماي «ادەبيەتتەگى قامقورشىم بولعان جۇمەكەن اعامنان دا ايىرىلدىم» دەپ اكەمنىڭ ەڭىرەپ جىلاعانىن سوندا ومىرىمدە ءبىرىنشى رەت كورىپ، ساي-سۇيەگىم سىرقىرادى. اكەمنىڭ كوڭىل-كۇيى ماعان دا قاتتى اسەر ەتىپ، بولمەمنىڭ ەسىگىن ىشىنەن قۇلىپتاپ الىپ، جان ادامعا بىلدىرمەي مەن دە سول كۇنى سولقىلداپ جىلادىم...

(جالعاسى بار)

پىكىرلەر