ومىردەن قىمبات بۇل ەسىم!

5675
Adyrna.kz Telegram
فوتو اۆتورى: قۋانىشبەك قاري
فوتو اۆتورى: قۋانىشبەك قاري

قۇتتى بولسىن مەرەكەڭ!

 كوكتەم سەزىم سىيلاعان،

شاراپتى سول قۇي، ماعان.

قۇتتى بولسىن مەرەكەڭ

اينالايىن سىيلى ادام!

 

باستى مەنىڭ تىلەگىم -

كۇلمەس كەزدە كۇلە ءبىل.

باسقا ءبارىن جەڭەسىڭ،

سەن بيىكسىڭ، بىلەمىن.

 

قول جەتپەيتىن باعىمسىڭ،

قۇربان cاعان جانىم شىن.

ارتىق كەتسەم، كەشىرگىن،

تىلەك بۇگىن اعىلسىن.

 

شىركىن-اي، سول ساعىم كۇن،

كورمەسەم سەنى ساعىندىم.

جۇرەگىڭ نەتكەن كەڭ ەدى،

سيمۆولىنداي سابىردىڭ.

 

كوڭىل دەگەن – شىنى، اينا

تەڭەلسىن ءبىر كۇن مىڭ ايعا.

قارىزدارمىن قاشان دا

سىيلاعان سەنى قۇدايعا.

 

ماتا بولىپ ماسكاڭا جارالمادىم

 

كۇننىڭ كوركىن ادەمى تاڭ اشادى،

بۇگىن كوردىم تاعى سول تاماشانى.

قىزىل كيسەڭ، قىزعالداق، قىر گۇلىسىڭ،

اق پەن قارا – ءبارى دە جاراسادى.

 

كوبى بىلمەس جۇرەكتە جارام بارىن،

داۋا شاراپ بويعا دا تارالعانىن.

نەگە عانا مەن سەنىڭ يەگىڭدە

ماتا بولىپ ماسكاڭا جارالمادىم؟!

 

جۇرەگىم ەمەس فوتواپپارات

 

بولسا-داعى الماتى مۇڭشىل قالا،

بۇل كۇندەردى بەرمەسپىن مىڭ جىلعا دا.

بەتىڭ باسىپ كۇلىمدەپ سەن تۇراسىڭ،

سىر شەرتەيىك، قايتەسىڭ قىمسىنبا دا.

 

سەنى كورسەم ۇمىتام ءبارىن جالعان،

ءوزىڭ – دەرتىم، داۋام دا، ءانىم سالعان.

دۇعا سىندى ەسىمىڭ، اتاي قالسام،

كۇرسىنگەندە قينالىپ جانىم قالعان.

 

تولقىپ كەتەم تۇرعاندا ساعان قاراپ،

ءتاپ-ءتاتتى ءبىر ءسابيسىڭ بوتاقان اق.

كۇلگەن ءاربىر ءساتىڭدى تۇسىرەتىن،

ەمەس، اتتەڭ، جۇرەگىم فوتواپپارات!

 

ءومىرىمنىڭ ءپارولى

 

قۇيىپ قويعان تال ءمۇسىن،

نەتكەن سۇلۋ بولمىسىڭ؟!

قىلىعىڭا ءتانتى ەتكەن

ءتاپ-ءتاتتى سەن بالمىسىڭ؟!

 

ءشارباتپىسىڭ ءشول باسار،

بۇلاقپىسىڭ كولگە ۇلاسار؟

اۋامىسىڭ ءبىر جۇتىم،

ماڭگى ومىرگە جالعاسار؟

 

جۇرەگىم مەنىڭ جارالى،

قۋانىش، مۇڭى بار ءالى.

جالعىز سەنىڭ ەسىمىڭ -

ءومىرىمنىڭ ءپارولى…

 

 

ۆاتساپتاعى ءۇتىر

 

ۇزبەگەن سوڭ كۇدەردى،

كۇن ارتىنان كۇن ەردى.

ساۋساقتارىڭ كەشە ءبىر

ءۇتىر باسىپ جىبەردى.

 

كوڭىلدەگى سول ءۇتىر،

كەتپەي ويدان ءالى ءجۇر.

تىنىس اشار ءبىر بەلگى

جۇرەگىممەن جىمى ءبىر.

 

كوپ نۇكتە ەمەس، بۇل – ءۇتىر،

لەپ اكەلەر جىلى ءبىر.

سارايىڭدى اشاتىن

باستاۋىنداي شىن ءومىر.

 

جوعالتىپ كەيدە جاقسى اتتى،

بولامىن ساعان ماس قاتتى.

دەمەۋ قىلىپ قارايمىن

تەلەفوندى، ۆاتساپتى.

 

تەلەفونىم - تۇمارىم،

ۇندەمەستەن ۇعار ءۇن.

ۆاتساپپەنەن جەتكىزەر

جۇرەگىمنىڭ جۇپارىن.

 

بيىك شىڭنىڭ اتاۋى

 

جازىلماعان داستانىم،

سەن سىيلادىڭ باسقا كۇن.

ديدارىڭدى كۇتكەندە

ۋاقىت جالقاۋ قاس-قاعىم.

 

سەنى ويلاۋ - سىرلاستىق،

سەنى كۇتۋ - ءبىر ماستىق.

ءبىزدى وسىلاي جاراتقان

الىس جاقىن، مۇڭداس عىپ.

 

كورمەي قالسام وسى ۇداي،

ءتۇن - جولداسىم، دوسىم - اي.

سۋرەتىڭمەن سويلەسىپ

وتىرامىن وسىلاي.

 

سەن وزگەشە، باسقاسىڭ،

بيىك تاۋسىڭ، باسقا شىڭ.

شىركىن، سەنى كورگەندە

توقتاتسا ۋاقىت تاسپاسىن!

 

مۇلدە بولەك ماقامىڭ،

ويعا تەرەڭ باتامىن.

ساعان ارناپ قويامىن

بيىك شىڭنىڭ اتاۋىن.

 

گۇل شاشاعى – كەكىلىڭ

 

قارايمىن دا جۇزىڭنەن كۇندى كورەم،

قالاي عانا جاراتقان گۇلدى دەگەم…

قاراعاندا قۋانىشقا بولەيتۇعىن

ءوزىڭ – گۇلسىڭ ءناپ-نازىك ۇلبىرەگەن.

 

جاپىراعىڭ ءار تالى ءبىر-ءبىر ءاتىر،

ماس قىلاتىن حوش ءيىس مىڭ كۇن اڭقىر.

سونى جۇرەك ماڭگىلىك جىر قىلاتىن،

بار الەمدى ەسىنەن تاندىرار ءبىر.

 

تابيعات تا، ادام دا ەلجىرەگەن،

بيىل مىنە، كوكتەمسىز جەر جىبىگەن.

كۇندىز-ءتۇنى كەتپەيدى كوز الدىمنان

گۇل شاشاعى - كەكىلىڭ جەلبىرەگەن.

[caption id="attachment_106165" align="alignnone" width="1024"] فوتو اۆتورى: قۋانىشبەك قاري[/caption]

 

جانارىڭ سەنىڭ ءبىر مۇحيت

 

جانارتاۋ - سەنىڭ كوزدەرىڭ،

كوزىڭە قاراۋ ءوزى دە مۇڭ.

ورتەپ جاندى بارادى،

ايتا المايمىن سوزبەن مىڭ.

 

تۇڭعيىقسىڭ، تەرەڭسىڭ،

جۇرەككە جالعىز سەن ەمسىڭ.

قوناعىڭ بولام كۇندە مەن

ەسىك اشىق دەگەنسىڭ.

 

كورمەسەم سەنى سانسىراپ،

جان قالادى جالعىزسىراپ.

جانارىڭنىڭ ءمولدىرى

جۇرەكتەگى شامشىراق.

 

بىلمەگەم مۇنىڭ سىرىن دا،

كورمەگەم مۇنداي بۇرىن دا.

جانارىڭ سەنىڭ – ءبىر  مۇحيت

اشىلماعان عىلىمدا.

 

ساۋلەم

 

كەۋدە تولى ءبىر سەزىم ايتا المايتىن،

تولقىن سىندى جۇتىلىپ قايتا المايتىن.

جۇرەككە ءبىر، كورىنگەن تاسقا دا ءبىر

اتىڭ جازىپ تاۋدا ءبىر ايقايلايتىن.

 

كۇيدە ءجۇرمىن كوپ بولدى وسىنداي ءبىر،

كورگەنىم مەن سەزگەنىم قوسىلماي ءجۇر.

ورتا جاسقا كەلگەندە جاس بالاداي

ورەكپىگەن كوڭىل-كۇي، توسىن جاي بۇل!

 

قول جەتپەيتىن ارمانسىڭ، قىلىقتى قىز،

ەستەن كەتپەس وتكەن سول قىزىقتى كۇز.

ءجۇرمىز ءالى ورتادا ساقتاپ قالاي

شەكتەن اسپاس قىزىل ءتۇس سىزىقتى ءبىز؟!

 

امالىڭ جوق، تاعدىرعا باعىناسىڭ،

جانسارايىڭ نۇرلانىپ ساعىناسىڭ.

ەندى عانا تۇسىنگەن ءتارىزدىمىن

“ساۋلەم” دەگەن ءبىر ءسوزدىڭ ماعىناسىن.

 

جان بەرەمىن ويلانباي

 

تاعى دا مىنە، تاڭ اتتى،

تاۋىسىپ ءتوزىم، تاعاتتى.

كەكىلىڭدى كورەتىن

كۇتىپ مينۋت، ساعاتتى.

 

باقىتتى سەكۋند، قايداسىڭ،

قانداي ءبىر مەكەن-جايداسىڭ؟

جارق ەتشى ءبىر الدىمنان،

جۇلدىزدى ءسات جايناسىن!

 

كەتسەم جانىپ وت بولىپ،

ءتاڭىر جولداس اققا انىق.

ءوزىڭدى كورگەن مينۋتىم -

عاسىرىم مەنىڭ جاپ-جارىق!

 

جەلبىرەسە كەكىلىڭ،

باسىپ كوڭىل تەتىگىن.

جان بەرەمىن ويلانباي

جولىڭدا قۇربان ەندى كىم؟!

 

ءار سەكۋندىم - ءوزىڭسىڭ

 

كەتپەيسىڭ ەش ويىمنان،

قانمەنەن تاراپ بويىمنان.

جاراتقاندا وسىلاي

ءتاڭىردىڭ ءىسى قويىلعان.

 

زىرىلداپ ۋاقىت، كەلمەس كۇن،

سۇيە الماس مەندەي سەنى ەشكىم.

ايىعاردا ماستىعىم

جاس كۇنىم بوپ كەزدەستىڭ.

 

بۇرىن قايدا بولعانسىڭ،

باعى بوپ كىمنىڭ قونعانسىڭ؟

جانىمنىڭ ءاربىر تىنىسى

سالەم بوپ ساعان جولدانسىن.

 

سۋرەتىڭە قارايمىن،

شالىپ ءبىر باسىن ءار ويدىڭ.

ەسىمىڭمەن اتايمىن

ءاربىر كۇنىن ءار ايدىڭ.

 

يمانداي ساعان ءسوزىم شىن،

ءار سەكۋندىم – ءوزىڭسىڭ!

تىنىس السام ءبىر سەنسىز

ۇزدىگىپ دەمىم ءۇزىلسىن!

 

قولىڭ ءسۇيدىم

 

جالعىزسىراپ جانىم سەنى اڭسايدى،

باۋىر باسىپ بىرگە وتكىزدىك قانشا ايدى.

جىلىتاتىن جۇرەگىم بار توڭسا ايدى،

بىراق ەندى كەزىپ ءجۇرمىن تاۋ، سايدى.

 

كورگىم كەلمەي كۇندىز كۇن مەن تۇندە ايدى،

تورلاپ الدى تاۋلىكتەردى مۇڭ-قايعى.

كوز جاسىمەن جۋىپ تاڭعى اينەكتى

كوڭىل قايتا كۇرسىنىسپەن بۋلايدى.

 

جان قويارعا جەر تاپپادىم سەندەلىپ،

ساندىراقتاپ بىردەڭە ايتتىم شەرلەنىپ.

ءتۇن كۇزەتتىم، شوشىندىم دا قالعىسام،

قۇتقارماساڭ بولمايتىنداي سەن كەلىپ.

 

ۇمىتا المان نازارىڭدى سول كۇنگى،

ۇمىتا المان سول كۇندەگى سالقىندى.

سۇراپ الىپ قولىڭ ءسۇيدىم سول ساتتە،

جانىم قۇس بوپ ۇشاتىنداي تالپىندى.

 

اتاپ وتەم كۇلكىڭدى

 

ۇمىتپاسپىن بۇل كۇندى،

جۇرەك تاعى بۇلقىندى.

اشىق جارقىن جىميعان

اتاپ وتەم كۇلكىڭدى.

 

سەبەزگىلەپ شۋاق تىم،

بۇل كۇلكىڭدى ۇناتتىم.

تۇڭعىش سەنى كورگەندەي،

كۇلكىڭ كورىپ قۇلاپپىن.

 

جاڭارعانداي بۇل جۇرەك،

كەتتى قاتتى ەلجىرەپ.

مىزعىمايمىن مەن ەندى

دەسە-داعى سەل جۇرەد.

 

ءتاڭىر، ساعان مىڭ العىس،

كۇنىندە مىنا مۇنار قىس.

قوينىما سىيماي قۋانىش

بولعانداي ءسىرا، سىنالدى ءىس.

 

قۇدايدىڭ بۇل شەبەرى،

كۇلكىڭ – كۇننىڭ جەلەگى.

بۇگىنگى بۇل كۇلكىڭدى

اتاپ وتكىم كەلەدى.

 

سەنىڭ كوشەڭ

 

ءوزىڭ كورگەن ساياباق،

تاڭ نۇرىمەن بوياماق.

ءوزىڭ جۇرگەن كوشەنى

ءۇنسىز كەلەم ايالاپ.

 

كوڭىلدى شاتتىق جايلاسىن،

وتسە دە جىلدار، قاي عاسىر.

ەل ۇيقىدا، مەن وياۋ،

قايداسىڭ، ءوزىڭ، قايداسىڭ؟

 

كوشەڭنەن سەنىڭ كۇندە وتەم،

وتەمىن كەيدە تۇندە مەن.

ءوزىڭنىڭ باسقان ءىزىڭنىڭ

سۋرەتىن سالام كۇندە مەن.

 

بولەكسىڭ تىم باسقادان،

قىزارا ما بوسقا ادام؟!

ءوزىڭ جۇرگەن كوشەنىڭ

ءيتى دە ۇرگەن دوس ماعان!

 

سەنىڭ كۇلكىڭ

 

تاندىرار ەستەن ءبىر تىنباي،

كۇلكىڭدى-اي، سەنىڭ كۇلكىڭدى-اي!

شىدايدى قالاي توقتاماي

بۇلكىلدەك جۇرەك بۇلقىنباي.

 

كۇلكىڭ-اي سەنىڭ شىركىن-اي،

ءدامىن ءبىر تاتسا ءبىر كۇن-اي.

شىرىن با ەكەن ءتاپ-ءتاتتى

بۇلدىرگەن الدە قۇلپىناي؟!.

 

تاپ-تازا تاۋدىڭ بۇلاعى،

جانىڭنىڭ جارقىن بۇل ءانى.

اي دا، كۇن دە ءبىر ساعان

عاشىق بولىپ تۇرادى.

 

رياسىز كۇلكىڭ بال-شەكەر،

جاراتقان قۇداي جان شەبەر.

كۇلكىڭدى قۇشىپ سۇيەر ەم

ايمالاۋعا بولسا ەگەر.

 

ءومىر ءتاتتى

 

تورعىن-ەلىك تاعدىرىم،

وسىلاي ەستە قال بۇگىن.

سەنەر-سەنبەس كۇيدەمىن،

وتكەرىپ سەزىم جاڭبىرىن.

 

قوڭىراۋداي كۇمىس ءۇن،

جۇرەگىمنىڭ كۇنىسىڭ.

سەن بولماساڭ قايتەر ەم،

ءومىر سۇرەم كىم ءۇشىن؟

 

عاجاپ سەنىڭ كۇلگەنىڭ،

باعالانار گۇلگە مىڭ.

قاراعانىڭ – قازىنا

عاجاپ كۇنىم بۇل مەنىڭ!

 

جوعالتار ءتىپتى گۇل ەسىن

كورگەندە سەنى، بىلەسىڭ؟!

اتىڭدى ايتام مىڭ مارتە

ومىردەن قىمبات بۇل ەسىم!

 

سەنىمەن وتكەن ساتتەرىم

ەستەلىك - كوڭىل داپتەرىم.

قىلىعىنداي ەركەنىڭ

ءومىر نەتكەن ءتاتتى ەدىڭ؟!

 

اناسىنىڭ قۋىرشاعى

 

كۇلكىڭ-اي، سەنىڭ كۇلكىڭ-اي،

وڭنان تۋار سول كۇنى اي.

كۇلكىڭدى ەستىپ جۇلدىز دا

جىمىڭداماس تولقىماي.

 

ءناپ-نازىك نەتكەن جان ەدىڭ،

داۋسىڭ شۋاق، ادەمى ءۇن!؟

جانارىڭ – نۇردىڭ ۇياسى،

ەرتەگى – جان  الەمىڭ.

 

توڭىرەگىڭ گۇل شوعى،

ءومىردىڭ قىزىق بۇل شاعى.

Cۇيكىمدىسىڭ سەن نەتكەن،

اناسىنىڭ قۋىرشاعى!؟

كوشپەندى قونىس، 

"ادىرنا" ۇلتتىق پورتالى

پىكىرلەر