ويۋشى

3577
Adyrna.kz Telegram

ءشوپتىباي ءبايدىلدين قازاقتىڭ حاس ونەرىن ەكسپو-دا كورسەتۋدى ارماندايدى.

ۇيدە داستارقان باسىندا وتىر­عان­دا دا ءشوپتىبايدىڭ قايىقتاي ز­ۋىل­داعان اق قايشىسى جانىندا تۇرادى. ارنايى الىپ قويعان قاعازى زاۋدە ءبىر تاۋسىلىپ قالسا، جەڭگەمىز ستول ۇستىنە قويعان قول سۇرتكىش قاعاز قاي­تىپ سۇرەككە قوسىلمايدى، ول شو­كەڭ­نىڭ قايشىسىنان ءوتىپ كەتەدى. بۇل بايدىلديندەر وتباسىنداعى كۇن­دە­لىك­تى كورىنىس، وعان ەشكىم تاڭ­عال­ماي­­دى دا. شوكەڭنىڭ قولىنا قايشى ىلىك­كەن­دە ونىڭ ويىن ەشقايسىسى بۇزبايدى.

– ويۋ ويدان تۋادى دەسەم سەنەسىز بە؟ بۇل ونەردە اتامەكەننىڭ بۇكىل تابي­عاتى، حالقىمىزدىڭ وتكەنى، جان دۇنيەسى، ىشكى الەمى جاتىر. مەن سول الەمدى ارمانسىز ارالاپ جۇرگەن جانداي سەزىنەمىن، – دەيدى قازىر تەك تورعاي-قوستاناي وڭىرىنە عانا ەمەس، قازاقستانعا اتى ءماشھۇر بولىپ قالعان ويۋشى ءشوپتىباي ءبايدىلدين.

قازاقتىڭ وزىمەن بىرگە جاساپ كە­لە جاتقان بايىرعى ونەرىن ءپىر تۇت­­قان وسى جانكەشتى جان ەڭبەگى­نىڭ، ىز­دەنىستەرىنىڭ ارقاسىندا ويۋ دا جاڭ­عى­رىپ، تۇرلەنە، تۇلەي تۇسكەن­دەي سە­زىلەدى. راسىندا، سولاي بولسا كە­­رەك-ءتى. ۋاقىتپەن بىرگە بارلىعى دا وز­گەرەدى، داميدى. شوكەڭ ويۋدى قازاق ويۋىنىڭ اتاسى «قوشقار ءمۇيىز­دى» نەگىزگە الا وتىرىپ ويادى. مى­سا­لى، ويۋ وزگە حالىقتاردا دا جوق ەمەس. ولاردى قازاق ويۋىمەن سا­­لىس­تىرۋعا دا، ارالاستىرۋعا دا بول­م­اي­دى. ۇلت­­تىڭ ۋى­زىنا جارىعان كىسى ولاي ىستەمەيدى دە.

– ويۋ حالىقتىڭ ءوزى ءومىر سۇرگەن ور­تانى، تابيعاتتى، سەزىمىن، تۇرمىس-تىرشىلىگىن سالعان العاشقى كارتيناسى، سالعان سۋرەتى. قازاقتىڭ ءوزى جونىندە بەرگەن العاشقى اقپاراتى دەپ بىلەمىن. «قوشقار ءمۇيىز»، «شىن­جىر باۋ»، «قاز تابان»، «ات باس»، «اشا تۇياق»، «الا قۇرت» سەكىلدى ويۋلاردىڭ اتى ايتىپ تۇرعان جوق پا؟ مەن ويۋمەن وي ايتقىم كەلەدى دە تۇرادى، – دەيدى شوكەڭ.

تورعاي وڭىرىنە كەش كەلسە دە، كوك­تەم­نىڭ كوركى بولەك قوي، شىركىن. جەر كوگەرىپ، گۇلدەر شەشەك اتا باستاعاندا-اق شوكەڭنىڭ دالانى اڭساعان كوڭىلى ۇيدە دامىل تاپتىرمايدى. قارمەن جاعالاسىپ گۇلدەيتىن بايشەشەك، باق-باق، مامىرداعى جاسىل كىلەم ۇستىنە شاشقانداي قىز­عال­داق، سارعالداقتىڭ ءوزى، كەز كەلگەن ءشوپتىڭ جاپىراعى ويۋدى كوركەمدەپ كوز الدىڭا جايىپ سالعانداي اسەر بەرەدى. جاز ايلارىندا توبىلعى، جۋ­سان، شايىر، جۇزگەن گۇلدەگەندەگى تا­بي­عاتتىڭ عاجاپ كورىنىسىن شوكەڭ ەش­قان­داي تىلمەن جەتكىزە الماي­دى. ول ءۇشىن دالانى كەزگەن بوكەننىڭ جەلىسى، اسپاندا ۇشقان قۇستىڭ قانا­تى، كولدە جۇزگەن اققۋ-قازدىڭ مو­يى­نى – بارلىعى دا ويۋ تىلىمەن سوي­لەپ تۇرعانداي بولادى. ونەر مەن تابيعاتتىڭ اراسىندا كوزگە كورىن­بەس، تەك كوڭىلمەن عانا توقيتىن باي­لا­نىستىڭ بارلىعىن شوكەڭ قازىر مويىندايدى. ول بالا كەزىنەن وتىرا قالىپ ويۋ وياتىن، ويناپ ءجۇرىپ جەرگە سىزىپ ويۋ سالاتىن. قازىر ويلاپ وتىرسا، بۇل قانمەن، تەكپەن كەلگەن ونەردىڭ بالا بويىندا بۇلقىنۋى ەكەن عوي.

– اكەم دە، اتالارىم دا ون ساۋ­سا­عىنان ونەرى تامعان ۇستا، شەبەر، اڭ­شى جاندار بولعان. ولار ات اب­زەلىن، ساندىق جاساعان، ءۇي كوتەرگەن، سىرت كيىم، اياق كيىم تىككەن. تۇرمىسقا قاجەتتىنىڭ بارلىعىن ءوز قولدارىنان شىعارعان. انامنىڭ شەبەرلىگى ءوز الدىنا. وسىنىڭ بارلىعىن كورىپ وستىك، – دەيدى ويۋشى اڭگىمەسىن تۇزدىقتاي وتىرىپ.

شوكەڭ ويۋدىڭ سوڭىنا 90-شى جىلدارى ءبىرجولا تۇسەدى. وعان دا اتالارى سەكىلدى ءومىر ماجبۇرلەگەن. امانگەلدى اۋدانىنداعى قۇمكەشۋ دەگەن جەردە تۇرعاندا اۋىلدان، جۇ­مىس­تان دا بەرەكە كەتتى. پارتيا ۇيى­مىن باسقارىپ جۇرگەن كىسى جۇ­مى­س­­سىز قالدى. ول وزگەلەر سەكىل­دى كوش­پەدى، ءبىر بولمەسىن دايىنداپ، سوندا ساندىق، جيھاز، باسقا دا تۇر­مى­س­قا قاجەتتى زاتتار جاساۋعا كىرىس­تى. ويۋ­دى دا سول جىلدارى جيناي باستادى.

– وعان دەيىن ويۋدى ويعىم كەلىپ تۇرسا دا، ونى ساقتاۋدى، جيناۋدى بىلمەپپىن. ول مەنىڭ كاسىبي ءبىلىم الا ال­ماعانىمنان شىعار دەپ وي­لاي­مىن. اتالارىم تورە بول­­­عانى­ ءۇشىن 20-30-شى جىلدارى اب­دەن قۋ­عىندالىپ، اشتىقتا قى­رى­لىپ، سودان اكەم ءبىزدى الپىسقا جاقىن­داعانىندا زورعا كورگەن. مەن ەرجەت­كەندە اكەم ءبايدىلدا الىسقا وقۋعا جىبەرۋگە قورىقتى. «كوز الدىم­دا ءجۇر، وقىماي-اق قوي، ءتىرى جۇرسەڭ جەتەدى» دەپ وقۋعا رۇقسات بەرمەدى. ءاليحان بوكەيحانوۆ سەكىلدى وقىعان تورەلەردەن كەيىن اكەم وقۋدى باسقاشا ءتۇسىنىپ كەتتى، سەنبەيتىن، جەلدىڭ ءۇپ ەتكەنىنەن قورقاتىن كىسى ەدى. سولاي اۋىل اراسىندا قالدىق، وقۋدى بالالار وسكەندە عانا وقىعان بولدىق، – دەپ شەرتەدى شوكەڭ اڭگى­مەنى. ايتپاقشى، ءشوپتىباي ءبايدىل­دين­نىڭ شەجىرەلىگى ءوز الدىنا ءبىر توبە. كەيكى باتىر جونىندە جازعان كىتابى ۋاقىتتىڭ داۋىلىن كورگەن اتا­لارىنىڭ اۋزىنان شىققاندى قاعىپ الاتىن قۇيماقۇلاقتىعىنىڭ، شەجىرەلىگىنىڭ تاماشا ناتيجەسى دەپ ايتقان ءلازىم.

تاۋەلسىزدىك العاننان كەيىنگى ەلىمىزدەگى رۋحاني سىلكىنىس ءشوپتىباي اعاعا قاتتى اسەر ەتتى. ويعان ويۋلارىن ساقتاپ، ولاردى كىتاپ ەتىپ، جاس ۇرپاقتىڭ پايداسىنا اسىرسام دەگەن وي وعان سول كەزدە كەلگەن ەدى. الايدا، وسى ۋاقىتقا دەيىن ويۋشى ونەرىنىڭ اسا قولداۋ كورمەي كەلە جاتقانىنا تارىنادى. العاشقى 350 ويۋدىڭ باسىن قوسقان «قازاقتىڭ ويۋ-ورنەكتەرى» اتتى العاشقى كىتا­بى بەلگىلى قوعام قايراتكەرى مار­قۇم ورال مۇحامەتجانوۆتىڭ قام­قور­لىعىمەن جارىق كورىپ قالدى.

– 2005 جىلى استاناداعى تەمىر-تەرسەك ساتاتىن بازارعا بارسام، ورال مۇحامەتجانوۆ ءجۇر. سالەم بەرىپ، ءجون سۇراستىق. «ەرتەڭ مەنىڭ جۇمىسىما كەل» دەدى. ول كىسىنىڭ مەنىڭ ويۋشىلىعىمنان حابارى بار ەدى. «ويۋدى سەن ويعانمەن، بۇل حالىقتىڭ مۇراسى عوي» دەپ، ءتيىستى ورىندارداعى كىسىلەرگە مەنىڭ ويۋلارىمدى قاراپ، كومەك بەرۋدى تاپسىردى. مىنە، سول كىتاپتى بۇگىندە ويۋ ىزدەگەندەر قولىنا الادى، – دەيدى شوكەڭ.

مۇنان كەيىن اۋپىرىممەن «ويۋ وي، ورنەك سال» دەگەن كىتابى شىقتى. ءشوپتىباي ءبايدىلداۇلىنىڭ ايتۋىن­شا، قازاقتىڭ ويۋ-ورنەگى اسا زەرت­تەلمەگەن، نازاردان تىس كەلە جاتقان سالا. قازىر ونىڭ قولىندا ءوزىنىڭ اۆ­تور­لىعى بەكىتىلگەن 2000-نان اسا ويۋ بار. ول ءوزى ويعان ويۋلاردى كيىم­گە، جيھازعا، اسپاپتارعا دەگەندەي، قايدا پايدالانۋعا بولاتىنىن جىكتەپ كورسەتتى جانە ولارعا «اق زەر»، «اي ءمۇيىز»، «قۇس قۇيرىق»، «شاشباۋ»، «وڭىرجيەك» سەكىلدى تولىپ جاتقان اتتار قويدى. شوكەڭنىڭ 1200 ويۋدى پاش ەتەتىن «ويۋمەن وي ايتاتىن ەلمىز» دەگەن تاعى ءبىر كىتابىنىڭ باسپادا جاتقانىنا دا 2 جىلدىڭ جۇزە بولدى. ديزاينەرلەر، كەيبىر كاسىپكەرلەر ارا-تۇرا ويۋشىعا حال­قى­مىزدىڭ ويۋى جونىندە حابارلا­سىپ، سۇراپ تۇرادى ەكەن. قازاق حاندىعىنىڭ 550 جىلدىعىنا وراي رەسپۋبليكانىڭ ءار شالعايىندا وتكەن جانە قىتاي قازاقتارى ۇيىم­داس­تىرعان كونفەرەنتسيالاردا، باس­قا دا شارالارعا ارقالانىپ بارىپ ءجۇرىپ، ويۋ-ورنەگىنەن ۇلكەندى-كىشىلى كورمە وتكىزىپتى. اسىرەسە، اق­توبە «ۇلى دالا ناقىشتارى» اتتى كورمەگە قويعان ءشوپتىبايدىڭ ويۋ-ورنەگىن موڭعوليادان، تىۆادان، رەسەي­دىڭ باسقا دا وبلىستارىنان كەلگەن عالىم­دار تاماشالادى. قازاقتىڭ بايىرعى ونەرىنىڭ بايلىعىنا تاڭعالىستى.

بۇگىندە ءشوپتىباي ءبايدىلديننىڭ ارمانى اسپانمەن تالاسادى. كەلەر جىلى وتەتىن ەكسپو-عا باسپادا جات­قان كىتابىمەن، كورمەسىمەن قاتى­سۋ­دى ويلايدى.

– سىرتتان كەلگەندەردى قازاق حال­قىنىڭ وسىنداي ەجەلگى ونەرى بارلىعىنان حاباردار ەتسەم دەيمىن. وسىلاي ىرعاتىلىپ جۇرگەندە اسى­لى­­مىزدىڭ ءبىرى – ويۋدى دا وزگە­لەر وڭگەرىپ كەتپەسىنە كىم كەپىل؟ قىتايعا بارعانىمدا قۇلجاداعى قازاقتار ىلەنىڭ بويىنا قاتار-قاتار كيىز ءۇي تىگىپ تاستاعان. اپپاق كيىز ءۇيدىڭ ءىشىنىڭ بارلىعى ويۋ-ورنەك، كوز تۇنادى. قازاق ونەرىن ءدۇيىم دۇنيەگە ناسيحاتتاۋ ءۇشىن ەكسپو تاپتىرمايتىن مۇمكىندىك ەمەس پە؟ – دەيدى شوكەڭ. بىراق ونىڭ بۇل تالپىنىسى جەرگىلىكتى اتقارۋشى بيلىكتەن دە، قولىندا قارجىسى بار ازاماتتار تاراپىنان دا ءالى تۇسىنىستىك تاپپاي جاتقانعا ۇقسايدى. قازاق ويۋىن وندىرىسكە ەنگىزۋدى دە ول شارشاماي ناسيحاتتاپ كەلەدى.

جىلدا ناۋرىز كەلگەن سايىن ءشوپ­تى­باي­دىڭ رۋحى كوتەرىلگەندەي بو­لا­دى. قالادا، دالادا وتكىزىلىپ جات­­قان شارالاردا اينالانىڭ بارلى­عى ويۋ-ورنەكپەن بەزەندىرىلەدى. جاس­تار، قىز-كەلىنشەكتەر كيگەن شاپان مەن كامزول ويۋ-ورنەكسىز بولماي­دى. ولاردان ءوزىنىڭ ويعان ويۋلارىن دا تانىپ قالادى. وسىندايدا ءشوپ­تى­بايدى ىزدەيتىندەر دە تابىلىپ جا­تادى. «حالقىم امان بولسا، ويۋ دا ول­مەس» دەگەن ءبىر ءۇمىت ۇشقىنى جۇ­رە­گىن جىلىتقانداي بولادى. ونىڭ ويۋ ويعان قايشىسىنىڭ ۇشى ءۇمىت وتىن ۇشقىنداتادى.


ءنازيرا جارىمبەتوۆا،

«ەگەمەن قازاقستان».

 ارقالىق.

پىكىرلەر