1980 جىلى رەسپۋبليكا 250 جىلدىقتى تويلاپ جاتتى. قازاقستاننىڭ ء"وز ەركىمەن رەسەيگە قوسىلۋىنىڭ" مەرەيتويى. الماتىعا برەجنەۆ كەلدى. كۇن توقتاۋسىز سەلدەتىپ جاۋدى. باتىر باۋكەڭ كوز جۇمدى. بيلىك ونى ايتتىرمادى…
باۋكەڭ ءدال سولاي تويلاعاندى قالامادى. ويتكەنى، قازاقستان ءوز قالاۋىمەن ورىستاردىڭ قولتىعىنا كىرگەن جوق دەدى.
كەشە جەڭىس كۇنى ادۋىن اقىن، مىنەزدى اقىن اعامىز تەمىرحان مەدەتبەك ومىردەن وزدى. ول كىسى دە ورىستىڭ وزبىرلىعىن، نىساپسىز بيلىكتىڭ قازاق حالقىنا جاساعان قاسىرەتىنە كۇيىنۋمەن ءوتتى.
باۋكەڭ كەتكەلى قانشاما جىل!
قازاعىمىزدىڭ كوزى اشىلماي كەلەدى. ء“وزىمىز ولتىرمەيدى” دەۋشى ەدىك… قاشان كۇنىمىز كۇلىمدەپ شىعار ەكەن؟
ارۋاقتى اتالار مەن اعالار، رۋحتارىڭىزبەن دەم بەرىڭىزدەرشى!
ۇقساس جاڭالىقتار
