مۋزىكالىق قۇندىلىقتارىمىزدى الالاۋعا قارسىمىن

2539
Adyrna.kz Telegram
قاتيموللا بەردىعاليەۆ، ءانشى، جىرشى-تەرمەشى، ايتىسكەر اقىن، قازاقستاننىڭ ەڭبەك سىڭىرگەن قايراتكەرى:

– بيىل 60-تى القىمداعان شا­عى­ڭىز­دا ورالدا «ايمان-شول­پان» جى­رىن جىرلاپ، جۇرت­قا جىرشىلىق جاڭا قى­رى­ڭىز­بەن تانىلدىڭىز. جاسىڭىز ۇل­عايعان تۇستا ۇزىن سونار جىر­دى جات­تاپ، ەستە ساقتاۋ قيىن­عا سوقپادى ما؟

– قازاق 60-تى ۇلكەن بەلەسكە با­لاي­دى. وسىن­داي بەلەستى باعىندىراردا، ونەر ادا­م­ى بولعان سوڭ، مەن جۇرتىما نە بەردىم دە­گەن ويدىڭ مازالاۋى – زاڭ­دىلىق. 40 جا­سىم­دا كورەرمەن قا­ۋىم­دى حالىق ءان­دە­رىمەن، حالىق كوم­پو­­زيتورلارىنىڭ ءان­دە­رىمەن سۋ­­سىن­­دات­قان ەكەنمىن. 50 جاسىمداعى كەش­تە وركەسترمەن قوسىلىپ ءان ايتىپ، قا­زاق كوم­پوزيتورلارىنىڭ كلاس­سي­كا­لىق شىعار­ما­لارىن، ياعني باتىس پەن ار­قا مەكتەبىنىڭ اندەرىن  دومبىرامەن ورىن­­دا­دىم. سول جولى «ءبىر­جان-سارا»  ءتا­رىزدى قا­زاق وپەراسىن، ورىس رو­مانس­تا­رىن ساح­ناعا الىپ شىقتىم.

ەندى 60 جاس­تا نە ىستەسەم دەپ ءبىرشاما تولعان­دىم. 1982 جىلى ءسابيت ورازباەۆ اعا­مىز­دىڭ ورىن­­داۋىنداعى «ايمان-شول­پان» جىرى كۇي­­تاباققا جازىلىپ، جا­رىق كورگەن بو­­لاتىن. جىر ماعان قات­تى ۇنادى. ءبال­كىم، ءار­تىس­تىگىنەن بولار، ءسا­بيت اعا­مىز­دىڭ جىر اي­تۋ مانەرى ەرەك­شە عوي. ءوزى ءبى­راز ماقام ءبى­لەدى ەكەن. جىر­دىڭ ما­قامى ۇزدىكسىز اۋىسىپ وتى­­رادى. ماعان بۇل قۇددى دوم­بى­را­مەن ايتى­لاتىن ءبىر كىسىلىك وپەراداي كو­­رىنىپ كەتتى. قازاق راديوسىنىڭ قىز­مەت­كەرى قو­شان مۇستا­فا­ۇلى­نىڭ كومەگىمەن جىردى قاي­تا تا­ۋىپ الىپ، جاتتاۋعا كى­رىس­تىم. ءدا­رىگەرلەر «ادام 50-دەن اسقان سوڭ ەستە ساق­تاۋ قا­بىلەتى تومەندەيدى» دەپ جا­تا­دى. قالاي بو­­لار ەكەن دەپ، سو­عان بەل­دى بەكەم بۋ­دىم. كوز­دىڭ نا­شار­لى­عىنان با، ءاۋ باس­تان-اق ەس­تە ساقتاۋ قا­بىلەتىم كوپ­تەن ءىل­گەرى ەدى. گاس­ترول­دىك سا­پار­لار­دا ەركىن ءجۇ­رىپ، ءبىر كۇن قا­راپ، ءبىر كۇن قا­راماي-اق، ەشقانداي ما­شا­قاتسىز «اي­مان-شول­پان» جىرىن ءتورت اي­دىڭ ىشىندە جات­تاپ الدىم. سابەڭنىڭ اي­تى­لۋىنداعى جىر­عا ءوزىمىز جاقتىڭ ما­قام­دارىن قو­سىپ، شامالى وزگەرىس جا­سا­دىم. مە­نىڭ تۋعان كۇنىمنىڭ ءوزى دە قى­زىق: ءتورت جىل­دا ءبىر اينالىپ كەلەتىن 29 اقپان. ات­تا­ماعان تابالدىرىعىم بولعان سوڭ با، 60-تا الدەقالاي بولار، 59-ىم وزىمە ەركىن عوي دەپ، 59-دىڭ سوڭعى كۇنى – 28 اقپان كۇنى با­تىس قازاقستاندا «اي­مان-شول­پان» جىرىن حا­لىققا ۇسىن­دىم. جىر تىڭ­داپ وتىرا الاتىن ادام بار ما ەكەن دە­گەن وي تۋدى. جوق، جىر تىڭداۋشىلار ءالى دە جويىلماپتى. 200 ادامدىق با­تىس قازاقستان فيلار­مو­­نياسىندا ينە شان­­شار جەر بول­مادى. جاق­سى قا­بىل­دان­دى. تويىمنان ءتا­بارىك بولسىن دەپ، بۇل جىردى الماتى حا­ل­قىنا دا ۇسىن­باق ويدامىن. اقىن-جا­زۋشىلاردىڭ دا كو­بى – وسى رۋحاني اس­تانامىزدا. 26 ءسا­­ۋىر كۇنى ال­ماتىداعى قۇر­مانعازى اتىن­­داعى مەملەكەتتىك ور­كەستر­دىڭ ءۇل­كەن زالىندا مەن «ايمان-شولپاندى» جىرلاماق­پىن.

– اسقاقتاتىپ، شارىقتاتىپ سا­لا­تىن حالىق اندەرى ايرىقشا باپ پەن قا­جىر-قايراتتى، كۇش-قۋات­تى تا­لاپ ەتەدى. جاس­تىق جا­لىن مەن جىگەر­دىڭ ورنىن دا ەش­كىم جوققا شىعارا قوي­ماس. جاس كەل­­گەن سوڭ دا داۋىستىڭ ءارى تايا باس­تايدى. قا­تەكە، ءالى بابى­ڭىز­دان ايىرىلعان جوقسىز با؟

– جىلدار ءوز ورنەگىن سالاتىن شى­عار. بۇرىن كۇن-ءتۇن، تاڭ اتتى، كەش باتتى دەمەي، يا سال­قىن، يا ىستىق  جەردە بول­سىن ءان ايتا بەرۋشى ەدىك، قازىر راديو-تەلەارناعا نەمەسە ساح­نا­عا شىعاتىن بول­ساق، مىندەتتى تۇردە ءتۇس قاي­تا ءان سالعاندى ءجون كورەمىز. تۇسكە دەيىن داۋىستا جارىقشاقتار بولادى. ەرتەڭ­گىلىك الدە داۋىس بايلامدارى دۇرىس ويانباي ما، الدە كەدەرگىلەر كەتپەي تۇ­رىپ الا ما – بەل­گىسىز. ءتۇس قايتا با­بى­ما كەلەتىندەيمىن. بايا­عى تۇعىرىم­نان تايا قويماعان ءتارىزدىمىن. نا­­عىز سىن­­شى – حالىق. باعاسىن بەرە جا­تار…

– ءان، كۇي، جىر ونەرىنىڭ ۇلى تۇل­عا­­لا­رى ەلەۋسىز قالىپ جاتقانى ءما­لىم. ءسىز­دى جۇرت مۇحيت ءان مەكتەبىنىڭ ۇزىگىن جال­عاستىرۋشى رەتىندە بىلەدى. مۇحيت با­بامىزدىڭ بىلتىر عانا 170 جىلدىق مە­رەيتويى بولدى. وي­دا­عىداي توي­لاندى دەپ ەسەپ­تەيسىز بە؟

– بەكەر وبالى نە كەرەك، وبلىستىق شى­­عار­ماشىلىق ورتالىق پەن مادەنيەت باس­­قار­ماسى ءبىزدى شاقىرىپ الىپ، اقىل­داستى. سو­سىن ءبىزدىڭ ۇسىنىس­تا­رى­مىزدىڭ كەيبىرى الىندى، قالعان جەر­لە­رىندە ءوز بەتتەرىنشە كەت­تى. ول باي­عۇستاردىڭ دا ۇستىنەن قاراپ وتىر­عان دوكەيلەر بار. الدە سولاردىڭ ىڭ­عايىنا جىعىلدى ما ەكەن؟.. توي جامان ءوتتى دەۋ­گە كەلمەس. بىراق تاڭداپ الىنعان ۋاقىت قولايسىزداۋ بولىپ شىقتى. كۇز­گە قالىپ قوي­دى. باستاپقى جوسپار بو­يىن­شا، توي ماۋ­سىم ايىندا ۇيىم­داس­تىرىلۋى قاجەت ەدى. جازدا ىشتە دە، ءتۇز­دە دە ءتور ەمەس پە؟! كۇز­دىڭ قارا سۋى­عىندا مۇحيتتىڭ باسىنا با­رىپ قاي­تۋدىڭ ءوزى ماشاقاتقا اينالدى. با­با­مىزدىڭ رۋحى ۇرپاقتارىم شامالى قي­­نالسىن دەپ سىناق جاسادى ما، كىم ءبىل­سىن؟! ات جارىسى، ءان كەشى بولدى. وعان دا شۇكىر دەيمىز. مۇحيتتىڭ 165 جىل­دىعىندا دا، عاريفوللا قۇر­مان­عاليەۆتىڭ 100 جىلدى­عىن­دا دا ءان باي­قاۋى ۇيىمداستىرىلدى. ءان بايقاۋلارى ءجيى­لەپ كەتتى، بىراق ىلعي – قايتالاناتىن ءبىر دۇنيە. بەس-ون جىلعا دەيىن ءداستۇرلى اننەن بايقاۋ وتكىزبەي، ەسەسىنە مۇحيت­تىڭ وسى تويىنا ءۇش جۇزدەن ءانشى شاقى­را­تىن بولىپ كەلىسىپ ەدىك، اقىرى الگىن­دەي بولىپ كەتتى…

– قازىرگى كەزدە مۇحيت بابا­مىز تۋ­رالى ەل ىشىنەن تابىلعان تىڭ دە­رەكتەر، بۇگىنگە دەيىن نا­زار­دان تىس قالعان اندەرى بار ما؟

– مۇحيتتىڭ ەسكەرىلمەي قالعان ءان­دەرى از بولۋى ىقتيمال. مارقۇم اكا­دەميك اح­مەت جۇبانوۆ ونى جان-جاقتى زەرت­تەپ، «زا­مانا بۇلبۇلدارى» كىتا­بىن­دا جازىپ كەتتى. كەيىن ءبىرشاما ءانىن اتاق­تى عاريفوللا قۇرمانعاليەۆ قا­زاق راديوسىنا اكەلىپ تاپ­سىردى. حا­لىق­قا جەتپەگەن، زاتاەۆيچ نو­تاسىن ءتۇ­سىر­­گەن بىرەن-ساران ءانى بولۋى ءمۇم­­­كىن. الداعى مىندەت – سول. ساۋلە جان­­پەيىسوۆا «قيلاش» سياقتى سونداي ءان­دەرىن را­ديوعا جازدىرىپتى. «بوياۋ­شى-بوياۋشى دە­گەنگە بوياۋشى ساقالىن بوياپ­تى» دەمەكشى، «مۇ­حيت بۇيتكەن، ءسويت­كەن» دەپ ەلدى اداس­تى­رۋشىلار بار. «ءۇل­ك­ەن ايداي»، «كىشى ايداي» ات­تى ءان­دەردىڭ شىعۋ تاريحىنا بايلانىستى داۋ تۋىپ ءجۇر. احمەت جۇبانوۆتىڭ زەرت­تەۋ­لەرىنە جانە قازاق راديوسىنداعى «ءانشى مۇحيت» راديوقويىلىمىنداعى ماعلۇماتقا سۇيەنسەك، مۇحيت ءوزى ۇستاز تۇتقان، كەيىننەن ءتىپتى تىلەۋلەس دوس بول­عان بالا وراز دەگەن انشىگە ارناپ ءان شى­عارعان. «بالا وراز» ءانىنىڭ اتاۋى «كى­شى وراز» دەلىنىپ، اقىرىندا «كىشى اي­دايعا» وزگەرەدى. «ايداي» دەگەن – ءاننىڭ قايىرماسىندا كەزدەسەتىن وداعاي ءسوز. مۇحيتتىڭ ازىلقۇمار جورا-جول­داس­تارى: «بالا وراز» قاشانعى بالا بو­لىپ جۇرە بەرەدى، كىشى وسپەي مە ەكەن؟!» – دەيدى. «سەندەر سولاي ۇيعار­ساڭ­دار، حالقىمنان اياناتىن ونەرىم بار ما؟!» – دەپ ول «ۇلكەن وراز» ءانىن شى­عا­رىپتى. بۇل – «ۇلكەن ايداي» ءانى. سوڭ­عى كەزدەرى بىرەۋلەر مۇحيت تاڭداي، اي­داي دەيتىن ەكى قىزعا عاشىق بولىپ، وسى ءاندى ارناعان دەگەن جورامالدى ال­عا تارتۋدا. وزدەرىن جۇرت تانىعاننان كە­يىن اۋزىمنان شىققاننىڭ ءبارى اقي­قات دەپ ويلاي ما ەكەن؟! احمەت جۇبانوۆ ءوز دەرەكتەرىن مۇحيتتىڭ كوزىن كورگەن قا­ريالاردان جيناعان. ال ونىڭ بەرگى جا­عىنداعى دەرەك بەرۋشىلەر – كوم­سو­مول قارتتار. مۇحيتتىڭ كوزىن كورمەگەن كوم­­سومول قارتتاردىڭ ونەر تۋرالى ايت­­قانىنا قالايشا سەنۋگە بولادى؟! اباي: «ءبىرىڭدى، قازاق، ءبىرىڭ دوس كور­مە­سەڭ، ءىستىڭ ءبارى بوس»، – دەمەي مە؟! «عا­ري­­فول­لا قۇرمانعاليەۆ اتىراۋدا تۋ­عان» دەپ ءبىر پروفەسسورىمىز جازىپ ءجى­­بە­رىپ­تى. مۇنداي اسىرە جەرشىلدىكتىڭ نە قا­جەتى بار؟! عارەكەڭە بايلانىستى كەز كەل­گەن ەستەلىكتەن «تۋعان جەرى – با­تىس قا­زاقستان وبلىسىنا قاراستى قا­را­­توبە اۋ­دانى» دەگەن جازۋعا كەزىگەسىز. وسىن­­داي قاساقانا بۇرمالاۋشىلىققا جول بەر­مەۋىمىز كەرەك. كەيىنگى زەرتتەۋ­شى­­لەر بۇ­رىن­عىلاردىڭ جازىپ كەت­كەن­دە­رىمەن ساناسسا ەكەن دەيمىن. ءويت­كەنى ولار ءدا­يەك­تى ءان تۇلعاسىنا ءبىر تا­­بان جاقىن ادام­داردان الدى. زاتاەۆيچ نو­تا­عا ءتۇ­سىر­گەن مۇحيتتىڭ ءبىر كۇيى انىق­تال­عان ەدى، ونى قارشىعا احمەدياروۆ ورىن­­داپ شىقتى. ول كۇيدى ءبىزدىڭ في­لار­مو­نيا­نىڭ ءداۋ­­لەتكەرەي اتىن­داعى ۇلت اس­پاپ­تارى وركەسترىنىڭ ديري­جە­رى ەركىن نۇ­رىم­بەتوۆ وركەسترگە ءتۇسىر­دى.

– قازاق ءانىنىڭ ءار ءتۇرلى مەك­تەپ­تەرگە بولىنەتىنى راس. ايتسە دە ونەر­دى الالاپ، بولشەكتەپ قاراۋ دەرتى بەلەڭ العانداي كورىنە­دى…

– ءار مەكتەپتىڭ ەرەكشەلىگىنىڭ اي­تىل­عانى دۇرىس، بىراق سونىڭ ءبارى قا­زاق­قا ورتاق ەكەنىن ۇمىتپاۋىمىز كەرەك. ورىس اندەرىنىڭ ساراتوۆتىق، ەدىلدىك، ءسى­بىرلىك دەگەن ءتارىزدى ەرەكشەلىكتەرى بار. ءبى­راق ولار ونى ءبىر ورىستىڭ ورتاق مۇ­راسى رەتىندە قارايدى. تاعى باسقا ەل­دەردە دە – سولاي. بىزدە دە مەك­تەپتەردىڭ ءىزىن جوعالتپاعان ءجون، بىراق الا­لاپ قاراۋ دۇرىس ەمەس. باياعىدا تەلەديدار، راديو دەگەن بولعان جوق. ونەر ادامدارىنىڭ قارىم-قاتىناسى ناشار بولعان. ويتكەنى جەر شالعاي. باتىستا – كوكجار، جەتىسۋدا – جاركەنت، ارقادا اتباسار جارمەڭكەلەرى بولعان. سول جارمەڭكەلەردە عانا سال-سەرىلەر باس قوسىپ، ارقا-جارقا ونەر سايىس­تى­رادى ەكەن. ءبىر ايماقتىڭ ونەر­پاز­دارىنىڭ كەلەسى اتىراپقا قاتىناۋى قيىن­عا سوققان. سوندىقتان ونەرى دە دارا­لانىپ، تۇرلەنە تۇسكەن. قالاي بول­عاندا دا، بارلىق مۋزىكالىق قۇن­دى­لىعىمىز جالپىمىزعا ورتاق. ءتۇر مەن ماز­مۇنعا باي ونەردى الالاۋعا قار­سىمىن.

– كەز كەلگەن سالانىڭ كاسىبي ما­ماندارى ەل ورتالىقتارىندا ءازىر­لەنەدى. بۇل – مۋزىكا سالا­سىنا دا ءتان قۇبىلىس. الايدا ءوزى­ڭىز سياقتى ناعىز ونەر ماي­تال­ماندارىنىڭ ايماقتاردا ەلەۋس­ىز قالىپ قويىپ وتىرعان جايى بار. استانا مەن الماتى سياق­تى قالالاردا ءدارىس بەرىپ، ءشا­كىرت تاربيەلەۋدى جوسپارلاپ پا ەدىڭىز؟

– بۇل جونىندە باتىس ءان مەكتەبى قات­تى جاپا شەگىپ وتىر. ويتكەنى باتىس ءان مەكتەبى استانا مەن الماتى سياقتى الىپ شاھارلاردان شالعاي جاتىر. كون­سەرۆاتوريادا باتىس ءان مەكتەبىنەن قىز­داردىڭ ەمەس، ەر ادامداردىڭ سا­باق بەرگەنىن قالار ەدىم. قارتايعان كە­زىمدە مەن كەلمەي-اق قويايىن، بىراق قان­شاما مىقتى ءانشى جىگىت بار ەمەس پە؟! كونسەرۆاتوريادا ءبىلىمىن جەتىل­دى­رىپ، وسىندا ءدارىس بەرسە دەيمىن. بىراق وعان ءۇي ماسەلەسى مۇمكىندىك بەرمەيدى. ەڭ قۇرىعاندا، جاتاقحانادان بولمە تا­ۋىپ بەرەيىك، كەيىن پاتەرى بولادى دەگەن ەمەۋرىن بولسا، قانەكەي؟

– جاس انشىلەردىڭ كاسىبي ءبى­لىك­تىلىگىنە كوڭىلىڭىز تولا ما؟

– اتىراۋدا قايرات كاكىموۆ دەگەن ازا­مات بار. ءاندى تاماشا سالادى. تەو­ريا­لىق جاعىن ايتا المايمىن. دە­گەن­مەن جاستاردىڭ ىشىندە ۇزدىك ءانشى رە­تىن­دە قايراتتى اتار ەدىم. مەنەن وقىعان ار­مات، ميراس،  ساعدات راحمەتجانوۆتىڭ كلاسىنان بىتىرگەن داستان – ءبارى دە بو­لاشاعىنان ۇلكەن ءۇمىت كۇتتىرەتىن ونەر­پاز­دار. ءبىر جامان قاسيەتىمىز: ءان اي­تۋ­دى يگەرىپ الامىز دا، مۋزىكالىق سا­ۋات­تىلىققا كەلگەندە اقسايمىز. مەن با­تىستا 18 جىل بەكەر وتىرعان جوقپىن. جاق­سى انشىلەر بار، بىراق جارناماسى ءتو­مەن. جارناماسى بولماعان سوڭ، كون­تسەرت­تەرگە دە شاقىرا بەرمەيدى.

– حالىق اندەرىن ەستراداعا قو­سىپ ورىنداۋعا قالاي قاراي­سىز؟

– ءبىزدىڭ ۇلتتىق ءان ونەرىمىزدىڭ نەگىزى دوم­بىرا عوي. ەستراداعا جاقسى يكەم­دە­لەتىن دە حالىق اندەرى بار. كەيبىر حا­لىق كومپوزيتورلارىنىڭ اندەرى ەسترا­داعا قوسىلعاندا بوگدە بيەنى ءبو­تەن قۇلىن ەمىپ جاتقانداي اسەر قال­دى­رادى. مۇحيتتىڭ «زاۋرەشىن»، «ۇلكەن اي­دايىن»، «كىشى ايدايىن» ەستراداعا سال­عاننان ەشتەڭە ۇتپايمىز. «مۋ­زى­كا­عا ءتىلدىڭ كەرەگى جوق» دەپ جاتادى. ونەر­دى تۇسىنبەيتىن ادام ءۇشىن كەرەمەت ءاندى قورلاۋدىڭ قاجەتى جوق دەپ ەسەپتەيمىن. مۇ­حيتتىڭ، عاريفوللانىڭ اندەرى ۇلت اس­پاپتارى وركەسترىنە قوسىلعان. مۇن­داي­دى قولداۋعا بولادى.

– كوز جانارىڭىزداعى ءمۇ­كىس­تىك سىزگە كوپ كەدەرگىسىن كەلتىرگەن-اق شىعار؟..

– مەن ءاۋ باستا بەلگىلى ءبىر دارە­جە­دە كو­رەتىن ەدىم. ىشكى تۇيسىگىم جا­نا­رىم­نىڭ مۇلدە كەتەتىنىن سەزدىردى. سو­دان باستاپ ءبى­لىمىمدى شىڭداۋعا كۇش سال­دىم. 70-جىل­دارى مۋزىكا ۋچي­لي­ششە­سىنىڭ كلاس­سي­كالىق انشىلەر دايار­لاي­تىن فا­كۋل­تە­تىن ءبىتىرىپ الدىم. اۋە­لى اۋىلداعى مەك­تەپتە، سوسىن ءما­دە­نيەت سالاسىندا قىز­مەت ەتتىم. 1991 جى­لى مۇحيتتىڭ 150 جىلدىعىنا باي­لانىستى سول وب­لىس­تاعى قۇر­مان­عازى اتىنداعى مۋ­زى­كا­ ۋچيليششەسىندە ءداس­تۇرلى ءان كلاسى اشى­لىپ، 18 جىل سوندا ساباق بەردىم. كوز دە بىرتىندەپ قۇري باستادى.  2004-2007 جىلدارى باتىس قازاقستان مەم­لە­كەتتىك ۋنيۆەر­سي­تەتىندە وقىپ شىقتىم. نا­شار كوز­دىڭ ەش بوگەتى بولعان جوق. لەك­تسيانى ديك­توفونعا باسىپ الامىن. ءبىر ەستىگەن مۋزىكام ونسىز دا ۇنەمى قۇ­لا­عىمدا تۇرادى. وسى كوزىممەن-اق ۋني­ۆەر­سي­تەت­تى ۇزدىك ديپلومعا تا­مام­دا­دىم. 70-جىلدارى وبلىستىق ءما­دە­نيەت باس­قارماسىنىڭ باستىعى مەنىڭ وسۋىمە كەدەرگىسىن جاسادى. باسقا كەدەرگى كەز­دەستىرمەدىم.

– قازىر ەلىمىزدە ەكو­نو­مي­كا­لىق قانا ەمەس، رۋحاني داعدارىس تا سەزىلەدى. شىنايى ونەردى با­عا­­لايتىن ورتانىڭ قاتارى سي­رە­گەنى الاڭداتادى. «ەستى ءان مەن ەسەر ءاندى» اجىراتۋدان دا قالىپ بارامىز.  ءوزىڭىز تامىر بايلاعان ولكەدە جالپاق جۇرتتىڭ ۇلتتىق ونەرگە قىزىعۋشىلىعى قالاي؟

– بۇرىن قالادان دومبىرا ۇستايتىن جان تابا الماي، جاس تالاپتاردى اۋىل­دان ىزدەپ جاتۋشى ەدى. سوڭعى كەزدە كە­رى­سىنشە بولىپ بارا جاتىر. قالاداعى مۋ­زىكا مەكتەپتەرىندە وقيتىن بالالار دوم­بىرا، قوبىز اسپاپتارىن تارتادى. مۇن­دا ءداستۇرلى انشىلەر دە بار. ال اۋىل­دارىمىز ماڭگۇرتتەنىپ بارادى. كون­تسەرتپەن اۋىلعا شىقساڭ، اناۋ جوق، مى­ن­اۋ جوق دەگەندى جەلەۋ ەتىپ العان. جۇرت­تىڭ شەكەسى شىلقىپ تۇرماسا دا، جاع­داي تاپ 90-جىلدارداعىداي ەمەس شى­عار. بيلەتى ەڭ ارزان دەگەن باعاعا قو­يىلعان كونتسەرتتەرگە كەلگىسى كەل­مەي­دى. كونتسەرتتەن شىقساڭ، الگىندە عانا اق­شا جوق دەگەندەرىڭ سىمعا تىزىلگەن قار­لىعاشتاي قاتارلاسىپ الىپ، سىرا ءىشىپ وتىرادى. تاڭدى تاڭعا ۇرىپ كارتا وي­نايتىندار دا جەتكىلىكتى. جاي وي­نا­ماي­دى، اقشا تىگەدى. ىشىمدىككە، ويىنعا اق­شا تابىلادى دا، ۇلتتىق ونەرىمىزگە كەل­گەندە پەيىلىمىز تارىلادى. مىنە، بۇل – رۋحاني ازعىنداعانىمىزدىڭ كورىنىسى. سوسىن تاعى ءبىر ماسەلە، كونتسەرتتەردە جەكە كۇيلەر ورىندالا بەرمەيدى. ور­كەسترمەن عانا شىعادى. ءداستۇرلى ءان­شىلەر شەرۋى دەيتىن ءبىر دەرتكە شال­دىق­تىق. ءتورت-بەس ءانشىنى ساحناعا شىعارىپ، ءبىر-ءبىر شۋماقتان ءان ايتقىزادى. ودان دا ءبىر عانا انشىگە ەكى-ءۇش ءان ورىنداتقان ءجون. ۇلتتىق ونەر وكىلدەرىن مازاق ەتكەندەي نارسە عوي! ءداستۇرلى انشىلەر ءان ايتتى دەگەن اتى عانا بولماسا، زاتى جوققا ءتان. وسىنداي كەلەڭسىزدىك قازاق ءانىنىڭ باعاسىن تۇسىرەدى. وسىنى ويلاپ تاپقان رەجيسسەردىڭ كوزىن ويىپ الۋ كەرەك.

الاشقا ايتار داتىم…

ءتىلىمىز دامىپ كەلە جاتىر دەيمىز. بۇرىنعىعا قاراعاندا شۇكىر عوي. بىراق ءالى ءورىسى تار. جاڭا 5 مىڭدىق تەڭگە شىعىپتى. ءبىر جاعى – ورىسشا، ءبىر جاعى – قازاقشا. «پيات تىسياچ» دەگەندى جازباسا دا، ءبارىبىر تۇسىنەدى عوي! رەسەيدىڭ قۇرامىندا قانشاما اۆتونوميالىق رەسپۋبليكا بار! سولاردىڭ قايسىسى ورىس ءتىلىن اقشالارىنا قوسىپ وتىر؟ اقشا كەرەك ادام ءوزى-اق ءتۇسىنىپ الادى. ارتىق جالپاقشەشەيلىكتەن ارىلعان ءجون! .


ارمان اۋباكىر

پىكىرلەر