وسى ۋاقىتقا دەيىن ءۇيسىز-كۇيسىز كوشەدە قاڭعىپ جۇرگەن «بومجدارعا» جيىركەنىشپەن قارايتىن ەدىم. اللاعا شۇكىر، ءوز باسىمدا وتباسىلىق جاعدايىم جاقسى. تاراز قالاسىنداعى باي-باعلاندار تۇراتىن اۋدانداعى كوتتەدجدەردىڭ بىرىندە كۇيەۋىم جانە ەكى قىزىممەن جۇرت قاتارلى ءومىر ءسۇرىپ جاتقان جايىم بار. بىراق وسى ۋاقىتقا دەيىن كوشەدە الاقان جايىپ وتىرعان قايىرشىعا دا، ءۇي-جايى جوق مۇساپىرلەرگە دە باقىر تيىن ساداقا بەرگەن ەمەسپىن. سەبەبى مۇنداي ايانىشتى تاعدىرعا وزدەرى كىنالى دەپ ويلايتىنمىن. ونداي ادامدار تەك ءبىر كۇندىك تاماعىن ويلاپ، ونى تابۋ ءۇشىن ۇرلىققا دا، باسقاشا تەرىس ارەكەتكە دە بارادى دەپ ەسەپتەيتىنمىن. بۇگىندە شىنايى قايىرشى مەن «قايىرشى» اتىن جامىلعان داۋلەتتىلەردى اجىراتا الماي قالدىق قوي. ارينە، تاعدىردىڭ تاۋقىمەتىنە تۇسكەن جانداردىڭ كوبىسى ەڭسەلەرىن كوتەرە الماي كوشە جاعالايتىن جاعدايعا جەتەتىن شىعار. دەگەنمەن «ەسەكتىڭ ارتىن جۋسا دا» ءبىر ءۇزىم نانىن تاۋىپ، وزگەلەردىڭ «ساداقاسىنا» مۇقتاجدىقتان قۇتىلۋىنا بولادى عوي.
ايتايىن دەگەنىم، قوعامنىڭ تومەنگى ساتىسىندا جۇرگەن وسىنداي ازاماتتار جايلى پىكىرىم ءبىر «بومجدىڭ» ارقاسىندا ءبىر كۇندە وزگەرىپ شىعا كەلدى. ادەتتەگىدەي كولىگىممەن قىزىمدى بالاباقشاعا اپارا جاتقانمىن. بالاباقشاعا جەتكەن سوڭ قىزىم كولىكتەن ءتۇسىپ، الدى-ارتىنا قاراماي كوشەنىڭ ارعى بەتىنە اسىعىس جۇگىرە جونەلمەسى بار ما؟ زارە قۇتىم قالماي سوڭىنان جۇگىرە جونەلدىم. وسى ساتتە تالدىڭ ساياسىندا وتىرعان جۇلىم-جۇلىم كيىمدەگى، بەت-اۋزى ءىسىپ كەتكەن، ءتۇرى قورقىنىشتى ءبىر كىسى قالايشا ءابجىل قيمىلداپ ۇلگەرگەنىن قايدام، قىزىمدى زۋلاعان كولىكككە قاققىزباي قۇتقارىپ قالدى. وقيعا قاس پەن كوزدىڭ اراسىندا بولىپ، ازداپ ابدىراپ تۇرىپ قالدىم. اياۋلىمدى امان-ەسەن الگى كىسىنىڭ قولىنان كورگەندە جانارىمنان ەرىكسىز جاس ساۋلاپ قويا بەردى. قايىرشى قىزىمدى جانىما اكەلىپ، اعاشتىڭ تۇبىنە قايتا وتىرا كەتتى. ءوز-وزىمە كەلگەننەن كەيىن اياۋلىمدى كولىكككە قايتا وتىرعىزدىم دا ءاميانىمنان العان 5000 تەڭگە «قۇتقارۋشىعا» ۇسىنىپ، راحمەتىمدى ايتتىم. شامامەن ەلۋلەردەن اسقان كىسى ء(وزىم سولاي توپشىلادىم) ماعان جاقتىرماعان كەيىپپەن قاراپ تۇرىپ: «وسى بايلار ءبارىن اقشامەن شەشۋگە قۇمار»،- دەدى دە ءجۇرىپ كەتتى. قاتتى تاڭىرقادىم. ىشەرگە اسى، جاتارعا توسەگى بولماسا دا مەن ۇسىنعان اقشانى كەرەك ەتپەدى. تۇگى جوق بولسا دا نامىسىن بارىنەن جوعارى قويعانىنا ريزا بولدىم. ەگەر ونىڭ ورنىندا كويلەگى كوك، تاماعى توق بىرەۋ بولسا جاساعان جاقسىلىعىم ءۇشىن دەپ قىزىل قاعازدى الار ەدى عوي. الگى «بومجدىڭ» وتكەن ومىرىندە قانداي ادام بولعانى، وتباسىنىڭ بار-جوعى ارينە ماعان جۇمباق. بىراق وسى وقيعادان كەيىن كوشە جاعالاعانداردىڭ بارلىعى ۇرى-قارى ەمەس، ولاردىڭ دا جانى تازا، ادامگەرشىلىگى مول، جۇرەگى نازىك ەكەندەرىن ۇعىندىم. ءبىز، ادامدار، ءۇيسىز قاڭعىپ جۇرگەن جاندارعا از بولسا دا مەيىرىممەن قارايىقشى.
شاريپا سارسەنباەۆا،
تاراز قالاسىنىڭ تۇرعىنى.
ۆك "سارىارقا"-توبىنان
