تالعاردا كىسى قولىنان قۇربان بولعان شەرزات بولاتتىڭ اكەسى قارجاۋباي نۇرىموۆ قازاقستاندىقتارعا ۇندەۋ جاسادى. بۇل تۋرالى جەلىدە ۆيدەو تارادى، دەپ حابارلايدى “ادىرنا” ۇلتتىق پورتالى.
«قۇرمەتتى قازاق ەلى! سىزدەردىڭ الدارىڭىزدا باسىمدى يەمىن. كوپ-كوپ راحمەت سىزدەرگە. مەنى قولداپ، بالام ءۇشىن قول ۇشىن بەرىپ جاتىرسىزدار. مەن قوناەۆ قالاسىنىڭ ىشكى ىستەر دەپارتامەنتىنەن كەلدىم. ول جەردە ءىس وڭ جاعىنان قارالىپ جاتىر. بىزگە ادۆوكاتتار كەلىپ كومەكتەسىپ جاتىر. مارقۇم بولعان سالتاناتتىڭ اعاسىنىڭ دا كومەگى بار، ول كىسىگە دە العىسىمدى ايتامىن. ءوتىنىشىم بار، حالقىم. ەشقانداي ميتينگىگە شىقپاڭىزدار، قانتوگىس بولماسىن. مەن بار جەردە ادامدار شوعىرلانسا، سول ءساتتى مەنىڭ دۇشپاندارىم پايدالانۋى مۇمكىن. كوتەرىلىس جاساپ، مەنى اياقتان شالىپ، باۋىرىما قاستاندىق جاساۋى مۇمكىن. سول سەبەپتى حالقىم، ءوتىنىپ سۇرايمىن، ەشقانداي كوتەرىلىستىڭ كەرەگى جوق. مەن تەك زاڭ اياسىندا دۇرىس، ءادىل شەشىم سۇرايمىن. ارتىق ەشتەڭە سۇرامايمىن»، — دەدى قارجاۋباي نۇرىموۆ.
ول حالىقتان ارانداتۋشىلىققا بوي بەرمەۋدى سۇرادى.
«شىنى كەرەك، قانداي دا ءبىر اقپاراتتار بولىپ جاتسا، ءوزىم عانا بولىسەمىن. ۆيدەوجازباعا، اۋديوجازبا، فوتولارعا سەنبەڭىزدەر. اقىلى تۇردە ادۆوكات جالداۋعا تۋرا كەلەدى. ءوزىم ەشكىمنەن قورىقپايمىن. وزىمە جاۋاپ بەرە الامىن. بىراق وتباسىمنىڭ قاۋىپسىزدىگى ءۇشىن الاڭدايمىن. مەنى ءبىر ەمەس، بىرنەشە رەت قورقىتتى. الىپ كەتىپ جاتتى. تەلەفونمەن دە قورقىتتى. «زاڭگەرمىز، ادۆوكاتپىز، بىرگە وقىپ ەدىك» دەپ كەلىپ، الداپ، مەنى دالاعا شاقىرىپ الىپ، قورقىتقانى راس. حالقىمنان سۇرايتىنىم – ەش قان توگىلمەسىن. اشىق سوت بولۋىن تالاپ ەتەم. اشىق سوت بولسا، وڭ شەشىم بولادى. ەش ارانداتۋعا تۇسپەڭىزدەرشى. انالار جىلاماسىن، بالالاردىڭ قانى توگىلمەسىن!. باۋىرلارىم، جىگىتتەر، اراندامايىقشى، الدانىپ قالمايىق. بالام ءولدى. ەندى مەن باسقا بالالاردىڭ بولاشاعى جاقسى بولسىن!»، – دەدى ول.
