تۋعان جەر تۋرالى تولعانىس

1710
Adyrna.kz Telegram

«بۇگىندە ءار قازاقستاندىق ءوزدى-وزىنەن ەلىمىزدىڭ، وتانىمىزدىڭ داۋلەتى ارتۋى ءۇشىن «مەن نە ىستەدىم؟» دەپ سۇراۋى كەرەك. ەگەر ءار ازامات وسىلاي پايىمدايتىن بولسا، بۇكىل ەلىمىز ءوزىنىڭ دامۋىنا قارقىن قوسارىنا مەنىڭ سەنىمىم مول.»

ن.ءا.نازارباەۆ

      ەلباسى ن.ءا.نازارباەۆتىڭ «ۇلى دالانىڭ جەتى قىرى» اتتى ماقالاسى تۋعان جەرىمە، وتانىما دەگەن ماحابباتىمدى وياتىپ، جۇرەگىمدى تەربەتتى.و وسى ماقالانى وقىپ شىعىپ كەڭ بايتاق جەرىمىزدىڭ مەن بىلمەگەن تاڭعاجايىپ سىرلارىمەن تانىستىم. «ۇلى دالانىڭ جەتى قىرى» ماقالاسىندا ەلباسى الماتىنىڭ اپورت المالارى، ەسىك وڭىرىنەن تابىلعان «التىن ادام» تۋرالى بايانداپ، قازاقستاننىڭ و باستا تۇركى الەمىنىڭ باستاۋ العان وتانى ەكەندىگىن شەجىرە ەتىپ شەرتەدى. سونىمەن قاتار، اتقا ءمىنۋ مادەنيەتىنىڭ قازاق جەرىندە قالىپتاسقانىن، ارحەولوگيالىق تۋىندىلاردىڭ ءبىرى – اڭ ءستيلى العاش قازاق جەرىنەن تابىلعاندىعىن تىلگە تيەك ەتەدى.  بۇل ماقالانىڭ ەرەكشەلىگى-ءبىزدىڭ تۋعان جەرىمىزدىڭ، تۋعان ەلىمىزدىڭ كەرەمەتتەرىن پاش ەتىپ، دارىپتەۋىندە. وسىنداي تاريحى تەرەڭ، كەرەگەسى كەڭ جەردىڭ ۇرپاقتارى مىنا ءبىز بەن ءسىز وسى ماقالانى جادىمىزدا ساقتاپ، ەلىمىزدىڭ ەرتەڭى ءۇشىن ايانباي ەڭبەك ەتۋ كەرەكپىز.

     بولاشاقتا مامان-جۋرناليست بولىپ، كاسىبي ەڭبەك جولىمدى باستاسام اۋىل ماسەلەسىن كوتەرەتىن ەدىم. كۇنىنە بىرنەشە رەت شەلەكتەپ سۋ تاسيتىن،  قىس تۇسكەندە وتىن جارىپ، پەش جاعاتىن، قۇرعاق كۇنى ساز كەشىپ، جاڭبىرلى كۇنى ادام تۇرماق كولىك جۇرە المايتىن اۋىلدار جايىن كورسەتىپ، سول پروبلەمالاردى قوزعايتىن ەدىم. ءوز اۋىلىم تۋرالى ايتار بولسام، اۋىل تۇرعىندارى ءالى كۇنگە دەيىن پەش جاعادى. ۇلكەن-ۇلكەن جۇك كولىكتەرى كوپ وتەتىندىكتەن اۋىل جولدارىندا شۇڭقىرلار پايدا بولىپ، اۋىلدىڭ جالعىز كوپىرى قۇلاعالى تۇر. اۋىلىمنىڭ ىرگەسىندە ورنالاسقان  كىشى-قاراعاي ەلدى-مەكەنىندە جولدىڭ ءحالى بىزدىكىنەن بەتەر. وقۋشىلار مەكتەپكە دەيىن 2-3 شاقىرىمداي جەردى جاياۋ ءجۇرىپ كەلەدى. وقۋشىلارعا ارنالعان كولىك، جولدارىنىڭ ناشارلىعىنا بايلانىستى بالالاردى اۋىل سىرتىنداعى ايالداماعا تاستايدى. ارى-قاراي 1,5 شاقىرىمداي جول جۇرەدى. ارنايى جاياۋ جۇرگىنشىلەرگە ارناپ تەمىردەن جاسالعان كوپىرلەرىنىڭ جاعدايى مۇلدەم قورقىنىشتى. كىشكەنتاي بالا تۇرماق، ەرەسەك ادام وتۋگە قورقادى. مىنەكەي، وسى اۋىلدارعا ۇقساس جاعدايى اۋىر اۋىلداردا بارلىعى جاقسى بولۋى ءۇشىن ايانباي اتسالىسقىم كەلەدى.

ءبىز-بۇكىل تۇركى دۇنيەسى باستالعان ۇلى دالانىڭ پەرزەنتىمىز. مۇنىمەن ءجاي ماقتانىپ قانا قويماي، تۋعان جەردىڭ گۇلدەنۋىنە ءوز سەپتىگىمىزدى تيگىزىپ، بارىنشا ۇلەس قوسۋ-ءبىزدىڭ پەرزەنتتىك پارىزىمىز. ەلىمىزدىڭ ەرتەڭى-ءبىزدىڭ قولىمىزدا. وسىنى ارقاشاندا ەستە ساقتايىق. بۇل جاي ايتا سالعان ۇران ەمەس. بۇل-بولاشاق ءجۋرناليستىڭ اۋىلدىڭ كوكەيتەستى كوپ ماسەلەسىن شەشكىسى كەلەتىن جانايعايى. ەگەر كوگىلدىر ەكران ارقىلى كورەرمەنمەن قاۋىشۋ باقىتى بۇيىرىپ، تەلەجۋرناليست بولسام، سول قۇلاعالى تۇراعن كوپىردەن ءوتىپ، اۋىلدى اينالىپ وتەتىن اۆتوبۋستار جۇرە المايتىن جولدارمەن ءجۇرىپ كورسەتەر ەدىم. ويتكەنى، ول-فاكتى، كادىمگى كۇندەلىكتى ءومىردىڭ شىرقىراعان شىندىعى. مىنە، سول شىندىقتى ايتىپ، جەتەر جەرگە جەتكىزىپ، اۋىل ادامدارىنىڭ رۋحىن كوتەرىپ، جوعىن جوقتاپ، مۇڭىن مۇڭداۋ ءۇشىن جۋرناليست بولعىم كەلەدى!

تۇرسىنجان لاۋرا

الماتى وبلىسى ىلە اۋدانى ءالي اۋىلىنداعى  22- ورتا مەكتەپتىڭ 11 – سىنىپ وقۋشىسى

پىكىرلەر