اسقاربەك جاقسىلىق سەرىكبەكۇلى- 1999 جىلى ءساۋىر ايىنىڭ 9-شى جۇلدىزىندا شقو،تارباعاتاي اۋدانى،اقسۋات اۋىلىندا دۇنيەگە كەلگەن.سەمەي قالاسىنداعى شاكارىم اتىنداعى ۋنيۆەرسيتەت تۇلەگى.رەسپۋبليكالىق اباي قۇنانباەۆ اتىنداعى ستيپەنديا يەگەرى.جىر ءمۇشايرالارىنىڭ جەڭىمپازى.
نە دەپ ولەڭ جازايىن كۇنىم،ساعان؟
باقىت ىزدەپ تۇڭىلەر،تۇڭىلسە ادام...
باقىتسىزدار كوپ شىعار،مەن-اق وسى،
ولسەم ءولىپ كەتەيىن بۇگىن سودان!
سەن كەتكەسىن،قۇلازىپ،كۇيرەپ كوڭىل،
سۇلۋ قىزعا كورمەدىم ءسۇي دەپ نەبىر!
ۇيلەنبەدىم مەن ساعان،ەسەسىنە،
ەسەسىنە ءسۇيۋدى ۇيرەتتى ءومىر!
شىرىنىڭنان تاتقانشا شىركىن،سەنىڭ،
ءتاتتى ۇيقىنىڭ بۇزدى عوي شىرقىن سەرىڭ!
قايتا اينالىپ قۇشپايدى،كۋاگەرمىن،
قارسى الدىڭدا ءبىر رەت ىركىلسە كىم؟!
مەن قادىرىن بىلمەپپىن ەشتەڭەنىڭ،
سەن ەشقاشان كىنامدى كەشپە مەنىڭ!
قانشاما رەت جۇرەكتى كەۋدەڭدەگى،
قان جىلاتقان قالماسىن ەستە ولەڭىم!
باستاپ كەتىپ ءبۇلدىردىم ءبىر ءىستى وڭدى،
سەرت،سەنىمىم
تالپىندى،
تىرىستى،
ءولدى!
مەن سۇيۋدەن قاتەلىك جىبەرگەنمەن،
سەن ەشقاشان سۇيمەدىڭ،دۇرىس بولدى!
******
شاتتانىپ كۇلىپ،شالقىماي داعى،
ءسۇيۋدىڭ مىناۋ،سالتى قايداعى!؟
ساۋلەمدى مەنىڭ سۋىتىپ الدى-اۋ،
سانامنىڭ سانسىز سالقىن ويلارى!
ەلەستەپ ءوڭىڭ ءوزىڭنىڭ بەينە،
جازامىن ولەڭ كوزىمدى ىلمەي دە.
ازابىن تارتام اقىرەتىڭنىڭ،
عاجابى ءۇشىن سەزىمنىڭ كەيدە..
كوركىڭە كەرىم كەلىسكەن ءمۇسىن،
كوپ سۇلۋداعى سەن ۇستەمبىسىڭ؟!
قالىقتاپ جۇرگەن قيالىمداعى
پەريزاتىم-اۋ،پەرىشتەم،قۇسىم!
كۇلكىمدى مەنىڭ ىسىرار قايعىم،
سەنى دە قولدان ۇشىراردايمىن.
وڭمەنەن ءتۇستىڭ ءبارىن دە ءبىلىپ
ءوزىمدى عانا تۇسىنە المايمىن!
"سەنەمىن!
كەزدەسۋگە سەن كەلەسىڭ،
بىلمەيمىن،كۇدىك باسىم مەندە نەسىن؟!
وڭىمدە كورەم سەنى،تۇسىمدە ەمەس،
ەلەستەيتىن بولمايدى ەندى ەلەسىڭ!
مەنى وسى جالىقتىرعان اڭسار مۇڭنان
ارىلتاسىڭ،
شىعاسىڭ قارسى الدىمنان!
جاڭعىرىپ جاتىر مىنە بۇلتتى اسپان،
مەن ەدىم سەن كەلدى دەپ جار سالدىرعان!
شاھاردىڭ شامى ءسونىپ كوشەلەردەن...
كولىكتەر وتە بەرسىن نەشە كەرۋەن!
ۋاقىت وتە بەرسىن،كۇتە بەرەم،
ساۋلەسى ءۇمىتىمنىڭ وشە كورمەن!
تيسە دە تاعدىرىمنىڭ تاياعى ۇداي،
كۇتەمىن تاعى تاعى...ايا،قۇداي!
مەن ەندى عاشىق ادام ەمەسپىن بە،
جاسىق ادام ەمەسپىن باياعىداي!"
دەپ تۇرىپ ءوز ىشىمنەن،ماسايرادىم،
كوپ تۇرىپ كۇتتىم سەنى
قوش،ايمانىم!
كەلمەدىڭ!
كەزدەستىم دە وسى ويلارمەن،
شىعارىپ سالدى مەنى وسى ويلارىم!
ء《تۇس》
مەن سىرلاس بولعانمىن وزىڭمەن،
سەزىمنىڭ بولسا دا سەمگەنى.
بەلگىسىز ءبىر تۇندە كوز ىلگەن،
تۇسىڭدە كورىپسىڭ سەن مەنى..
جۇزىك تە تاعىپپىز جاقۇتتى،
ۇيلەنىپ ءبىر ءۇيدىڭ ىشىندە.
وڭىمدە بولماعان باقىتتى،
سىيلادىڭ سەن ماعان تۇسىڭدە!
وسى ءۇشىن سەزىممەن مەندەگى،
وزىڭە گۇل الىپ كەلەم بە؟
جالعىز-اق قولىمنان كەلگەنى-
جورىتىپ وتىرمىن ولەڭگە..
تىرىسىپ باقسام دا بايقادىم،
بىلەمىن پايدا جوق ىسىمنەن!
ايتسە دە العىسىمدى ايتامىن،
تۇسىڭدە كورگەنىڭ ءۇشىن مەن!
وزىڭە اقىنىڭ جەتسە ەدى؟
وڭىندە ونى ويلاۋ مۇڭ ەكەن!
وسىناۋ تۇسىڭنەن تەك سەنى،
وياتىپ جىبەرگەن كىم ەكەن؟!
*****
"ەكەۋمىزدە ايتىلماعان نە قالدى؟!"
سىڭعىر كۇلكىڭ-بۇلاق ايتقان سىر بولىپ،
سىلدىر ءسوزدىڭ شامالى ەتتىم كەرەگىن.
سەنىڭ ءمولدىر كوزدەرىڭنەن جىر بولىپ،
جەر بەتىنە جىلاپ اقسام دەپ ەدىم!
قايتەر ەكەم،قالام ۇستار قولداردى؟
ءبىر قۇدىرەت كورمەدىڭ دە ءبىر مەنەن!
ساعان مەنى باستامايتىن جولداردى،
جۇرەگىڭە جالعاسام با،جىرمەنەن؟
ايقاي سالىپ الاتاۋدان اسسام دا،
بيىكتىگىن قايتەم مىناۋ ەڭسەنىڭ!؟
جەر جاھاندى جالپاعىنان باسسام دا،
جۇرەگىڭە سىيمايمىن-اۋ،مەن سەنىڭ؟!
قانشا مۇڭنان ولەڭ بولىپ قايتتى ەسە،
ءومىر بىزگە ۇيرەنشىكتى بوپ الدى!
سەن ايتپادىڭ سۇيەمىن دەپ،ايتپەسە،
ەكەۋمىزدە ايتىلماعان نە قالدى؟
*****
...تامسانعان كوزدى تالدىرىپ،
كوڭىلدى بيلەپ ءتəتتى əنمەن.
القىزىل گۇلدى تاڭ قىلىپ،
كەلەسىڭ كۇزگى باقتارمەن.
ۇرلىگىن كوپكە ۇلگى ەتكەن،
قايىڭنىڭ جەتپەي قولى دا.
جاپىراقتارىن قۇرمەتپەن،
جايعانداي سەنىڭ جولىڭا!
تىلسىمىن تاعى بۇزدىڭ با؟
جىلعادان بۇلاق كەپ كورىپ.
بۋىنى بوساپ مۇزدىڭ دا،
جىلاعان جانداي كەتتى ەرىپ.
كوردى مە سەنى كوكتەن كەڭ،
شاعالا-قازدار قايتپاي ءجۇر.
دəمەلى مەندەي كوكتەمنەن،
قاناتتى ءتىلسىز ايتپاي ءجۇر.
العانداي تارتىپ سەنى مەن،
باقىتسىز كۇندى تەك كورەم.
جانىم-اۋ،سودان بەرى مەن،
جانارىن كۇزدىڭ جەك كورەم!
*****
سىيلاماي شاتتىق دوستار دا،
ەڭسەنى تالاي تۇسىرگەن.
تويلارعا بارام،توستتاردا
جابىرقاپ،جىلاۋ ءۇشىن مەن!
كۇتەرمىن ءتۇندى تاڭداردا،
سەن عانا ماعان ءومىر مە ەڭ؟
باراسىڭ باسقا جاندارعا،
كەلمەيتىن ماعان كوڭىلمەن!
سەزىم بە،سەزىم-جالعان سول،
ءتۇسىرسىن تاعدىر يلەۋگە!
سەرتىمدە تۇرماي قالعان سوڭ،
سەرت بەرىپ ءجۇرمىن سۇيمەۋگە!
اقتارعان تالاي سىرىڭدى،
ايىبىم بولسا ءوشىرىپ،
داپتەرىڭدەگى جىرىمدى،
جۇرەگىڭ السىن كوشىرىپ!
كوڭىلدى سولاي...
كۇل!
اۋلا!
ەزۋلەر ەندى جيىلماي.
جولىعار بولساق،جىلاۋعا
تامشى دا قالسىن بۇيىرماي!
سۇراسا قۇربىڭ بايقاعان،
ولەڭ عوي ولەڭ،وي،شابىت!
اتىمدى مەنىڭ ايت وعان-
اقىن عوي،اقىن-دەي سالىپ!
ەسىمنەن تالاي تاندىردىڭ،
ەركىڭمەن ەمەس...
قالعانى-
تەك قانا سەنى تاعدىردىڭ،
قولىمنان تارتىپ العانى!
جاقسىلىق اسقاربەك
