دۇشپان – تازى، ءبىز – تۇلكى،
قاشساق، ەرىككە قويمايدى،
ىنگە كىرسەك، سۋىرىپ،
ءبىر پالەگە جولىقتىق
قۇلعاناداي قادالعان.
بۇل نە دەگەن عالامات،
قازىناسى كەڭ قۇدايىم،
ساقتاعايسىڭ سالامات!
سالامات قايتىپ ساقتاسىن:
بەرسەڭ، تۇگەل كەلمەيدى
بازارعا قوسقان امانات.
بولماسا ەدىك ماسقارا،
بايدان كەتىپ ساقاۋات،
پاقىردان كەتىپ قاناعات.
ءدىنى باسقا بىرەۋلەر
ەل بيلەدى ارالاپ.
ءبىر پالەدەن مىڭ پالە
ءوسىپ كەتتى بالالاپ.
زامانا قايتىپ تۇزەلسىن:
قوڭسىدان تۋعان بي بولدى،
بۇ سىقىلدى كۇي بولدى،
كورگەن جۇرتقا تاڭ بولدى.
ازامات ەردىڭ بالاسى
ايدارىنا مالى جوق،
توپ كورەرگە زار بولدى.
قارا كىسى حان بولدى،
قوسپاقتان تۋعان قورتىقشا
قاتارعا شىعىپ نار بولدى.
اسىلزادا بالاسى،
داۋلەتى كەتىپ قولىنان،
قوڭسىسىنا قۇل بولدى.
اسىلسىزدىڭ بالاسى،
اقشاسىنا سۇيەنىپ،
ايتقان ءسوزى پۇل بولدى.
زامانانىڭ ادامى،
زامانىڭ مۇنداي سۇم بولدى!
مەن قاۋىپ ەتكەننەن ايتامىن:
اق بورىقتاي يىلگەن،
كەيىنگى تۋعان بالانىڭ
ۇستاي ما دەپ بىلەگىن،
شايا ما دەپ جۇرەگىن،
شاشىن، مۇرتىن قويدىرىپ،
اششى سۋعا تويدىرىپ،
بۇزا ما دەپ رەڭىن.
ادىرا قالعىر زاماننىڭ
مەن جاراتپايمىن سۇرەڭىن!..
