سەرىك ەلىكباي. جار-جار

24.08.2019

4122

-اللو. بۇل نۇرجان با ەكەن؟
-ءيا، مەن.
-ماعان ءسىز تۋرالى ايتىپ ەدى. جاقسى ءبىر تامادا كەرەك.
-مىنە قازىر ەسىكتىڭ الدىنا شىعامىن. ادرەسىمدى ايتتىم. قازىر جەتەمىن. ەكەۋى ءۇيدىڭ جانىنداعى « نوستالگيا » كافەسىنە كەلىپ كىردى. سىرا الدى. ءوزى ىشكەن جوق.
-اتىم اسان. ءوزىڭ دە كورىپ وتىرسىڭ عوي جاسىم 35-تە. بۇعان دەيىن ءبىر رەت ۇيلەندىم. جەتى جىل بىرگە تۇردىق. بالا بولمادى. جامان تۇرعان جوقپىز. بىراق شەشەم قۇلاق ەتىمدى جەپ قويدى. بالا، بالا دەپ. اياعىندا اجىراسىپ تىندىق.
وسى بيىل، تامىز ايىندا قازىرگى ۇيلەنبەك جارىما جولىقتىم. كەلىنىڭە.
-جەڭگە دەڭىز.
-دۇرىس، دۇرىس ساعان جەڭگە عوي. جاپ – جاس. ءاپ – ادەمى. شىنىن ايتۋ كەرەك. ءبىر
بيزنەسمەن جىگىت الداپ كەتىپتى. مەن ءوزىم زاۋىتتا كەزەكشىلىك باستىعىمىن. شۇكىر اقشام جەتەدى. ال مىناۋ اقشالى جىگىتتەر، قازاقتىڭ قازاقتىڭ بايىعاندارى وڭباعان عوي. تيىندارى بار، اقشالارى بار-ارلارى جوق. ءبىر-اق كۇندە، بايىعان ادامدا ۇيات بولمايدى عوي، ءبارى ەتپەن تەرىمەن بىرگە كەلگەن ۇرلىق، كەڭەس وكىمەتىنەن باسىپ قالعان دۇنيە... بۇل سۇيەكپەن كەلمەگەن سوڭ سولاي بولادى دا. ءبارىمىز دە سولايمىز. شىنىن ايتايىن، مىنا جەڭگەڭە ءولىپ عاشىقپىن. بۇعان عاشىق بولماۋ مۇمكىن ەمەس. سونداي ادەمى. مىنەزى عاجاپ. بۇنداي مىنەز پەرىشتەگە عانا ءتان بولۋى كەرەك. اسەكە، اسەكە دەپ تۇرادى. قاي كەزدە كورسەم دە تاماعىم دايار، كيىمىم جۋىلى. ەح، نەسىن ايتاسىڭ. مەن ءوزىمدى باقىتتى سەزىنىپ ءجۇرمىن. ءوزىڭ دە ءبىر يمان ءجۇزدى بالا ەكەنسىڭ. ءالى اعا – باۋىر بولىپ ارالاسىپ كەتەمىز. قۇداي بىلەدى جەڭگەڭ ەشكىمدى جاتسىنبايدى. سوسىن تاعى ءبىر ايتارىم، بولاشاق جارىمنىڭ اياعى اۋىر بولىپ كەلدى. مەن الدىرتپادىم. كىم بولسا دا اكەسى قازاق عوي.
نۇرجان تاڭ قالدى. ءيا، ءيا بىرەۋلەر ءوز بالاسىنان قاشىپ جاتقاندا مىنا جىگىتتىكتى. ناعىز،ەرلىك، ناعىز قازاقتىڭ جەسىرى مەن جەتىمىن جاتقا بەرمەس باۋىرلاس مىنەز الپ – الپ باسقان اعالار – اي.
توي بولار كۇن دە وڭاي سىرعىپ جەتتى. قالا ورتاسىنداعى « سارىارقا » مەيرامحاناسىندا كىسى تىم كوپ ەكەن.
اسان ول، « جاقسى ءوتسىن » دەپ اقشاسىن الدىن – الا بەرىپ تاستادى. بەتاشاردىڭ اقشاسى دا وزىڭدىكى دەپ ەسكەرتتى.
- نۇرەكە، وسى تويدا ايانارىم جوق ەندى. ءبىر ەستە قالارداي قىلىپ وتكىزشى. مۋزىكاتتارىڭدى، بيشىلەرىڭدى دە ريزا جاسايمىن. قاجەت بولسا تاعى دا اقشا بەرەمىن. جەتپەسە ايت، باۋىرىم.
اسىقپاس الاش جيىلىپ بولعاندا نۇرجان ولەڭ جولدارىن جوسىلىپ جونەلدى. تولەگەننىڭ « ءبىر تويىمى » مىناۋ ەڭسەلى، سالتاناتتى زالدا ساڭقىلداي ەستىلىپ، ەلىتىپ كەتتى.
جاڭعىرتىپ جار-جار...جاندى الدى.
- اتامىز كۇيەۋ بولعان، انامىز كەلىن بولعان قازاقپىز. ورتاعا كەلىن، كەلسىن.
اسىقپاي نايقالا باسقان كەلىننىڭ سۇلباسى نۇرجانعا تانىستاي كورىندى. بەتاشارعا كەرەك ءتىزىمدى ءبىر قاراپ شىققان تامادا دومبىراسىن قۇتىرتا سوعىپ، اسقاق انمەن... ەسكى جولمەن تارتتى.
ال اعايىن، قازاقتىڭ قاسيەتتى قارا دومبىراسىمەن اق كەلىننىڭ، پاك كەلىننىڭ بەتىن اشامىن. دومبىرا
ساعاعى جايلاپ كەلىننىڭ بەتىن اشا بەردى.
نۇرجاننىڭ الدىندا ءسانىش تۇر ەدى. ءيا، ءيا جاز بويى بىرگە جۇرگەن، قىزىق ۋاقپەن ۋاز كەشكەن، ءوزى بيزنەسمەنمىن دەپ تانىسقان ءسانىشى.
تانىس كوز تانىس ەرىن، تانىس كەۋدە. ءسانىش سۇر قاباقپەن جيرەنىپ قاراپ تۇر ەكەن. « بىراق اياعىم اۋىر » دەگەن جوق ەدى عوي...
ءسانىش بۇعان دەيىن تۇرمىستا بولدى ەمەس پە...
توي جاقسى ءوتتى. باسقا ەلدى قايدام اسان قاتتى ريزا بولدى. توي سوڭىندا ماس بوپ قالدى...
راحمەت باۋىرىم، جىگىتسىڭ، ۇيگە كەل.
مەن وزىڭدەي باۋىر تاپتىم دەگەندى...قايتالاپ ايتا بەردى...
ايتا بەردى...
ايتا بەردى...