ەسىمى ورتا عاسىرلاردان ءبىزدىڭ زامانىمىزعا جەتكەن بەلگىلى اقىن، قوعام قايراتكەرى ءجۇسىپ بالاساعۇن ءوزىنىڭ «قۇتتى بىلىك» دەپ اتالاتىن ەڭبەگىندە ايەل ادامداردى بىرنەشە توپقا جىكتەگەن. جاستىق شاقتىڭ بۋىمەن جىگىتتەردىڭ كوبىسى سىرتقى سۇلۋلىققا كوپ نازار اۋدارىپ الدامشى سەزىمنەن اسا الماي جاتادى. ال سىرتى سۇلۋ ارۋلاردىڭ ىشكى سۇلۋلىعىنىڭ قوس كەزدەسۋى – وتە سيرەك قۇبىلىس. سۇلۋلىقتىڭ كوپ ادامعا مويىن بۇرعىزاتىندىعى انىق، سۇلۋعا ۇيلەنگەن ازاماتتىڭ بار ءومىرى جارىن كۇزەتۋمەن وتەدى. بۇل تۋرالى اقىن: «سۇلۋقۇمار، سۇلۋدى اڭساپ سور قۋما، قىزىل ءجۇزدى سارعايتپا ءھام قور قىلما»، – دەيدى. كەيبىرەۋلەر "قاتىن الما، قايىن ال" دەگەن باعىتتى ۇستانىپ، باي ايەل الىپ، دايىن ومىرگە كىرىسىپ كەتۋدى ويلايدى. دۇنيەنىڭ ءبارىن ءوزى جيعان جاردىڭ ەرىنە بوي ۇسىنۋى ەكى تالاي. سونىڭ سالدارىنان ول وتباسىنىڭ باسشىسى كىم ەكەنىن ايىرۋ دا قيىن بولادى. سوندىقتان اقىن: «ەي، تىڭداۋشى باي ايەلدەن ۇمىتكەر، قۇلى بولىپ قالما ونىڭ، بىلىكتى ەر»، – دەيدى. بارىنەندە قايىن جۇرتىنا شىن بەرىلىپ، وتاعاسىن ەرەكشە قۇرمەتتەيتىن، قوناعىنا قولى اشىق، ەتەگى جابىق يماندى، اق نيەتتى، ادال جار تابۋ قيىننىڭ قيىنى.سوندىقتان اقىن: «قايىن الما، الساڭ ناعىز قاتىن ال، ادامشىلدىق سىڭگەن اسىل زاتىنا»، – دەپ وي قورىتقان. ءجۇسىپ بالاساعۇن بابامىز دا ايەلدى يمانىنا، رۋحاني بايلىعى مەن ىشكى جان دۇنيەسىنىڭ سۇلۋلىعىنا قاراپ تاڭداۋدى وسيەت ەتەدى. «ايەل الساڭ قاراپ ال اقىلدىسىن، ول سەنىڭ اقىرەتتىك جاقىن كىسىڭ»،– دەپ شال اقىن ايتقانداي جارىق دۇنيەدە جارتىمىزدى تاڭداۋدا جاڭىلىسپايىق.
ايان الدابەرگەنۇلى
"ادىرنا" ۇلتتىق پورتالى
