ىقىلاس ورازبايۇلى: "ۋىزداي جاپ-جاس ءبىر قىزدىڭ، ۋىسىندا عانا ەكەم عوي.."

4197
Adyrna.kz Telegram

ىقىلاس ورازبايۇلى 1983 جىلى قحر شينجيان ولكەسى، كوكتوعاي اۋدانى، دۇرە اۋىلىندا دۇنيەگە كەلگەن. 2007 جىلى ىلە پەداگوگيكا ينيستيتۋتىن تامامداعان. شينجيان حالىق راديوسىنان «سەن مەنى الدامادىڭ»، «اي ءمۇسىنى» اتتى راديو تەاترلارى جانە باسقادا مەرزىمدىك باسىلىمداردا 80 نەن استام ولەڭ، اڭگىمە، ماقالالارى جارىق كوردى.

شينجياڭ كولەمىندە وتكەن “جاسداۋرەن-ورەن” جىر ءمۇشايراسىنىڭ جانە دۇنيە ءجۇزى قازاق قاۋىمداستىعىنىڭ 20 جىلدىعىنا وراي وتكىزىلگەن حالقارالىق جىر ءمۇشايراسىنىڭ باس جۇلدەگەرى.
اقىن قازىر وتباسىمان قازاقستانعا قونىس اۋدارىپ، اتا جۇرتىنىڭ ءبىر كىرپىشى بولىپ قالانۋدا.

باقىت

ءومىر جولىن سان شيىرلاپ سالپاقتاپ،
ءاربىر پەندە باقىت تاپپاق، بال تاتپاق.
مەن دە وتىرمىن..
اۆتوبۋزعا لىق تولعان،
ادامدارعا جالتاقتاپ.

«ءبىر سۇلۋ قىز كەزدەسپەگەن كوشەنى،
كوشە دەپ تە كەرەگى جوق ەسەبى. »
دەپ قۋانىش اتتى مەنىڭ اعامنىڭ
ايتقان ءسوزى قۇلاعىمدا كەشەگى.

ايالداما كەز بولدى ما سالدەن سوڭ،
ايداي كۇلىپ كىرىپ كەلدىڭ ساۋلەم سەن.
ەكىنشى ءبىر جان بار دەسە دە سەنبەس ەم،
ءدال وزىڭنەن ءسال كوركەم.

سەن بولماساڭ اي نۇرىنا شومباس ەم،
سەن بولماساڭ قايعىلى دا بولماس ەم.
ءبىر جالت ەتكەن ارمان بولىپ قالدىڭ دا،
ءتىل قاتپاستان ءتۇسىپ قالدىڭ جولدا سەن.

ەلەسىڭدى كىرپىگىمە تۇنەتەم،
مەن ءوزىڭدى سول ارادا كۇزەتەم.
باقىت دەگەن اۆتوبۋزدا جولىعىپ،
جولدا ءتۇسىپ قالاتۇعىن قىز ەكەن.

كوكتەم

شەك بارما ەكەن قۇدىرەتتىڭ ىسىندە،
مەن دالاما اينالىپپىن تۇسىمدە.
ماڭدايلارىم ءمارت، اسقاق
اينالىپتى جالاما قۇز جارتاسقا.
جانارىمدا جايىن تۋلاپ، اي تۇنەپ،
قاباعىمدا قايىڭ، تالدار بوي تۇزەپ.
كەڭسىرىكتى جۇپار، جۇمباق ءان كەۋلەپ،
ميىعىمدا ميلليون گۇلدەر سانگە ورلەپ.
ەرىنىمدە اقشا بۇلتتار دامىلداپ،
يەگىمدە اققۋ، قازدار مامىرلاپ.
تاۋعا اينالعان تاناۋىمدى كۇن ءوبىپ،
مۇرتتارىمنىڭ اراسىنان بۇعى ءورىپ.
سول قۇلاعىم بورىلەرگە اپان بوپ،
وڭ قۇلاعىما دۇعا وقىپتى اپام كەپ.
وڭ قولىمدا قويشى جىگىت ىسقىرىپ،
سول قولىمدا سۇلۋ قىزدار ءىس تىگىپ.
كوبەلەرىمنىڭ كوك كىرەۋكە مۇزى ەرىپ،
الاقانىمدا ارۋ اتاندار كۇزەلىپ.
اياعىمدا كوش كەرۋەنى باقىتتى،
جىل قۇستارىن ەرتىپ كەلە جاتىپتى.
ەكپىنىمەن تەڭسەلتىپ جەر بەسىكتى،
ءدال كەۋدەمنەن ميلليون جىلقى ءوتىپتى.
جالى جالىن، وت ورنىنداي تۇياقتى،
تۇلپارلاردان داۋىل تۇرعان سياقتى.
داۋىل عاجاپ ءبىر اۋناتىپ ولكەنى،
شىرىن ءتۇستىڭ جىرتىلىپتى جەلكەنى.
ءتۇس تۇڭلىگى جىرتىلعاندا وراسان،
ويانا ساپ جان- جاعىما قاراسام.
توسقالتامنان تەلەفونىم تەپكىلەپ،
بەزەكتەيدى ءبىر تسيگنال كەپتى دەپ.
تەلەفوندى ءدىر- ءدىر ەتكەن، ءدىر ەتكەن،
قولىما الدىم تۇلپارداي ءبىر جۇرەكپەن.
ءالىم جەتپەي داۋىسىمدى دا تۇزەۋگە،
دىرىلدەپ كەتتى ساۋساعىم،
دىرىلدەپ كەتتى تىزەم دە.
باتىلدانار دا ەزبەلەپ،
«ماقۇلدان» ارىعا ءسوز دە جوق.
تۇتىعا بەردىم اشەيىن،
تۇقىرا بەردىم اشەيىن،
اياعىممەنەن جەر قاسىپ،
شىقشىتتى شىلقا تەر باسىپ.
و، داريعا-اي. . .
تۇسىمدە تاۋ بوپ كەتسەمدە،
ومىردە ءداۋ بوپ وتسەمدە.
بەكەر ەكەن عوي، بەكەر عوي،
ۋىزداي جاپ-جاس ءبىر قىزدىڭ
ۋىسىندا عانا ەكەم عوي.

سەنى سۇلۋ دەگەندىك…

كوزدەرىڭدى ولەڭ عىپ،
سوزدەرىڭدى ولەڭ عىپ،
القىنبايمىن مەن ەندى.
سەنى سۇلۋ دەگەندىك-
اققۋدى اق قۇس دەگەندىك.

قۇلاتىپ جىر كوشكىنىن،
قۇلامايمىن كەش، كۇنىم.
اقىلدى دەپ سەنى ايتۋ
اۋىلىڭا ەسكى ۇعىم.

ەل مەن جۇرتتى ءماز ەتىپ،
القاۋ بالكىم ادەتى.
ارۋ ءانشى دەپ جازدى،
ايماعىڭنىڭ گازەتى.

مايدا تىلمەن وبەكتەي،
ءان دە ارنالدى كوپ وتپەي.
ساعان قالا سىيلاۋ دا،
ەش جاڭالىق ەمەس قوي.

شورشىپ جۇرەك قولقامدا،
اۋاعا ءىلىپ قولتاڭبا.
"سەنى سۇيەم" دەپ ايتتىم
مىڭ ءبىرىنشى بولسام دا.

ءوتىنىشىمدى ورگەندە
قول جەتكەندەي وردەنگە،
كوپ كۇتتىم دەپ بۇل ءسوزدى
كۇلگەنىڭدى كورگەندە.

ءتاتتى تىلمەن بالدان دا،
ءسۇيىپ مەنى العاندا،
تالىپ قالار ەدىم عوي،
ويانىپ كەتپەي قالعاندا.

تاكاپپارلىق تا سەنىڭ تەك،
جولداسىڭ-اۋ دەپ جورۋشى ەك.
سول جولى قۇداي ساقتادى،
ساقتاماسادا بولۋشى ەد.

ماناۋراپ كۇن دە سونەردە،
ماما قاز بۇلتتار شوگەردە.
مەنى دە سۇيە قالساڭ سەن،
ءوڭىم بوپ سول ءسات ەگەردە.

كوڭىلگە مۇلدە ورناپ سەن،
كوڭىلدى مۇلدە تورلاپ سەڭ.
بيىكتەن كيىك كورگەندەي
اڭقايا عاشىق بولماس پا ەم.

تاكاپپارلىق تا سەنىڭ تەك،
جولداسىڭ- اۋ دەپ جورۋشى ەك.
سول جولى قۇداي ساقتادى،
ساقتاماسادا بولۋشى ەد.

مەننەن گورى سەن وعان كوپ قارايسىڭ

مەننەن گورى سەن وعان كوپ قارايسىڭ،
عاشىعىڭ با ول جانىڭدى ورتكە ورايتىن.
اڭگىمە ايتىپ، اشىلىپ سىرلاسپاعان،
قىزىقسىزداۋ وزىڭمەن وتكەن اي-كۇن.

مەننەن گورى سەن وعان كوپ سويلەيسىڭ،
بەرىلىپ، بەيىمدەلىپ كەتكەندەيسىڭ.
كەي ءسوزىمدى ايتقانمەن ەستىمەيسىڭ،
كەي ءسوزدى ەستىسەڭ دە ەسكەرمەيسىڭ.

مەننەن گورى سەن ونى كوپ تىڭدايسىڭ،
وڭاشا قالعاندا دا تەك تۇرمايسىڭ.
باسقانى قويا تۇرشى دەپ وتىنسەم،
«نە بولا قالدى سونشا؟» دەپ تۋلايسىڭ

ەشكىم دە جوق جانىما ەتەر مەدەت،
ارامىزدى ەندى نە لەكەرلەمەك؟!
سىرى جوق ادامداردان الاڭدايمىن،
ومىردەن ءوستىپ سىرعىپ كەتەر مە دەپ.

كىم ءوزى ول كورگەن سايىن قۇنىقتىرعان،
قابىرعاڭنان قارماعى ءىلىپ تىنعان.
بالالارعا اسىعىن لاقتىرتىپ،
ادامدارعا عاشىعىن ۇمىتتىرعان.

مەننەن گورى سەن ونى كوپ سيپادىڭ،
ەمى قونباس ەندىگى ەش شيپانىڭ.
ارى قاراپ كەتكەن سول ادامدارعا،
بەر جاعىنان كەرەك پە، بەت سيپاۋىم.

مەن سەنىڭ جەك كورەمىن تەلەفونىڭدى…!

 

"ادىرنا" ۇلتتىق پورتالى

پىكىرلەر