سارىلا كۇتكەن ارماننىڭ، ۇلى كۇرەستەردىڭ جەمىسى. ونىڭ اۋقىمىن ءبىر اۋىز سوزگە سىيدىرۋ مۇمكىن ەمەس. تاريحقا كوز تاستاساق، تاعدىردىڭ قيلى سوقپاعىنان حالقىمىز از قاسىرەت شەككەن جوق. اشارشىلىق الاپاتىن، سوعىس زوبالاڭىن، وتارشىلدىق ەزگىسىن باستان وتكەردى. ەڭ باستىسى، ەڭسەمىز ەزىلمەدى.
تاۋەلسىزدىكتىڭ تۇعىرىن ساقتاپ قالۋ – ۇلكەن امانات، ۇلى بورىش. وعان ۇلتىن سۇيگەن ءاربىر ادام ۇلەس قوسا الادى. اركىم ءوز ىسىنە، ماماندىعىنا ادال بولسا، ادامگەرشىلىك قاعيداتتارىنان اتتاماي ءتۇزۋ جۇرسە، تاباندى ەڭبەك ەتسە ەگەمەندىكتىڭ ەڭسەلەنۋىنە قوسقان ۇلەسى سول. وسى ءبىر قاستەرلى قۇندىلىقتىڭ قادىر-قاسيەتىن جاس ۇرپاق جان-تانىمەن سەزىنسە، جۇرەگىمەن تۇيسىنسە قادامىمىز نىق، قازاقستانىمىزدىڭ بولاشاعى جارقىن بولماق.
