پويىزدا ءبىر كۋپەدە كەلدىك. ءبىرىنشى سۇراعى “ورالمانسىڭ عوي؟” بولدى. جاۋاپ بەرىپ ۇلگەرمەدىك، “مونعوليادان كەلگەنسىڭ-اۋ؟” دەپ ۇستەمەلەتتى. امال جوق، “بايانولگەيدىڭ ۇلان-قۇس سۇمىنى” دەي سالدىق. سودان الگى كوكە ءوزىنىڭ ۇستەمدىگىن تانىتتى.
ۇستەمدىك تانىتۋ سەبەبى بار ەدى. كۋپەدە ۇشەۋمىز: ەكى ەركەك، ءبىر ايەل. بىزدەن ءۇش جاس ۇلكەن، ءوزى ورالمان ەمەس ۇستەم اعاي اڭگىمەنى پەرىپ كەلەدى. ءۇش بىردەي جوعارى وقۋ ورنىندا وقىعان. اندا اۋدان باسقارعان، مۇندا زاستاۆا كومانديرى بولعان. پالەن كۋرستاسى وبلىس اكىمى بولعان، تۇگەن جولداسى گەنەرال-پولكوۆنيك. ءوزى سان الۋان قۇقىق قورعاۋ ورگاندارىندا لەكتسيا وقيدى.
“رەسەي پاكستاندى ايداپ سالىپ ەدى، اياعى مىنە نە بولدى، ەۆرەيلەر گازا سەكتورىن قانعا بويادى” دەپ ءبىر كەتتى. “اعا، پاكستان ەمەس، پالەستينا عوي” دەگەندى ىشتەي ايتتىق. اناۋ ايەلگە ءبارىبىر.
جانە بىردە “اقش-تا پرەمەر-ءمينيستردىڭ نە قۇپياسى بارىن بۇكىل سايلاۋشى بىلەدى” دەپ سوعىپ وتىردى. “كوكەسى اقش-تا قايداعى پرەمەر-مينيستر؟” دەيمىز ءبىز ىشتەي.
مىنا كىسى قۇقىق قورعاۋ ورگاندارىنا ءدارىس بەرىپ جۇرسە، سوندا ءبىز كىمبىز؟
تاعى ءبىر قىزىعى بولعان. پويىزداعى الگى “ۇستەم” اعانىڭ.
اڭگىمەنى اڭىراتىپ جاتىپ، ءبىر كەزدە “اناۋ ابىلاي حاننىڭ كەڭەسشىسى بار ەدى عوي” دەدى. كىدىرىپ بارىپ “كىم ەدى؟” دەدى بىزگە بۇرىلىپ.
يىعىمىزدى قيقاڭ ەتكىزدىك. بۇقاردى بىلمەسە، بۇل كىسى قالاي سولداتتارعا ءدارىس وقيدى، ءا؟
اقىرى ابىلاي حاننىڭ قاسىندا بولعان جىراۋدىڭ اتىن ەسكە تۇسىرمەككە تالپىنعانداعىسى: “الگىنىڭ “نايماننان ايەل الما” دەيتىن ءسوزى بار ەمەس پە ەدى...”
