اتام زاماننان ايعىر بيە بولعىسى كەلمەيدى، بيە اتتى اڭسامايدى.قوراز تاۋىق بولعىسى كەلمەيدى، تاۋىق بالاپاننان بەزبەيدى. قالاۋى كۇندە وزگەرىپ، تاڭداۋى تاڭداي قاقتىرىپ جاتقان ادامزات بالاسى عانا.
اللانىڭ ەركىن جاراتقان ەستى ماقۇلىعى ءبىز ەكەنىمىزگە ابدەن كوزىمىز جەتتى.
ەركەك بىتكەن جاۋاپكەرشىلىك الۋ مەن قىزعانۋ قاسيەتىنەن ايىرىلۋ الدىندا تۇر. قىز قىلىقتى بولعاننان گورى وتكىنشى قىزىقتارعا بىلىكتى بولۋدى قالايدى. ايەل ەركەككە ءجون ايتسام - ەركىندىگىمنىڭ بەلگىسى، كوپتىڭ نازارىندا كوركەم كورىنسەم ەركەلىگىمنىڭ بەلگىسى دەپ ەسەپتەيدى. تاسباقا دا تاسىن تاستاسام جەڭىلدەيمىن، دەپ ويلايدى ەكەن...
ويلاعان جاقسى عوي، بىراق، وپىق جەگەندەردى قايتەمىز...
قازىر ەشكىم سەبەپپەن كۇرەسكىسى كەلمەيدى، ءبارى سالداردىڭ سوڭىندا ءجۇر...
ۇل ۇلاعاتتى، قىز ۇياتتى بولسا، ەركەك ەڭبەكقور، ايەل جاۋاپكەر بولسا جۇزدەگەن پروبلەما وزدىگىنەن شەشىلەر ەدى.
بالەقورلىقتان جەمقورلىققا دەيىن، ۇرلىق-قورلىقتان زورلىق-زومبىلىققا دەيىن ادامي قاسيەتتىڭ ازعىنداۋى مەن جۇيە جاسايتىن تۇلعانىڭ جەتىمسىزدىگىنەن ەكەنى كورىنىپ تۇرعان اقيقات قوي...
نەگىزدى دۇرىستاپ، وتباسىن نىقتاپ، وتكەننەن ونەگە، وزىقتان ۇلگى الۋدىڭ ورىنىنا، داستۇردەن جەرىپ، تۋىستان قاشىپ، تاريحتان سۋىپ، جاتتان كوبىنە كوبىك ترەندتەردى عانا جۇقتىرىپ جاتىرمىز.
ازاماتتىق پارىزىمىزدى مىندەت قىلمايمىز، ايتسە دە تالاي قارىنداستىڭ قاقىسىن وتەدىك، ءالسىز اپكەلەرىمىدىڭ قاجەتىنە جارادىق، جىلاعانىنىڭ جاسىن سۇرتتىك، قۇلاعانىنىڭ قولىنان تارتتىق.
بىراق ءبىز قۇرمەتتەگەن انالار، ارى بيىك ارۋلار ادام تابيعاتىنان اتتاپ، بابالار مۇراسىن تاپتاپ، كىسى شوشيتىن قىلىق كورسەتپەگەن ەدى.
ال، پلاكات ۇستاپ كوشەدە جۇرگەن كىمدەر؟
نە قىز ەكەنى، نە ۇل ەكەنى بەلگىسىز، ءجۇرىسى ەركەك، دىبىسى ايەل، ۇرانى ۇعىنىقسىز، تالابى قيسىنسىز، الەمدىك قۇبىلىستاردى العا تارتىپ، فەمينيستىك ءۇردىستىڭ ارتىنا تىعىلعان الدەكىمدەر...
ەگەر، فەمينيزم دەگەن ايەل باقىتىنىڭ ءبىر تۇعىرى بولسا، قۇدايعا شۇكىر،باتىستىڭ جاساندى فەمينيزمىنسىز دە ءوزىمىزدىڭ تابيعي ۇلتتىق “فەمينيزمىمىز” جادىمىزدا دا، جانىمىزدا دا تۇر.
ءبىز ءۇش ءتۇرلى ۇلكەن سەبەپپەن ايەل ادامدى اياق استى ەتپەگەن ەلمىز. كەرىسىنشە قاسيەتىن ارداقتاپ، الىس ەلدەرگە ۇلگى تاراتقانبىز.
بىرىنشىدەن، ءداستۇرىمىز قامقور پيعىلدا. قىزدى “قۇت” دەپ، ء“ورىس”، دەپ وبەكتەگەن ەلمىز. قىرىق ءۇي بوپ قامقورلىق جاساپ، ارى مەن ابىرويىنا، سىرى مەن سىمباتىنا قىزعانىشپەن قاراپ، قىزدى - قازىنام دەپ ەسەپتەگەن ەلمىز. اجەسىن تورىنە، نەمەرە قىزدى وڭ تىزەسىنە وتىرعىزىپ، ۇيدەگى “وڭ جاقتى” دا قىزدىڭ ەنشىسىنە قيعان ەلمىز.
كوشتە جورعاعا قىزدى وتىرعىزىپ، قىزىلدى قىزىم كيسىن دەپ، ۇزاتاردا جاساۋىنان مال اياماي، مالىندىرىپ شىعارىپ سالعان ەلمىز. توركىندەپ كەلسە توبەمىزگە شىعارىپ، باۋىرىنداعى بالاسىن “جيەن” دەپ، قولىن قاقپاي، تاقىمىنا تاي مىنگىزگەن ەلمىز...
ەكىنشىدەن، ءدىنىمىزدىڭ بۇيرىعى - قىز بالاسىنا ەرەكشە مەيىرىم كورسەتىلگەن.
“قىز بالاسى - بەرەكە، كىم قىزدارىن جاقسى تاربيەلەسە - جاننات يەسى” دەگەندەي قانشاما حاديستەر بار. ارداقتى پايعامبارىمىز دا(س.ع.س) قىزدارىن ەرەكشە قۇرمەتتەپ، تىپتەن ولار اس ىشپەي، اۋىزىنا تاماق سالماعان. ونى ۇمبەتتەرىنە ۇلگى ەتكەن.
ال، ايەلىمەن جاقسى قارىم-قاتىناستا بولعان ەركەكتىڭ ەڭ جاقسى ەركەك ەكەنى جايلى قاعيدا-حاديس شە؟
قاسيەتتى قۇراندا ەركەكتەر دەگەن سۇرە جوق، بىراق “ايەلدەر” دەگەن سۇرە بار.
انانىڭ ريزالىعى - اللانىڭ ريزالىعى جايلى حاديستەر دە قازاقتىڭ نەگىزگى رۋحاني قازىقتارى بوپ كەتكەلى قاشان؟!
ۇشىنشىدەن تاريحي سەبەپتەر. ۇلتىمىزدىڭ باسىنان وتكەن قاسىرەتتى وقيعالار دا ايەلدەردىڭ ورىنى مەن جاۋاپكەرشىلىك ميسسياسىن بيىك دەڭگەيگە كوتەرىپ تاستاعان.
جاۋگەرشىلىك زامان بولعان، ەرلەر كوپ قىرىلعان. وتباسىنداعى اس تابۋ مەن شەشىم قابىلداۋ ماشاقاتى دا كوبىندە انالارىمىزدىڭ مويىنىنا ءتۇسىپ وتىرعان. سونىڭ سەبەبىمەن بالالار دا اناسىنا جاقىن بوپ، وتباسىنداعى انانىڭ شەشىم قابىلداۋى مەن تۇلعالىق قاسيەتىنە كوزى ۇيرەنىپ، كوڭىلى سەنىپ ەسەيگەن.
اسىرەسە، سوڭعى ەكىنشى دۇنيەجۇزىلىك سوعىس انالار مارتەبەسى مەن ولاردىڭ جانقيارلىق ەڭبەگىن ەرەكشە ەسىمىزگە سالىپ كەتتى.
مۇقاعالي اقىننىڭ:
“قايران ءبىزدىڭ شەشەلەر!
اردى ويلاعان،
شىلىك شاۋىپ، شي ورىپ، باۋ بايلاعان.
جىگىتتەردەن ايرىلىپ، قالماي قاراڭ،
قىرمان باسىپ، ەگىن caپ اربا ايداعان”، دەپ جىرلاعانى بەكەر ەمەس.
اكەسىز وسكەن نەمەسە اكەسى شارۋاباستى بوپ، كۇندەلىكتى تىرلىكتە اناسىنىڭ مەيىرىمى مەن ماحابباتىن ەرەكشە سەزىنىپ وسكەن ۇل قانشاما؟
سوندىقتان دا، كوبىندە قالام ۇستاعان اقىن-جازۋشىلاردىڭ كوبى اكەسىنەن كورى اناسىنىڭ سابىرى مەن ەڭبەكقورلىعى، بەرەكەسى مەن بەدەلى جايلى كوبىرەك جازادى...
ءبىز قىز ابىرويى مەن انا قاسيەتىن، ايەل ورىنى مەن جار مارتەبەسىن تومەندەتكەن حالىق ەمەسپىز.
ءبىز الدەبىر ەلدەردەي ايەلدەردى قۇلداي جۇمساپ، جەزوكشەنىڭ سالىعىن ساناپ، قىزدارعا قىرىن قاراعان ەل ەمەسپىز.
مىڭنان ءبىر وپىق جەگەن، قاقىسى كەتكەن قىز بولسا، بەرىسى جەڭگەسى، ارىسى اكەسىنە ايتىپ، بولماسا بايعا نەمەسە بيگە ايتىپ، ماسەلەسىن شەشىپ وتىرعان.
ال، كەسىرلى ءسوزدى قاعازعا جازىپ، باجىلداعان داۋىسى قۇلاقتى كەسىپ، كوشەدە كوستەڭدەپ مارش جاساۋ بوتەن ەلدىڭ ءۇردىسى، باسقا جۇرتتىڭ ۇلگىسى...
تەنتەگىمىزدى تەزگە سالايىق، زۇلىمىمىزدى زاڭمەن جازالايىق.
بىراق، دىڭگەگىمىزدى بالتالاپ، بۇتاعىمىزدى كوگەرتە المايمىز.
ويلانايىق، وزىعىنان ۇيرەنەيىك، توزىعىنان جيرەنەيىك.
الەمنەن ۇيرەنەمىز دەپ ءجۇرىپ، الدەكىمدەردىڭ استىندا يلەنىپ كەتۋىمىز مۇمكىن ەكەنى جايلى دا ۇمىتپايىق...
الەۋمەتتىك جەلىدەگى جازباسىنان.
فوتو اشىق دەرەككوزدەن الىندى.
