قاراقۇم قۇرىلتايى

اقىلمان اقساقالدىڭ ءبىرى ماسەلەنى تەرەڭنەن قوزعاپ تولعانعان-دى. قاسىم حان زامانىنان بەرى ءبىز سالت ەتكەن ۇستانىم قانداي ەدى دەپ اھ ۇرعان… اۋىزدان اۋىزعا بەرىلىپ كەلەدى – سوناۋ ۇلى ءامىرشى ءبىزدى دالا ءتولىمىز دەگەن. بىزدە قىمبات مۇلىك جوقتىعىن ايتقان. ءبىزدىڭ بار بايلىعىمىز – جىلقى، سول كەزدە دە، قازىر دە ءبىز ءۇشىن جىلقىنىڭ ەتى مەن تەرىسى اس ءارى كيىم، ءسۇتى سۋسىن. ءالى كۇنگى كوڭىل كوتەرەر ورنىمىز – مال جايىلىمى، جىلقى ۇيىرلەرى. قاشاننان ات كورىنىسىنە سۇيسىنەتىنبىز. بۇگىنگى جاۋ ءبىزدى اتام زاماننان ۇستاپ كەلە جاتقان وسى سالتىمىزدان ايىردى. اتامەكەنىمىزدەن تىقسىرۋدا. جەر-سۋىمىزدى باسىپ الۋدا… جۇرت بوسىپ كەتتى. قايتىپ جان ساقتايمىز؟ ەلدىگىمىز قايدا قالماق؟ دۇشپان اتىنىڭ تۇياعى استىندا تاپتالىپ قالا بەرەمىز بە؟ وپ-وڭاي جان بەرە سالامىز با؟ الدە ءبىر اقتىق سەرپىلىسىمىزدى كورسەتەمىز بە؟ بابالار جولىنا سالساق، كۇرەسكەن ءجون. قاسىق قانىمىز قالعانشا سوعىسۋ ءلازىم. ەلىمىزدى، جەرىمىزدى، اتا-انا، ايەل، قىز-كەلىنشەك، بالا-شاعامىزدى، ءبىر-ءبىرىمىزدى، وشاعىمىزدى ءبىر جەڭنەن قول، ءبىر جاعادان باس شىعارىپ قورعاعان دۇرىس بولماق. بىراق قايتىپ؟ نە ىستەۋ كەرەك بىزگە قازىرگى اسا اۋىر جاعدايدا؟ جان-جاقتان ات سابىلتىپ قاراقۇم قۇرىلتايىنا كەلگەن اعايىن، وسى جايىندا كەلەلى كەڭەس قۇرايىق دەگەندى ايتتى. جيىن بارىسىندا ءتۇرلى داۋىس شىقتى، تورىققان پىكىر ەستىلدى. «توز-توزى شىققان ەل-جۇرتتى ساقتاۋ ءۇشىن، تىم قارسىلاسا بەرمەي، قالماق قونتايشىنىڭ مەيىرىمىنە ءۇمىت ارتايىق، – دەدى الدەبىر باس ادام قويانجۇرەك قورقاقتىق كورسەتىپ، – سوندا قالعان مال-جانىمىزدى امان الىپ قالارمىز، بۇدان ارعى ءومىرىمىز قاۋىپسىزىرەك بولار». تاپ سونداي كوڭىل-كۇيدەگى ەكىنشى بىرەۋى: «قوي، كەتەيىك بۇل جاقتان، ەدىل اسايىق، شالعايعا قونىس اۋدارايىق، پالەدەن ءسويتىپ قاشىپ قۇتىلايىق»، – دەپ، ۇرەي ۇستىنە ۇرەي قوسىپ جاتتى. ونى ءۇشىنشىسى: «الىسقا ۇدەرە كوشىپ نەمىز بار، جان-جاققا، سەكسەۋىل اراسىنا قويانشا بىتىراي شاشىلىپ كەتسەك تە بولماي ما، توپتالىپ قارسىلىق كورسەتپەسەك ءبىزدى جاۋ ىزدەي دە، الا دا قويماس»، – دەپ تولىقتىرا تۇزەتىپ جاتتى.

وسىناۋ جەڭىلىسكە بەيىل توپتىڭ ايتقاندارى قۇرىلتايعا ءۇمىت ارتا كەلگەن كوپشىلىكتىڭ وي-پىكىرىنە قوبالجۋ كىرگىزگەندەي بولدى. حالىق جينالىسىن شاقىرۋدىڭ بەل ورتاسىندا جۇرگەن ابىلقايىر ءباھادۇر مۇندايدى كۇتپەگەندىكتەن ءتۇيىلىپ وتىر ەدى، ءبىر كەزدە نايزاعايشا جارق ەتىپ، قامىققان جۇرتتىڭ ەڭسەسىن كۇرت كوتەرگەن ءجايت ورىن الدى. ورتاعا بوكەنباي باتىر جۇلقىنا شىقتى. تاۋكە حاننىڭ اقىلىمەن ۇيىسقان جەتىرۋ بىرلەستىگىنىڭ تابىن رۋىن باسقاراتىن، ەرجۇرەكتىگىمەن ەل اۋزىنا كوپتەن ىلىگىپ جۇرگەن باتىر، جىگىت اعاسى.  ول ءماجىلىس قۇرعان جۇرتشىلىققا اينالا قاراپ، قاتتى ايتىس ۇستىندە كيىمىنىڭ ءوڭىرىن  ايىرىپ جىرتىپ جىبەردى. قىلىشىن قىنىنان سۋىرىپ الىپ، كەڭەسكە جيىلعاندار الدىندا ۇيىرە كوتەردى دە، ۇزدىگە سويلەپ، جان ايقايعا باستى: «دۇشپانىمىزدان ءوش الۋىمىز كەرەك! – دەدى ول ەموتسياعا تولى جارقىن دا قوزدىرعىش داۋىسپەن. – تالقانى شىعىپ تونالعان كوشتەرىمىز بەن تۇتقىنعا تۇسكەن ۇرپاعىمىزدىڭ قور بولعانىن شاراسىزدانا باقىلاۋمەن شەكتەلەتىن بەيشارا بولمايىق! ءبىز كەك قايتارۋعا ءتيىسپىز! قولىمىزدان قارۋىمىزدى تاستاماي، قىلىشىمىزبەن دۇشپانىمىزدى شاۋىپ تۇرىپ  جان تاپسىرايىق! قىپشاق جازىعىنداعى، اتا-بابامىز اۋناپ-قۋناعان وسىناۋ قازاق دالاسى توسىندەگى ساربازدار قاي كەزدە جۇرەكسىنىپ ەدى! مەن قولىمدى جاۋ قانىنا مالعاندا – مىنا ساقالعا اق كىرمەگەن ەدى عوي! ەندى مەن پۇتقا تابىنعان جابايىلاردىڭ وكتەم زورلىعىن جايباراقات قابىلداي بەرمەكپىن بە؟! شۇكىر، تابىندارىمىزدا سايگۇلىكتەر جەتكىلىكتى، شايقاسقا مىنەتىن مىقتى تۇلپار ازايعان جوق! بەلدەگى قورامسا وتكىر سۇر جەبەدەن ورتايعان جوق! كەرۋلى ساداقتىڭ قۋاتتى جاعى سەرپىمدىلىگىن جوعالتقان جوق! قىلىش مايىرىلعان جوق! شايقاسامىز!» بوكەنباي باتىردىڭ وسىناۋ جۇرەكجاردى ءسوزى جەڭىلۋگە مويىنسۇنعاندارعا ەلتىگەندەردىڭ كوڭىل-كۇيىن شاپشاڭ ءوز جاعىنا بۇرىپ الدى. جەر-جەردەن جينالعان رۋلار مەن اتالىقتاردىڭ باسشىلارى، اقساقالدار، بيلەر مەن سۇلتاندار بىرىنەن سوڭ ءبىرى سويلەپ، قازاق جەر-سۋىنان جاۋدى قۋىپ شىعۋدى، قايتكەندە جەڭىسكە جەتۋدى ماقسات ەتكەن سوزدەر ايتتى.

قۇرىلتايعا جاڭا سەرپىن ەندى. «قۇپ الدىم بوكەنباي باتىردىڭ ءسوزىن!» – دەپ جاريا ەتتى ەل اعالارىنىڭ ءبىرى. «انت ەتەم جاۋدان ءوش الۋعا!» – دەدى ەكىنشىسى ونى قوستاپ. وسىلاي، سالتاناتتى انت بەرۋ ءراسىمى كەنەتتەن باستالىپ كەتتى دە، جىلدام ۇلعايا ءتۇستى. ءبىر جىگىت ورتاعا سۋىرىلا شىقتى دا، ساپىسىن كوككە كوتەرە جالاڭداتتى. سودان سوڭ بىلەگىن ءتىلىپ جىبەردى. بۇرق ەتىپ  اققان قاندى ورتادا جانعان الاۋعا تامىزىپ تۇرىپ: «انت ىشەم!» – دەگەن سوزدەرمەن، بىلەگىن وتقا كەپتىردى. ونىڭ ۇلگىسىن قولداعاندار كوبەيدى. جىگىتتەر قاندى بىلەكتەرىن ءتۇيىستىرىستى. ءتوس قاعىستىرىستى. اتا جاۋدان قورعانۋ، تۋعان جەردى ازات ەتۋ بارشانىڭ ەسىل-دەرتىن الدى. انت بەرمەگەن جان قالمادى. ءبىرى ورتاعا اقبوز ات جەتەكتەپ اكەلدى، توردەگى اقساقالدان باتا سۇرادى. باتا بەرىلدى. قۇران وقىلدى. جىلقى باۋىزدالدى. قۇرىلتايعا قاتىسۋشىلار ارنايى سويىلعان اقبوز اتتىڭ ەتىن اسىپ جەپ، قۇرعان وداقتارىنىڭ تاباندى دا مىقتى بولماعىن ايتىپ جاتتى.

جەر شالعاي، تاۋكە حان الىستا. ۇلى حاننىڭ ءوز كەلىسىمى بار. ول بۇدان بۇرىن ايماقتاردى باسقارۋعا ءوز وكىلدەرىن تاعايىنداعان، كەيىنگى جىلدارى جاڭا جاعدايدى ەسكەرە وتىرىپ، ءار ايماقتىڭ ءوز  حانىن سايلاۋدى قوش كورگەن. بۇدان بىرەر جىل ىلگەرىدە، شىعىس اۋماقتاعى جۇرتتى باسقارۋعا تاۋكە حاننىڭ باتاسىمەن قايىپ حان سايلانعان بولاتىن. وعان ورتا ءجۇز بەن سول جاقتى مەكەندەيتىن كىشى ءجۇزدىڭ ءبىر بولىگى قارايدى. سول شامادا ۇلى ءجۇز ابدوللا حاندى تاققا وتىرعىزىپ الدى. ەندى وسىناۋ قۇرىلتايدا، وسىناۋ كەڭەيتىلگەن بيلەر كەڭەسىندە كىشى ءجۇزدىڭ حانىن سايلاپ العاندارى ورىندى بولماق.

حان لاۋازىمىنا كۇنى كەشە باشقۇرت تاعىندا بولىپ كەلگەن، جورىقتاردا جيھانگەرلىك جاقسى اتى شىعىپ جۇرگەن ابىلقايىر ءباھادۇردى سايلاۋ ۇسىنىلدى. قۇرىلتاي مۇشەلەرى بۇل ۇسىنىستى قىزۋ قولدادى. سۇلتاندار مەن بيلەر ابىلقايىر ءباھادۇر سۇلتاندى اق كيىزگە وتىرعىزىپ، جۇرتشىلىق الدىنان الىپ ءوتتى: حان كوتەردى. تابىن بوكەنباي باتىر حالىق جاساعىنا جەتەكشىلىك ەتەتىن ساردار رەتىندە تانىلدى. وسىلاي، ويراتتاردىڭ ۇدەي تۇسكەن اگرەسسياسىنا جاۋاپ رەتىندە، قازاق ەلىنىڭ باتىسىنداعى ولكەدە مەملەكەت ىشىندەگى جاڭا اكىمشىلىك بىرلىك – ءوزىنىڭ اسكەرى بولاتىن ابىلقايىر حاندىعى پايدا بولدى. (بۇل – جوشى اۋلەتىنەن شىققان ءىى ابىلقايىر. بۇدان بۇرىن ايتقانىمىزداي، ءى ابىلقايىر اق وردا ءامىرشىسى باراق حان قازا تاۋىپ، نوعاي ورداسى بولىنگەن سوڭ، اق وردانىڭ قالعان بولىگىندە قۇرىلعان «ابىلقايىر حاندىعىن» بيلەگەن). حاندىققا كىشى ءجۇزدىڭ ءالىمۇلى، بايۇلى، جەتىرۋ بىرلەستىكتەرىنىڭ كوپ بولىگى كىردى، ورتا جۇزدەن قىپشاق پەن نايمان رۋلارىنىڭ ءبىراز بولىگى ەندى. ەل ىشىنە كوتەرىڭكى كوڭىل-كۇي ورنادى. باسقىنشىلارعا توسقاۋىل قويۋعا جۇرت تاس-ءتۇيىن ازىرلەندى. وكىلدەرى قۇرىلتايعا قاتىسقان ايماقتاردان جانە قۇرىلتاي شەشىمىن ەستىگەن وزگە جەرلەردەن دە ساربازدار وتان قورعايتىن جورىقتارعا سايلانا باستادى. اۋىل-اۋىلدا ۇستالار، شەبەرلەر، ىسمەرلەر ىسكە كىرىستى. قارۋ-جاراق دايىندادى. دۋلىعا، ساۋىت تىگىپ، جەبە، ساداق، ايبالتا، قىلىش، شوقپار سوعىپ جاتتى. جۇمىس قىزدى.

تاققا وتىرعان بەتتە ابىلقايىر حان كوپتەگەن وزەكتى ماسەلەلەرمەن بەتپە-بەت كەلگەن ەدى. قۇرىلتايدان كەيىن ىلە-شالا وتكەن قاراقۇم شايقاسى قازاقتىڭ وتانشىلدىعى، نامىسى جوعارى ەكەنىن كورسەتتى. دۇشپاندى ۇيىمداسقان تۇردە تۇرە قۋدى. الايدا ەدىل قالماقتارى مەن جايىق كازاكتارى، ءتىپتى كۇنى كەشە مۇددەلەرىن ءوزى ارالارىنا بارىپ قورعاسقان باشقۇرتتار دا ەلدىڭ تەرىستىگى مەن تەرىستىك-باتىسىنداعى قۇنارلى جەر-سۋعا، ەدىل-جايىق ارالىعىنا، ىرعىز، توبىل وزەندەرى القاپتارىنا سول الاپات ۇرىستان كەيىن دە ۇدايى كوز الارتىپ، ءالسىن-ءالسىن قازاقتارمەن قاقتىعىسىپ قالۋلارىن دوعارماي تۇرعان. ال وڭتۇستىكتە تسەۆان راۆداننىڭ جوڭعارلارى تەگەۋىرىندى جورىقتارىن توقتاتا قويماعان ەدى. وسىنداي كۇردەلى احۋال سالدارىنان ابىلقايىر بىرنەشە باعىتتا ءبىر مەزگىلدە ارەكەت ەتۋ جولدارىن ويلاۋعا ءماجبۇر بولدى. حالقى ونى ءتۇسىندى، قولدادى. ءار اتادان ىرىكتەلگەن جىگىتتەر اتقا قوندى.  سوندا ابىلقايىر حان مەن بوكەنباي باتىر باس بولىپ، از ۋاقىتتا قالماقتى قاراقۇم الابىنان اسىردى. جەم وزەنىنەن قۋدى. جايىقتىڭ ارعى بەتىنە دەيىن تىقسىردى. سارىسۋ وزەنىنىڭ سىرتىنا قاشىردى.

ابىلقايىر حاننىڭ قالىپتاسقان جاعدايعا بايلانىستى تاستاعان ۇرانىنا قايىپ حان مەن ابدوللا حان ءوز ۇندەرىن قوستى. تابىن بوكەنباي باتىر باستاعان قاھارمان ساربازدار قاتارىنا ەل ىشىندەگى تاما ەسەت باتىر، قوشقارۇلى شاقشاق جانىبەك، قانجىعالى بوگەنباي، قاراكەرەي قابانباي سىندى ونداعان ايتۋلى باتىرلار قوسىلدى. سولار باستاعان ساربازدار ازاتتىق ءۇشىن الىسىپ، دۇشپان جاساقتارىن ەلدەن قۋىپ شىقتى. جوعالتقان كوشى-قوندىق جەرلەرىن، شۇرايلى جاقسى جايىلىمدارىن قايتارىپ الدى. قازاق حاندىعىنىڭ اسكەرى 1711–1712-ءشى جىلدارى جوڭعار باسقىنشىلارىنا تويتارىس بەرۋمەن، ولاردى حاندىقتىڭ جەر-سۋىنان الاستاپ، شىعىسقا ىعىستىرىپ تاستاۋمەن عانا شەكتەلمەي، ولاردىڭ ەلىنە – جوڭعارياعا باسىپ كىردى. ءساتتى جورىق جاساپ، ولجالى ورالدى. ويراتتاردىڭ قارىمتا قايتارۋ ماقساتىمەن  1713 جىلى جاساعان قارسى شابۋىلىن دا  جەڭىلىسكە ۇشىراتتى. اراعا از ۋاقىت سالىپ، جوڭعارلاردىڭ قازاق ەلىمەن شەكتەسەتىن ۇلىستارىن تاعى شاپتى. سودان كەيىن بىرنەشە جىل بويى قازاق جانە جوڭعار ەلدەرىمەن ەكى ارادا ۇساق قاقتىعىستار عانا ورىن الىپ تۇردى. ءبىراز ۋاقىت تىنىش ءوتتى. تسەۆان راۆدان قونتايشى ازىرگە قازاق ەلىنە ۇلكەن ارمياسىن بۇرا قويمادى. ونىڭ ءىرى شابۋىل جاساماۋىنىڭ ءبىر سەبەبى قىتايمەن ەكى ارالارىندا جاڭا سوعىستىڭ باستالۋىندا جاتقان.  ويراتتاردىڭ نەگىزگى اسكەري كۇشى تسين-قىتاي يمپەرياسى اسكەرلەرىنە قارسى سوعىسقا جۇمىلدىرىلعان بولاتىن.  بۇل 1715 جىل ەدى. قازاقتارعا ىشكى جاعدايدى تۇراقتاندىرىپ، نىعايتا ءتۇسۋ مۇمكىندىگى تۋدى.

وسى رەتتە ۇلان-عايىر ۇلى دالا ءتوسىن الىپ جاتقان قازاق ەلىن زامانا داۋىلدارىنا توتەپ بەرەتىندەي دارەجەدە دامىتىپ، باسقارا الۋدى كوزدەگەن جاڭا جۇيەنىڭ ەنگىزىلگەنى وڭدى بولعانىن ايتا كەتۋ ءلازىم. جۇزدەر ءوز ارالارىندا الدەبىر باسىمدىققا قول جەتكىزۋدى ەشقاشان ماقسات ەتكەن ەمەس، ءبىر دە ءبىر رەت  ءوزارا قاقتىعىستارعا بارعان جوق. كەرىسىنشە، ارالاس-قۇرالاس، اعايىنگەرشىلىكپەن كۇن كەشتى. ال قاجەتتىلىك تۋعاندا، رۋ-تايپالاردىڭ ءبارى ءۇش ءجۇزدىڭ بىرىككەن اسكەرىنە سارباز بەردى، سىرتقى جاۋدان بىرلەسىپ قورعانۋدان ەش ۋاقىتتا باس تارتپادى. تاۋكە حان مەن ونىڭ ۇزەڭگىلەستەرىنىڭ جوعارىدا ايتىلعان ناتيجەگە جەتكىزگەن ساياسي تۆورچەستۆوسى شىن مانىندە  ەل اعالارىنا لايىق دانىشپاندىق پەن كورەگەندىكتى تانىتقان ەدى. الايدا ابدەن قارتايعان تاۋكە حان ءوزىنىڭ وسىناۋ رەفورماسى مۇمكىن ەتكەن جاڭا تاريحي جاعدايداعى ەلىن ۇزاق باسقارا المادى. ول 1715 جىلى دۇنيە سالدى. سۇيەگى قوجا احمەت ياسساۋي كۇمبەزى جانىنداعى قازاق حاندارى پانتەونىندا ماڭگى تىنشۋعا قويىلدى. بۇل كەزدە زامانا قازاق ەلىنە جاڭا سىندارىن اكەلە جاتقان. تاريح عىلىمىندا قالىپتاسقان كوزقاراس تۇرعىسىنان قاراساق، تاۋكە حان قازاق ەلىنىڭ تاريحىنداعى حاندىق ءداۋىر دەپ اتالاتىن تاريحي كەزەڭنىڭ ەڭ سوڭعى جانە ەڭ كەمەڭگەر حانى بولا ءبىلدى، ول قايتىس بولعاننان كەيىن ءبىرتۇتاس مەملەكەتتىڭ دە تاريحى اياقتالدى، ءسويتىپ، قازاق ەلىنىڭ ءار جۇزىندەگى كىشى حاندىقتاردىڭ تاريحى باستالدى – كاسىبي دە، اۋەسقوي دا تاريحشى بىتكەن بۇگىندەرى وسىلاي سانايدى. ايتسە دە، بەلگىلى ءبىر دارەجەدە جانى بار بولعانمەن، بۇل سونشالىقتى ءادىل تۇجىرىمعا جاتا قويماسا كەرەك.  ءبىزدىڭ ويىمىزشا، تاۋكە حان تۇسىندا قازاق حاندىعىنىڭ كونفەدەراتيۆتىك سيپاتتا دامۋ كەزەڭى باستالدى دەۋ ءادىل بولماق.  ال ول قايتىس بولعاننان سوڭ بۇل جوبا قانداي ۇدەرىستەردى باستان كەشتى – بۇل الداعى اڭگىمەلەر ۇلەسىندە…

(جالعاسى بار)

بەيبىت قويشىباەۆ،

جازۋشى، تاريح عىلىمىنىڭ كانديداتى