«ايتىس ناعىز پروپاگاندا ەكەندىگىن كوممۋنيستەر جاقسى اڭعارىپتى»

2648
Adyrna.kz Telegram

قويلىباي اسانۇلى، فيلولوگيا عىلىمىنىڭ كانديداتى، دوتسەنت، ايتىس ونەرىن زەرتتەۋشى عالىم:

– قويلىباي اعا، بۇرىنىراقتا ءسىزدى قولىڭىزداعى دومبىراڭىزبەن ايتىس­تىڭ قاق تورىنەن كورۋشى ەدىك، بىراق سوڭ­عى جىلدارى كورىنبەي كەتتىڭىز، سويتسەك، قازاقتىڭ وسى ءبىر كيەلى ونەرىن عىلىمي جاعىنان زەرتتەۋگە كىرىسكەن ەكەنسىز. بۇ­گىن­دە ءتىپتى سوناۋ ارقادان الاتاۋعا كە­لىپ، دوك­تورلىق ديسسەرتاتسيا قورعاپ وتىر­­سىز. عىلىمي ەڭبەگىڭىزدە ءسىز «ءسوز با­­رىم­تاسىن» كونە زاماندارداعى شى­عۋ تا­ري­حىنان بەرى بۇگىنىنە دەيىن قا­راس­تىر­عان بولارسىز…

– تاۋەلسىزدىك العاننان كەيىن ءبىز ءوزىمىز­دىڭ رۋحاني قۇندىلىقتارىمىزعا قايتادان تاۋەل­­­سىز ەلدىڭ كوزقاراسىمەن قاراي باس­تا­دىق. تاريحىمىزدى تۇگەندەپ، كونەدەن قال­عان جا­دى­گەرلەرىمىزگە قايتا ءۇڭىلىپ، تارازىلاۋ مۇم­كىندىگى تۋدى. ال وعان دەيىن بارىنە دە كەڭەستىك يم­پەريانىڭ كوزىمەن باعا بەرىپ كەلدىك. مىسالى، قازاق جۋرناليستيكاسىن سان جىل­دار بويى «دالا ءۋالاياتىنىڭ گازەتى» مەن «تۇر­كىستان ءۋالاياتىنىڭ گازەتىنەن» بەرى تار­قاتىپ كەلدىك. ءتىپتى ءالى كۇنگە «قازاق»، «اي­­قاپ» باسىلىمدارىن نەگىزگە الا وتى­رىپ، «جالپى، ۇلتتىق جۋرناليستيكانىڭ نە­گىزى حح عاسىردا قالاندى» دەيمىز. جا­راي­دى، ونىمەن كەلى­سەيىك، بىراق وسى حح عاسىرعا دەيىن التايدان اتىراۋعا، الاتاۋدان ار­قاعا دەيىنگى بايتاق جەرىمىزدە اقپارات قالاي تارالدى دەگەن سۇراق تۋادى ەمەس پە؟ شى­نىن­دا دا، جۋر­نا­ليس­تيكانىڭ ەلەمەنتى قازاق دالاسىندا ەرتە­دەن قالىپتاسقان، اقپارات تاراتۋدىڭ دالا­لىق ۇلگىسى بولعان. ونىڭ باسىندا قازاقتىڭ بي-شەشەندەرى، جىراۋ­لا­رى جانە ايتىس اقىن­دارى تۇرعان. كونە تۇر­كى داۋىرىندە حالىق شىعار­ما­شى­لى­عىنىڭ العاشقى باستاۋ­لارىنىڭ بار­لى­عىنىڭ دا بويىندا اقپارات­تىق سيپات بار. مىسالى، گەو­لوگيا، ارحەولوگيا عىلىمى بولسىن، جەر قوي­ناۋىنان قانشاما عاسىر بۇ­رىن جەرلەن­گەن ادامداردىڭ قاڭ­قا­لا­رى، ىدىس-اياق، كيىم-كەشەك ت.ب. تاۋىپ، سوعان قاراپ سول ءداۋىردىڭ كاسىبىن، تۇرمىس-سالتىن، نانىم-سەنىمىن، دۇنيەلىك كوزقاراستارىن انىقتاپ جاتا­دى عوي. ياعني سونداي ماتە­ريال­دىق جادى­­گەرلەرگە قاراپ، ۋاقىتقا باعا بەرىپ جاتامىز. ال ءسوز دەگەن – عاسىر­لار بويىنا اتادان بالاعا مۇرا بولىپ كەلە جاتقان قاسيەت، ولاي بولسا، بىزگە نەگە ءسوز­­دىڭ استارىنا، ەتيمولوگياسىنا ءۇڭىلىپ، بي-شە­شەن­دەر، دانالار، اقىندار ايتقان سوزگە قاراپ، سولاردىڭ قوزعاعان پروب­لە­ما­لا­رىنا قاراپ، بابالارىمىز عۇمىر كەشكەن داۋىر­لەر­­گە ساراپتاما جاساماسقا؟!. ايتىستىڭ تاريحىنا ۇڭىلەر بولساق، «ايتىس­تىڭ التىن عاسىرى» دەپ وسى ءحىح عاسىردى ايتۋعا بولادى. شىنىندا، ەل ءالى كۇنگە تام­سانا ايتاتىن كەم­پىر­باي مەن شوجە، ءبىرجان مەن سارا، ءسۇيىنباي مەن قاتا­عان­دار­دىڭ، جام­بىل بابالا­رى­مىز­دىڭ ايتىسى وسى عاسىردا وتكەن. نەگىزى، ءار داۋىردە، ءار قوعام­دا بەلگىلى ءبىر ونەردىڭ ءتۇرى بەلەڭ الىپ، ۇلكەن رولگە يە بولىپ وتىرا­دى. مىسالى، حالىقتىڭ مامى­را-جاي تىرشىلىگىن سۋرەت­تەي­تىن ەرتەدەگى تۇر­مىس-سالتتىق جار-جار، اۋجار، ءولى مەن ءتىرىنىڭ ايتىسى، بادىك جىر­­لارى بولسا، جىراۋلار پوەزياسى اتتىڭ جالى، تۇيە­نىڭ قو­مىندا قازاق حالقىنىڭ جاۋ­گەر­­شى­لىك زاما­نىندا دۇنيەگە كەلگەن. وندا ار­قانى كەڭگە جايىپ، التى قانات اق ۇيدە داس­تار­قاندى جايىپ تاس­تاپ، ماقامداپ اي­­تى­سا­تىن­داي جاعداي بولماعان. ەل باسىنا كۇن تۋعان جاۋ­گەرشىلىك زا­مانعا ساي، جىراۋ­دىڭ ءبىر قولىن­دا نايزا، ەكىنشى قولىندا دومبىرا بولعان. اقتام­بەردى، جيەمبەت، ودان ءارى مار­عاس­قا مەن دوسپامبەت، شال­كيىز، قازتۋ­عان­نىڭ جىر­لا­رىن وقىعاندا بەي­نەبىر جاۋ­عا شاپ­قا­لى تۇرعانداعى پات­ريوتتىق رۋحتى سەزەسىز. بۇل جىراۋلار پوە­زيا­سى ءحىح عاسىردا اتتان ءتۇسىپ، اقىندار اي­تى­سى قوعامدىق ارە­ناعا شىققان. جى­راۋ­لاردىڭ سوڭعى تۇياعى دەپ ماحام­بەت­تەردى ايتۋعا بولادى. سون­دىق­تان سول كەزدىڭ ەكو­نوميكالىق-الەۋمەتتىك تۇر­مىسىنىڭ بار­لىعى ايتىستا بەدەرلەنىپ تۇر. جوعارىدا اي­تىپ كەتكەن ءبىرجان مەن سارا، اسەت پەن ىرىس­جان، جامبىل مەن اي­كۇ­مىستىڭ ايتىس­تا­رى وسى­عان مىسال بولا الا­دى. كەلە-كەلە ورىس­تان­دىرۋ ساياساتى كۇشەيە باستاعاندا، ءتىپتى نادان­دىق پەن عىلىمنىڭ ايتىسى دە­گەن دە پايدا بولعان. وعان دەيىن، سەن­سەڭىز، نا­دان­دىق دەگەن ۇعىم قازاق ساحا­را­سىندا بولماعان. مىرجاقىپتاردىڭ «ويان، قازاق!» دەگەن تۇسى حالىقتىڭ تۇنجىراپ، ۇل­كەن كۇي­زە­لىسكە كەتكەن كەزى ەدى. بىراق سول تۇس­تار­دا دا ايتىس ءجۇرىپ جات­قان. بىلاي قارا­ساڭىز، كە­ڭەس داۋىرىندە اي­تىس بولماعان سەكىل­دى كو­رى­­نەدى، بىراق نەگى­زىندە ولاي ەمەس. مەن زەرتتەۋ بارىسىندا باي­قادىم، كەرىسىن­شە، كەڭەس داۋىرىندە ۇزبەي ايتىس بولىپ وتىر­عان. ءبىر قىزىعى، كوم­مۋ­نيس­تىك يدەو­لو­گيا اڭىز اڭگى­مەلەر، ەرتەگىلەر، باتىرلار جى­رىنان باس­تاپ، جىراۋلار پوەزياسىن مان­سۇق­تاپ تارك ەتكەندە، جالعىز وسى ايتىسقا كوم­­مۋ­نيس­­تەر وڭ پەيىلمەن قارا­عان ەكەن. نەگە دەگەن زاڭدى سۇ­راق تۋادى عوي. سويتسە، ايتىس نا­عىز پرو­پاگاندا، ياعني ۇگىت-ناسي­­حات­شىل­دىق سيپاتقا يە ەكەندىگىن كوم­مۋ­نيس­تەر جاق­سى اڭعارىپ، ءوز يگىلىكتەرىنە پايدا­لا­نۋ­دى كوز­دەپتى.

– سوندا، سىزدىڭشە، ءتىپتى يدەولو­گيا­لان­عان، كەڭەستىك ساياساتتىڭ سويىلىن سوق­­قان ايتىستى دا ايتىستىڭ ساناتىنا قو­سۋعا بولا ما؟

– كوممۋنيستى ماقتاسىن، لەنيندى دارىپ­تە­­سىن، «وي، ولار ءسويتتى عوي» دەپ كىنالاپ، ول اي­تىستاردى جوققا شىعارۋعا بولمايدى. بۇل – بۇگىنگىدەي ساناسى وياۋ، وركەنيەتكە ۇم­تىل­­عان ۇرپاققا جاراسپايتىن ادەپ. سەبەبى ەگەر ءبىز دە سول اقىنداردىڭ ورنىندا بول­ساق، سولاي جىرلار ەدىك. مەيلى قانداي بول­سىن، ول اقىن­دار ءوز ميسسياسىن اتقارىپ، اي­­تىستى ولتىرمەي امان الىپ قالدى. قايتا بار­­لىق جانرلارعا تىي­ىم سالعان تۇستا قۇدايدىڭ قۇدىرەتىمەن كوم­مۋ­نيستەردىڭ وسى ونەرگە ءتۇزۋ قارا­عان­دى­عى­نىڭ ارقا­سىن­دا ءبىز بۇگىن قان­شا­ما تاريح بەتتەرىن ءتىرىلتىپ وتىر­مىز. ەڭ باستى تاريحي قۇن­دىلىق – وسى. سو­عىس كە­زىن­دە ايتىس حالىققا رۋح بەرە­تىن، نا­سي­­حا­ت­شىلدىق قۇرالى رەتىندە كەڭ ءورىس ال­دى. سول كەزدەردەگى اقىنداردىڭ ايتى­سىن وقى­­­سا­ڭىز، قارۋ-جاراقتىڭ تۇرلەرىنە، ءتىپتى وق­­­تىڭ قالاي شىعاتىنىن، وعان نەشە كەلى قور­­عا­سىن كەتەتىنىنە دەيىن ايتىلعانىن وقىپ، تاڭعالاسىز. سول تۇستاعى زەڭبىرەك، كاتيۋ­­شا­لار­­­دىڭ، ۇشاقتاردىڭ اتتارىن قارا­پايىم قازاق اقىندارى قايدان ءبىلدى دەيسىڭ. دەمەك، مەم­لەكەت ايتىس اقىندارىنا بار­لىق مالى­مەت­تەردى بەرىپ، ولاردى كادىم­گىدەي دايىن­داعان. 1985 جىلعا دەيىن ايتىس وسى­لاي جال­­­عاس­تى.

بۇگىنگى ايتىستى مەن وتە كەمەلىنە كەلگەن ايتىس دەپ ايتار ەدىم. بايانعالي الىم­جا­نوۆ­پەن ءبىر كەزدەسكەندە وسى ايتىس جايلى اڭگىمە ءوربىدى. سوندا ول كىسى: «تۇركى حالىق­تارىنىڭ ىشىندە قىرعىزداردا، قارا­قال­پاق، تۇرىك­مەندەردە ايتىس بولدى، بىراق سولار­دىڭ ىشىندە قازاق قانا ايتىستى ساقتاپ قانا قوي­ماي، زامانعا ساي دامىتا بىلگەن، ال قال­عان حالىق­تاردا ول سونشالىقتى قات­تى دامي قوي­­ما­عان»، – دەدى. بۇل تۇرعىدا ءبىز قالاي دە­­سەك تە، ءجۇرسىن ەرمانعا شەكسىز العىس اي­تۋعا ءتيىسپىز. سول كىسىنىڭ ءبىر كەز­دەر­دەگى جان­قيار­لىق ءىس-ارە­كە­تى­نىڭ ارقاسىندا ايتىستىڭ ءتۇتىنى وشپەي، بۇ­گىن­دە كەمەلدەنىپ، كاسىبي ايتىسقا اينالدى. تاس­پاعا باسىلىپ، قا­عازعا تۇسكەن ايتىس نۇس­قا­لارىن الىپ قا­را­ڭىز، قوعامدىق وي ايتۋدا، ليريكالىق جا­­عىنان دا جازبا پوەزياسىنان اسىپ تۇس­پەسە، كەم ەمەس. قازاق بار جەر­دە ايتىس ونەرى ول­مەي­دى.

– ءوزىڭىز بەرتىنگە دەيىن ايتىستىڭ الا­­مانىنا ارالاستىڭىز، تەك سوڭعى كەزدەرى عانا ساحنانى قويىپ، ۇستاز­دىق­قا ويىس­قاندايسىز. ءوزىڭىز تار­بيە­لەگەن شا­­كىرتتەرىم دەپ كىمدەردى اتاي الار ەدىڭىز؟

– ايتىستا شاكىرت دەگەن ۇعىم – مەك­تەپ­تەگى وقۋشى سەكىلدى ەمەس، مۇلدەم باسقا. ول ايتىس­قا تالاپتانۋشىنىڭ وزىنە باي­لا­نىس­تى. تەگىن­دە شەشەندىكتىڭ، اقىندىقتىڭ ۇش­قى­نى بار بالانىڭ قاي سالادا جۇرسە دە، بويىن­دا اي­تىس­كەرگە ءتان سۋىرىپسالمالىق، وي جۇي­رىك­تىگى دەگەن قاسيەتتەرى قىلاڭ بەرەدى. بەينەلەپ ايت­قاندا، بالاعىنىڭ ءبيتى بار بالا بولماسا، جاي «مەن ايتىسكەرمىن» دە­گەن ادامنان تۇك شىقپايدى. ول سىزگە جۇر­گى­زۋشىلىك سياقتى ۇيرەتۋمەن قوناتىن كاسىپ ەمەس. باياعىداي ءان سالۋ ءۇشىن ءبىرجاننىڭ قا­سىندا ءجۇرۋ كەرەك نە ايتىسكەر بولۋ ءۇشىن ءسۇيىنباي سىندى اقىندى ىزدەپ بارىپ باتا الاتىن كەز ەمەس، قۇدايعا شۇكىر، قازىر ىزدە­نەمىن دەگەن ادامعا اقپارات كوزى، ءبىلىم بە­رەتىن كىتاپ سەكىلدى قۇرالدار جەتكىلىكتى. وسى رەتتە ايتا كەتۋ كەرەك، كىتاپتى كوپ وقۋ دەگەن ءتىل بايلىعىنىڭ كەپىلى بولا الا­دى. الايدا سوعان قاراماستان، الدىما كەلىپ، كەڭەس ال­عان باۋىرلارىمىز جوق ەمەس. ارينە، قاي­تا­لاپ ايتايىن، ونى ارنايى اۋدي­تو­رياعا كىر­­گىزىپ الىپ، «ايتىس دەگەن وسىنداي بو­لادى» دەپ ءدارىس وقىعان ەمەسپىن، كەڭەس پەن باعىت بەرگەنىم راس. قازىرگى اقىندارعا دا اي­تا­رىم سول، ايتىسكەر تەك سۋىرىپسالۋشى دەڭ­­گەيىندە عانا، ۇيقاس قۋشى بولىپ قال­ماي، ءبىلىمدى بولىپ، كوپ ىزدەنۋى قاجەت. قازاق­­­­تىڭ اۋىز ادەبيەتى مەن جىراۋلار پوەزيا­سى وسى رەتتە ەڭ كەرەمەت رۋحاني ازىق بولارى ءسوزسىز. سونىمەن قاتار كوركەم ادە­بيەت، گازەت-جۋرنال، تەلەديدار، راديو، ين­تەر­نەتتى دە قال­دىرماۋ كەرەك. ەلىمىز الەمدىك وركەنيەتتەن تىسقارى جەكە دارا دامىپ جات­قان جوق، سون­دىق­تان الەمدىك رۋحا­نيات­پەن سۋسىنداۋ دا شارت.

 – تاريحقا ۇڭىلسەك، بادىك ايتىسى، اۋ­جار دەگەن سەكىلدى تۇرلەرى بولعان. بۇگىندە ولار مۇلدەم كەزدەسپەيدى. سول سەكىلدى ايتىستىڭ تاعى قانداي تۇرلەرى بۇگىنگە جەتپەي قالدى؟

– بادىك جىرلارى بۇرىنعى ءدىني نانىم­دى تانىتاتىن قازاق تۇرمىسىنىڭ ءبىر بول­شە­گى بولدى. سول سياقتى جار-جار ايتۋ، اۋ­جار دا… قوعام وزگەرگەن سايىن ادامداردىڭ سانا-سەزىمى، تۇيسىگى دە وزگەرىپ وتىرادى. قازىر­­گى­دەي كوپقا­بات­تى ۇيلەردىڭ ءتورت قابىر­­عاسىنا قا­مالعان زامان­دا كىم بادىك ايتىپ وتى­رادى؟ ال ەندى ايتىستىڭ ساقتال­عان تۇر­لە­­رىنە كەلسەك، سۇرە ايتىس، تۇرە ايتىس، قايىم اي­تىس، قىز بەن جىگىت ايتىسى، جۇمباق ايتىسى تۇر­لەرى ساقتا­لىپ، جاڭارىپ، تۇر­لەن­گەن. الاي­دا ۇمىت بول­عان تۇرلەرىن دە سولاي قال­­دىر­ماي، ماسەلەن، ناۋرىز مەيرا­مىندا ءوزىمىزدىڭ ەتنو­گرا­فيا­لىق مادەني ءداس­تۇ­رى­مىزدىڭ كورىنىس سيپاتى رەتىندە الگى با­دىك­تى، جاراپازان، اۋجاردى جاڭ­عىرتىپ وتىرۋ كەرەك. ەشبىر رۋحاني قۇن­دى­لىق ەكسپو­­نات بو­لىپ قالماۋى كەرەك.

– ايتىستىڭ اتاسى دەسەك بولاتىن شى­عار، ءجۇرسىن ەرمان اعامىز ءبىر سو­زىندە «ەگەر ايتىس اعىلشىن تىلىندە بول­عاندا، شوۋعا اينالار ەدى» دەپتى. مى­سالى، بۇگىن­دە ەل-جۇرت بالعىنبەك يما­شەۆ پەن رينات زايىتوۆتىڭ ورىسشا ايتىسىن قاي­تا-قايتا تاماشالاپ، كوز­دە­رىنەن جاس اققانشا كۇلىپ ءارى استا­رى­نان تاعىلىم الىپ، ءبىر-بىرىنە تاراتىپ جۇرگەن جايى بار. مەنىڭشە، بۇل اي­تىستىڭ زاماناۋي تۇرلەنۋى العا دامۋعا جا­ساعان قادامى سەكىلدى. وسى رەتتە زەرت­تەۋشى رەتىندە ايتىستىڭ زامانعا ساي دامۋ فورماسىن ءسىز قالاي كورەسىز؟

– قازىرگى ايتىس اقىندارى – تەك ەل ىشىن­دەگى دانا قاريالاردىڭ ءسوزىن عانا ەستىپ جۇر­گەن ادامدار ەمەس، ءبىلىمدى، جان-جاقتى جە­تىل­­گەن ازاماتتار. ول ورىسشا دا، ءتىپتى اعىلشىنشا دا سايرايدى. بىراق بالعىنبەك پەن ريناتتىڭ ايتىسىن مەن «ايتىستى بۇدان بىلاي ورىسشا وتكىزەيىك» دەگەن باستاما دەپ بىلمەيمىن، ول – اششى مىسقىل، ءاجۋا، ورىس ء­تىل­دى قازاقتاردىڭ ساناسىنا جەتپەي جاتقان ما­سەلەلەردى ورتاعا سالۋ ماق­سا­تىن­داعى تا­بىلعان ءتاسىل. ول – جوعارىدا وتىر­عان كەي­بىر اعالارىمىزعا انا ءتىلىمىز جايلى ەس­كەرتۋ. ايت­پەسە ورىسشا، اعىلشىنشا ايتىسۋ وسى ءبىر ونەردىڭ كوكجيەگىن كەڭەيتەدى دەپ ايتا ال­­ماي­مىن. قازاق حالقىمەن بىرگە بىتە قاي­ناسىپ جاسايتىن ايتىس ونەرى تەك قازاق تى­لىن­دە عانا ۇلتىمىزدىڭ رۋحاني ءشو­لىن قان­دى­را­دى.

– بالكىم، قازاق بولا تۇرا، قازاقشا ءبىر اۋىز ءسوز بىلمەيتىن، سوندىقتان اي­تىس­تى «ەسكىلىكتىڭ قالدىعى» دەپ قا­بىل­داي المايتىندارعا وسىلاي كوپ­كە ۇعىنىقتى تىلدە ءتۇسىندىرۋ كەرەك شى­عار… سون­دا بارىپ ولار «ە، بۇل دە­گەن كەلەلى ءسوز ايتىپ، كەمەلدىككە شا­قى­راتىن ونەر ەكەن عوي» دەپ مويىن­داي­تىن شىعار؟

– ايتىستى انا ءسۇتى­نىڭ ۋىزىنا جارى­ما­عان، ءوز ءتىلىن بىلمەي­تىن، جۇرەگىندە رۋحاني قۋاتى جوق ادامدار عانا قابىلداي الماي­دى. قۇدايعا شۇكىر، باياعى كەزدەرمەن سا­لىس­­تىر­عاندا قازىر قازاق، اسى­رەسە اۋىل، ايتىستى اڭساپ وتىرا­دى. ادام ءۇشىن جۇتاتىن اۋا، ىشەتىن سۋ قا­لاي قاجەت بول­سا، قازاق ءۇشىن ايتىس ونەرى دە سونداي قاجەت.

– بۇرىنعى كەزدە 30-40 جاستان اسىپ، كەمەلىنە جەتكەندەر ايتىسسا، بۇگىندە، بايقادىڭىز با، ايتىس «جاسارىپ» كەلە جاتقانداي…

– كەڭەس زامانىندا، شىنىندا دا، اي­تىس­قا ماياسار، بولمان، تايجان سەكىل­دى ەلۋدى ەڭسەرگەن، ءتىپتى الپىستى ال­قىم­دا­عان اقىن­دار شىققان. ول كەزدە بىراق اي­تىستىڭ ءسال توقىراپ تۇرعان تۇسى بول­دى. بىراق ودان ارعى تاريحىمىزدا 9, 13, 15 جا­سىندا دوم­بىرا ۇستاپ، شارشى توپ­تا اي­تىس­قان اقىن­دار بول­عان. ماسەلەن، جامبىل با­بامىز ايتىسقا  العاش 9 جا­سىندا شىق­قا­نىن ايتا­دى. سونداي-اق سارا بىرجانمەن ايتىس­قان­دا 16-دا بولعان. ماسەلەن، سپورت­شى­لار­دى وتىزدان اسقان سوڭ كارى سانايدى عوي، سول سياقتى اقىن­دىقتا دا ادامنىڭ ىشكى قۋاتى، ونەرگە دەگەن قۇش­تار­لى­عى، ناعىز كەمەل­دە­نەتىن شاعى سول 30 جاس­قا دەيىن. ودان كەيىن اقىن­داردىڭ كۇشى كەمىپ قالادى دەگەن ءسوز ەمەس، بىراق جا­لىنداپ، ويىن­دا­عى­سىن قورىق­­پاي، بۇكپەي اي­تاتىن كەزى – 15-25 جاس. سوندىقتان دا اي­تىس­تىڭ «جاسا­رۋى» جاڭالىق ەمەس، ول – زاڭ­دىلىق.

– بەلگىلى ايتىسكەر رينات زايىتوۆ ءبىر باعدارلامادا «مەن اي­تىسكەرلەردىڭ شاپان كيۋىنە قار­سىمىن، ءتىپتى ايتىسكەر كەرەك بولسا، دجينسى كيىپ، زاماناۋي ۇلگىدەگى كيىممەن ساح­ناعا شى­عۋى كەرەك. سەبەبى تەلە­دي­دار­دى قوسقان بۇگىنگى بالا شاپان كيگەن اقىندى كورسە، ونى وتكەن تاريحتىڭ دۇنيەسى دەپ قانا قا­راپ، بۇگىنگى ونەر دەپ ەش قابىلداي المايدى» دەيدى. قاراپ وتىرساق، سوزىن­دە جان بار سەكىلدى. ال ءسىزدىڭ وسى تۇر­عى­دا ويىڭىز قا­لاي؟ كەلىسەسىز بە، الدە كوزقاراسىڭىز قاي­شى ما؟

– ايتىس – قازاقتىڭ ءتول ونەرى. سوعان ساي ونىڭ ىشكى جانە سىرتقى مادەنيەتى دەگەن بو­لادى. سوندىقتان ايتىسكەردىڭ حالىقتىڭ ال­دىنا قالاي بولسا سولاي شىعا سالۋىنا بول­ماي­دى. ايتىسكەردى مەن شاپانىنداعى ويۋ-ورنەگىنسىز، دومبىراسىنداعى ۇكىسىنسىز، باسىنداعى بوركىنسىز قابىلداي المايمىن. ال سونى «بىرەۋلەر قابىلداي المايدى ەكەن» دەپ، وزگەرتە سالۋعا ءوز باسىم تۇبە­گەي­لى قار­سى­مىن. ءبىز دە ايتىسقا قاتىستىق، سوندا زاما­ناۋي كوستيۋم-شالبارمەن شىق­قاندار دا بولدى. ول بىراق كەيبىر جاع­داي­لارعا باي­­لانىستى شىعار. سوندىقتان مىندەتتى تۇردە باسىنا ايىرقالپاق، جەل­بەگەي شاپان جا­مىلۋ ەمەس، بىراق ايتىس­كەردىڭ كيىمىنەن قازاق­­تىڭ ۇلتتىق ناقىشىن جوعالتپاۋ كە­رەك. ماسەلەن، الگىندەي ويدى ايتقان رينات­تىڭ ءوزى دە زامانعا ۇيلەسىمدى وقالى جاعا كوستيۋم كيىپ ءجۇردى عوي. ايبەك قاليەۆ تە سونىڭ جارقىن ۇلگىسىن كورسەتىپ ءجۇر. دجينسى كيۋ دەگەن مۇلدەم دۇرىس ەمەس.

– «ارقادا ايتىس وتسە، امانجول ال­تاەۆ جەڭەدى، وڭتۇستىكتە بەكارىس جەڭە­دى، ايتىستا دا سىبايلاستىق بار» دەگەن سياقتى ەل ىشىندە ءبىر كوزقاراس بار. وسى قان­شالىقتى شىندىققا جانا­سىمدى نە بولماسا جاڭساق پىكىر؟

– مەن ءوزىم دە ءدال وسىنداي بولماسا دا، «سوڭعى جىلدارى ساحنادان وسى ءبىر ون-ون بەس اقىن تۇسپەي قويدى-اۋ» دەگەن ويدا جۇ­رە­تىن­مىن. بىراق وسى دوكتورلىق جۇمىسىمنىڭ با­رى­سىندا ءبىر نارسەگە كوزىم جەتتى: ەگەر امان­جول جۇلدەنى جەڭىپ السا، نە بەكارىس باس جۇلدە السا، ول، راسىندا، الگى اقىن­داردىڭ مىقتىلىعىنان ەكەن. بۇكىل ايتىستاردىڭ تاسپاسىن، سوسىن سوڭعى كەزدە شىق­قان ايتىستىڭ تومدىعىن قاراساڭىز، ءوزىڭىز دە بۇعان كوز جەتكىزەسىز. اتالى ءسوز ايتىپ، قوعام­نىڭ كەلەلى ماسەلەسىن كوتەرىپ جۇرگەن، شى­نىن­دا دا، بايانعالي ءالىمجانوۆ، سەرىك قۇسان­باەۆ، قونىسباي ءابى­لوۆ، اسەل­حان، ءاسيا، امان­­جول، مۇحا­مەد­جان، ايبەك، بەكارىس، رينات، بالعىنبەك سىن­دى اي­تىس­­كەرلەر ەكەن. ال قالعاندارى جەڭىس­كە جەتە الماي جاتسا، دەمەك، ولاردىڭ ءالى وسپە­گەندىگى، ءالى دە ءالسىز ءتۇسىپ جاتقانى. تاعى دا قايتالاپ ايتامىن، مەن بۇل سالادا وقىدىم، زەرتتەدىم، ءۇڭىلدىم. دوكتورلىق تاقى­رى­بى­م­نىڭ ءوزى قو­عام­دىق ماڭىزى بار، ۇلتتىق مۇد­دەنى نا­سي­حات­تايتىن جىرلار ەدى. سونىڭ ىشىن­دە مەن وسى اقىن­داردىڭ جىر­لا­رىنا ەرىكسىز ورال­دىم. ويت­كەنى مەنىڭ ىزدە­گەنىم وسىلاردان تا­بىل­دى.

– ايتىسكەرلەر زامانىندا سال-سەرى­لەر سەكىلدى ەل اراسىندا ۇلكەن قۇرمەتكە بو­لە­نىپ، بارعان جەرلەرىندە ات مىنگىزىپ، شاپان جاۋىپ دەگەن سەكىلدى سىي-سيا­پا­قا يە بولىپ ءجۇردى. قازىر دە ايتىسكەرلەر ايتىس سايىن جاڭا كولىكتىڭ يەسى بولىپ جاتادى. الايدا ول ايتىس­كەر­دىڭ ەڭبە­گى­نە لايىق شىنايى ماراپات بولا الا ما؟ الدە ءالى دە بولسا ولارعا قوعام مەن مەملەكەت تاراپىنان قولداۋ قاجەت پە؟

– جالپى، جۇلدە جايلى ايتساق، تاريحتان ءبىر مىسال كەلتىرەيىن. ءسۇيىنباي مەن قاتا­عان­نىڭ قىرعىز جەرىندە وتكەن ايتى­سىن­دا قىر­عىز مانابى جەڭىسكە جەتكەن ءسۇيىنبايدان «جۇل­دەڭە نە سۇرايسىڭ؟» – دەيدى. سوندا ءسۇيىن­باي: «التى قانات اق وردا، شاڭىراعى التىن، ۋىعى كۇمىس بولسىن، ماڭايىندا مىڭ­­­عىر­عان مالى، ءتىپتى ەسىگىندە كۇڭى بول­سىن»، – دەپ سيپاتتايتىن ەدى عوي. بۇل قاراپ تۇرساق، ونەر­دىڭ قۇندىلىعىن بىلدىرەتىن ەدى. سەبەبى ەكىنىڭ ءبىرى ايتىسكەر بولا المايدى، اتتىڭ جالى، تۇيەنىڭ قومىندا سۋىرىپ سا­لىپ اي­تىسۋ دەگەن وڭاي شارۋا ەمەس. قازىرگى ايتىس اقىن­­دارى دا جۇلدەدەن كەندە ەمەس. وسى ەڭ­بەگىمدى قورعاردىڭ الدىندا مەن ءجۇرسىن ەر­مان اعا­مىزدىڭ الدىندا بولدىم، سوندا ول كىسى «وسى ۋاقىتقا دەيىن ايتىس­كەرلەرگە 150-دەن استام ماشينا تاراتقان ەكەنمىن» دەدى. شە­تەل­دە ءبىر ءانشى ءبىر كليپكە ءتۇسىپ، نە ءبىر تاس­پاسىن شىعارۋ ارقىلى نە كينوعا ءتۇسىپ، ميل­ليونەر، ميل­ليار­­دەر بوپ جاتقاندا، قازاقتىڭ ايتىس­كەر­لەرى ەلدىڭ ماسەلەسىن كو­تەرىپ، بەس-التى كولىك مىنسە، ونى كەيبىرەۋلەر سە­كىلدى كوپ كورۋدىڭ قا­جەتى جوق. ولاردىڭ بار­لىعىنىڭ دا شىكىرەيىپ، بايىپ وتىرعانى شا­مالى، اعايىن-تۋىسى بار دەگەندەي، بارىنە قارايلاسادى عوي. السىن، ايتىسكەردىڭ قوس-قوس كولىك مىن­گە­نى­نەن قازاقتىڭ باي­لىعى كەمىپ قالمايدى.

– اڭگىمەڭىزگە راحمەت.

الاشقا ايتار داتىم…

مەنى بۇگىندە ءبىر ماسەلە قاتتى الاڭداتادى. ول – ءتىلىمىزدىڭ تاعدىرى. ويتكەنى ونەر دە، تاريح تا، مادەنيەت تە، ادەبيەت تە، ءباسپاسوز دە تىلگە كەلىپ تىرەلىپ تۇر. قازاق ءتىلى مەملەكەتتىك ءتىل دەپ جاريالانعانىمەن، ءالى كۇنگە ونىڭ قولدانىس اياسى كەڭەيمەي وتىر. تاۋەلسىزدىك العانىمىزعا 20 جىلداي بولسا دا، ءالى كۇنگە پاۆلودار، پەتروپاۆل سىندى ءىرى-ءىرى قالالارىمىز ورىس اتاۋىندا. ودان كەيىن ءۇش تۇعىرلى ءتىل دەگەن ساياسات شىقتى. بىلاي قاراساق، قازاقتىڭ بالاسى ورىسشا دا، اعىلشىنشا دا ءبىلۋى كەرەك. بىراق وسى ساياساتتىڭ جاقسىلىعىمەن قاتار، جامان دا جاعى بار، ياعني ول ءوزى ەندى كوتەرىلىپ كەلە جاتقان ءتىلدى مۇلدەم تۇقىرتىپ تاستايدى. مىسالعا ايتساق، ءتىلدى دامىتۋعا 150 تەڭگە اقشا بولىنسە، ونىڭ 50-ءى ورىسشاعا، 50-ءى اعىلشىنشاعا ءبولىنىپ كەتەدى دە، قازاقشاعا دا سونداي عانا قالادى. ال الگى تىلدەر ونسىز دا وركەندەپ، دامىپ كەتكەن ءتىل، قازاق ءتىلىنىڭ كۇيى ولاردىڭ قاسىندا كوش كەيىن قالىپ قويعان. سوندىقتان دا تۋعان ءتىلىمنىڭ تاعدىرى قاتتى الاڭداتادى…


ءماريام ءابساتتار،

«الاش ايناسى». 

پىكىرلەر