الەۋمەتتىك جەلىدە «مۇقاعالي ماقاتاەۆ نەمەسە «جۇقاعالي بۇقاتاەۆ» تۋرالى ويتولعاۋ» دەگەن ولەڭ جاريالانعالى بەرى جىرسۇيەر قاۋىمنىڭ كوكەيىندە «وسى ولەڭنىڭ اۆتورىنىڭ ەسى دۇرىس پا ءوزى؟ باسى كەتىپ قالعان سياقتى-اۋ...» دەگەندەي كۇدىك پەن كۇمان تۋىندادى. جازىلۋ ءستيلى قازاقتىڭ ايگىلى اقىنى مۇحتار شاحانوۆقا قانشالىقتى ۇقساپ تۇرسا دا ونى جاماندىققا قيعىسى كەلمەگەن قايسىبىر وقىرمانى الەۋمەتتىك جەلىدەگى تالقىلاۋلاردا: «قوي، ول بولۋى مۇمكىن ەمەس. ارانداتۋ ماقساتىمەن سونىڭ ستيلىمەن تاپسىرىسپەن جازىلعان بولۋى كەرەك، كوركەمدىك دارەجەسى دە سونشالىقتى تومەن. ءبىز بىلەتىن اقىن وسىنشاما ۇساقتالماسا كەرەك ەدى. ءالىپتىڭ ارتىن باعىپ، ۋادە ەتىلگەن جۇمانى كۇتەيىك» دەپ داۋلى ماسەلەنىڭ تىگىسىن جاتقىزۋعا تىرىستى.
شىنى كەرەك، «راسىمەن دە سونداي ءبىر قۇيتىرقى، ءتۇبى شيكى اڭگىمە ەمەس پە ەكەن؟..» دەگەن كۇمان ءبىزدىڭ دە ويىمىزعا ورالعان. ءتىپتى كوڭىلىمىزدىڭ ءبىر تۇكپىرىنەن: «سولاي بولىپ، ياعني جالعان بولىپ شىقسا ەكەن...» دەگەندەي ءبىر تىلەكتىڭ دە بوي كوتەرگەندىگىن جاسىرىپ قايتەمىز. بىراق ادەتتە كوڭىلدى كۇپتى ەتىپ، الاڭداتقان حاباردىڭ راس بولىپ شىعاتىنى بار ەمەس پە، سول ايتقانداي، بۇل اڭگىمە دە تۇپتەپ كەلگەندە شىندىققا اينالدى. كوپ كەشىكپەي «ادىرنا» ۇلتتىق ەتنوگرافيالىق پورتالىندا مۇحتار شاحانوۆتىڭ «ءبىز ءتىل ءۇشىن كۇرەسىپ جۇرگەندە مۇقاعاليدىڭ اراق ىشۋدەن قولى بوسامادى» دەگەن مالىمدەمەسى جاريالاندى.
شاحانوۆ جىرلارىندا ءوزىن شىندىق ءۇشىن شىرىلداپ جۇرگەن ادام ەتىپ كورسەتۋگە تىرىسادى ەمەس پە؟ الايدا باستى كەيىپكەرى مۇقاعالي ماقاتاەۆ، ءوزى ايتقانداي «جۇقاعالي بۇقاتاەۆ» بولعان وي-تولعاۋىندا بۇل «شىندىعىنىڭ» ءوڭى اينالىپ كەتكەنگە ۇقسايدى. اقيىق اقىننىڭ اتاق-داڭقىنا دەگەن ىشكى قىزعانىشتىڭ قىزىل ءيتى كۇندىز-ءتۇنى قىڭسىلاپ مازا بەرمەي جاتسا، شىندىق شىركىننىڭ دە ءوڭى اينالماي قايتسىن؟!
مۇحتار اعامىز ەڭ الدىمەن «نەگە اقىن بوپ وسى اۋىلدان شىقپادىم؟» دەپ وكىندىم» دەپ قاراساز اۋىلى تۇرعىندارىنىڭ قوناقجايلىعىنا دا، ولاردىڭ مۇقاعاليداي جەرلەستەرىنە دەگەن وزگەشە قۇرمەتتەرىنە دە قىزعانىشپەن قارايدى. سەزىمىنە سول ءتۇنى سان قيلى ويلار تۇنەگەندىكتەن دە ء(وز ءسوزى), «قازىرگى شىڭ – مۇقاعالي، بىراق، كەشە ول كىم ەدى؟» دەگەن سۇراققا جاۋاپ تابۋعا تىرىسادى.
ءبىز بۇل جەردە «مۇقاعالي ماقاتاەۆ ىشپەپ ەدى، وعان جالا جابىلىپ وتىر» دەپ تۇجىرىمداۋدان اۋلاقپىز. ول كەزدە كىم ىشپەدى دەيسىز؟ كۇيىنگەندىكتەن، شاراسىزدىقتان مۇقاڭ دا ىشكەن شىعار، ىشكەن دە. بىراق بۇل جەردەگى ماسەلە ونىڭ ىشكەندىگىنە ەمەس، شاحانوۆتىڭ ايتۋىنشا، ۇلت، ءتىل ءۇشىن ءبىر ءسات تە كۇرەسپەگەن (راسىندا سولاي ما؟) اقىننىڭ ولەڭدەرىنىڭ ەل اراسىندا ءوز ولەڭدەرىنەن كوبىرەك ايتىلاتىندىعىنا كەلىپ تىرەلەدى.
شىندىق ءۇشىن تىرەسپەگەن،
ۇلت، ءتىل ءۇشىن ءبىر ءسات تە كۇرەسپەگەن،
مۇقاعالي بيلىككە وتە قاجەت ءارى قولايلى.
ءسوزى باسقا، ءىسى باسقا ادام بۇگىن ارايلى.
تەلەارنادا تەك بيلىكتىڭ تاپسىرماسى ارقىلى،
ەرتەلى-كەش مۇقاعالي جىرى عانا شالقىدى.
مىنە، وسىلاي، بيلىك ونى ەڭ زور اقىن سانايدى،
ولار ءتىپتى شەتكە ىسىردى ماحامبەتتى، ابايدى...
داۋلى شىندىقتى قالاساڭىز دا، قالاماساڭىز دا شاحانوۆتىڭ ولەڭى، مىنە، وسىلايشا ورىلەدى. ونىڭ ايتۋىنشا، تەلەارنادا مۇقاعالي جىرىنىڭ ەرتەلى-كەش شالقۋى، ياعني اقىنعا دەگەن ەل ماحابباتى بيلىكتىڭ تاپسىرىسىمەن عانا بولىپ جاتقان ساياسي ناۋقان، ۋاقىتشا قۇبىلىس. ال باستى تۇلعا، باستى اقىن تاعى دا سول بيلىكتىڭ تاپسىرماسىمەن تاسادا قالىپ قويعان... سودان كەيىن دە شاحانوۆ:
قازاق ءتىلىن مەملەكەتتىك ءتىل ەتكەن مەن بولسام دا،
شەت ەلدەردەن ءجۇز جيىرمادان استام سىيلىق السام دا،
ال، يۋنەسكو الەمگە اشىپ رۋحاني وي-سىرىمدى،
«پوەزيا بيىگى» دەپ تانىسا دا جىرىمدى،
ءوز ەلىمدە داڭقىم قۇپيا جىپتەرمەنەن ورىلگەن، – دەپ ءوزىنىڭ بۇلايشا دارىپتەلمەي جاتقانىنا قىنجىلىس بىلدىرەدى. سودان كەيىن دە 65 اقىننان 65 سوم دامەتكەن، ءوزى ايتقانداي «جان ايارلىق جۇقالىق مىنەز كورسەتكەن، اقشا سۇراپ بۇقالىق مىنەز كورسەتكەن» مۇقاعاليعا «جۇقاعالي بۇقاتاەۆ» دەگەن ات قويادى. ەرتەڭگى كۇنى الدەقانداي ءبىر اڭگىمەلەر تۋىنداپ قالىپ جاتسا بۇلت ەتە قالۋ ءۇشىن دە شىعار، بۇل سوزدەردىڭ سوڭىنا «تەك ول ءسوزىم ءازىل ەدى ورەلى» دەگەن سويلەمدى قوساقتايدى.
بۇگىن مەنىڭ تۋعان كۇنىم، وي، بالە-اي،
مىنا ادامدار نەگە جاتىر تويلاماي؟!
بانكەت جاساپ بەرەر ەدىم ءوزىم-اق،
ءتاڭىردىڭ ءبىر جارىتپاي-اق قويعانى-اي، – دەپ جۇرەگى قان جىلاپ وتكەن اقىندى بيلىككە جاعىمدى ەدى، جاقسىلىعىن كوپ كورىپ ەدى دەپ تۇجىرىمداۋدىڭ قانداي قيسىنعا سىياتىندىعىن كىم بىلگەن؟
شاحانوۆتىڭ «شىندىعى» مۇنىمەن دە تاۋسىلمايدى. باتىر باۋكەڭنىڭ ءبىر كەزدە كوپ ەشكىمگە تانىلىپ ۇلگەرمەگەن جاس اقىننان «كەشىرىم سۇراعانى» سەكىلدى، پەندەلىك تانىتىپ قويعانى ءۇشىن مۇقاعالي دا ودان كەشىرىم سۇرايدى، وعان وزگەشە ءبىر ءوتىنىش جاسايدى. «جالىن» الماناعىنا ەكەۋمىزدىڭ ولەڭىمىز قاتار باسىلىپ جاتىر ەكەن، ەكەۋمىز ءبىر سانعا شىقپايىقشى» دەپ تومەنشىكتەيدى. مۇنداي وزگەشە ءوتىنىشتىڭ، مولتەڭدەپ تومەنشىكتەۋدىڭ سەبەبى دە كوپ ۇزاماي بەلگىلى بولادى. ويتكەنى مۇقاعالي سول كەزدە:
– سان سالالى وقيعامەن باۋراپ الار حالىقتى،
ولەڭدەرىڭ سوڭعى كەزدە دارا سيپات الىپتى.
قازىر جىرعا جۇرت تالعاممەن نازار سالار زامان عوي،
ەكەۋمىزدى سالىستىرسا...
مەن ۇياتقا قالام عوي... –
دەپ «قاتتى قينالعان» كورىنەدى. ول از بولعانداي «قايتەم ەندى، پەندەلىگىم بيىك تۇرسا جىرىمنان، قايتەم جانە تاعدىرىمدى «تەنتەك سۋعا» بۇرىلعان؟..» دەپ اھ ۇرادى، «كەشىر مەنى، اينالايىن، جۇرگەن بولسام ۇساقتاپ» دەپ اقىن ءىنىسىن قۇشاقتاپ تۇرىپ كوزىنە جاس الادى. بۇل سوزدەردى باسقا ەمەس، مۇقاعاليدىڭ ءوزىنىڭ اۋزىنا سالىپ تۇرعان سوڭ وقىرماننىڭ سەنبەسكە شاراسى جوق. «ماسقارا!» دەمەسكە ءوزىڭنىڭ دە شاراڭ جوق... ماسقارا-اي!
اقشا سۇراعانىنا «كۋا» تابۋعا دايىن شاحانوۆ اقىننىڭ وزىنەن كەشىرىم سۇراعانىن قالاي دالەلدەي الماق؟ سودان كەيىن دە دالباسالاپ پەندەشىلىگىنىڭ كوپتىگىن مۇقاعاليدىڭ وزىنە «مويىنداتادى»، كەرىسىنشە، «ءوز ورەسىنىڭ بيىكتىگىن»، ءوزىنىڭ «شىنشىل اقىن رەتىندە» تىم الىسقا كەتەتىندىگىن دە مۇقاڭنىڭ سوزىمەن ناقتىلاي كەتەدى. سويتە كەلىپ «ايىرا الماۋ قايعى ەمەس پە قالايى مەن جاقۇتتى؟» دەپ وقىرمانىنا «وتە كۇردەلى» ساۋال جولدايدى.
بۇل جەردە ونىڭ «جاقۇت» دەپ كىمدى نۇسقاپ تۇرعاندىعىنا بال اشپاي-اق قويايىق، ال «قالايىعا» ءوزىن تەڭەي قويمايتىندىعى بەسەنەدەن بەلگىلى. ەڭ ءبىر ورەسكەلدىگى، ەل جۇرەگىنەن ويىپ تۇرىپ ورىن العان اقيىق اقىندى سونشالىقتى تومەندەتىپ وتىرىپ تا ونى «مۇقاعالي ەكەۋىنىڭ ورتاق ءتىل تاپقانى، وزگەشە باتىل تىلەك بىلدىرگەنى» دەپ ەسەپتەيتىندىگى دەر ەدىك. سوعان قاراعاندا ۇلىلىق اۋرۋىنا شالدىققان اعامىز جالپى كوپشىلىكتى اقىماق كورىپ، بۇگىندە ارامىزدا جوق اقىندار مەن باسقا دا دارا تۇلعالار جايىندا نە ايتسام دا التىن رەتىندە باعالانا بەرەدى دەپ ويلايتىن بولسا كەرەك. سودان كەيىن دە ول «جامبىلدىڭ «دارا ەرەكشەلىگى» جانە ونىڭ تۋعان اۋىلىندا بولعان كەزدەسۋ» اتتى ولەڭىندە دە كوپە-كورنەۋ وتىرىككە جول بەرەدى. «ءسىز ءبىر شىنشىل اعايسىز، جامبىلدىڭ داڭق، اتاعىنا قانداي كوزبەن قارايسىز؟» دەپ وزىنە كوپشىك قويا سويلەگەن جاس قىزدىڭ سۇراعىنا شاحانوۆ:
– ءيا، جامبىلعا بۇكىل وداق قۇرمەتپەنەن قاراعان،
ونىڭ داڭقى – دەدىم كۇلىپ، – ءالى وشكەن جوق سانادان.
ءستاليننىڭ ءتۋفليىن ماحابباتپەن جالاعان...»، – دەپ جاۋاپ بەرەدى.
«ءاندىجاندا ءبىر اپام بار، مەنەن وتكەن سوراقى» دەگەندەي، ولەڭنىڭ ار جاعى بۇدان دا وتكەن سوراقى.
سوندا دا ول جىر الىبى، ستالين سەنگەن اسىل جان،
اسىل جانعا بۇكىل بيلىك زور قۇرمەتپەن باس ۇرعان! –
دەگەنىمدە،
تۋىستارى بولدى العانداي نار سوققى،
ال قالىڭ جۇرت ورنىنان تۇرىپ ۇزاق قول سوقتى، –
دەپ جالعاسادى.
جامبىل جىراۋدىڭ ەسىمى قاي جەردە دە قۇرمەتتەلەدى. ال ەندى ءوزى تۇرعان، تىرلىك كەشكەن اۋىلدا ايتىلعان مىناداي پارىقسىزدىققا جۇرتشىلىقتىڭ «ورنىنان تۇرىپ ۇزاق قول سوعۋى» اۋرۋ قيالدان تۋعان كورىنىس ەمەي نەمەنە؟ ونداي ءسوزدى ايتقان ادامعا قول سوعۋدان بۇرىن قىزۋ قاندى ازاماتتار قول كوتەرىپ جۇرمەسىن دەڭىز...
جالپى قازاق و دۇنيەلىك بولعان ادامدار جايىندا ەشقاشان جامان ايتپاعان. مارقۇمدارعا عايبات ايتۋدى اسىل ءدىنىمىز دە قۇپ كورمەيدى. مۇحتار اعامىز بولسا، شىندىقتى ايتامىن دەپ ساۋساقپەن سانارلىقتاي از عانا ۇلىلارىمىزدىڭ ارۋاعىن قورلاپ، سونىسىمەن ەلدى شاتاستىرىپ، سول ەلدىڭ ءسوزىن سويلەيتىن، بەتكە ۇستايتىن اقىن-جازۋشىلارىنىڭ اراسىن دا الاتايداي ءبۇلدىرىپ بارادى. ونىڭ قىزىر دارىپ، باق قونعان جامبىل جىراۋدىڭ ارۋاعىنا ءتىل تيگىزىپ، الەم تانىعان الىپ جازۋشى مۇحتار اۋەزوۆتى قارالاۋى، ءسابيت مۇقانوۆتى ايىپتاۋى، ءابدىلدا تاجىباەۆ پەن عالي ورمانوۆتاردىڭ اتىنا جاساعان تۇسپالى ارۋاق اتتاۋ ەمەي نەمەنە؟ «...ۇلتىمىزدىڭ ۇلى اقىنى اباي اتامىزدىڭ كەيبىر پايىمسىز تۋىسقانسىماقتارى، جامبىل اقىننىڭ جاقىنسىماقتارى، مۇحتار اۋەزوۆتىڭ، ءسابيت مۇقانوۆتىڭ، ءابدىلدا تاجىباەۆتىڭ، عالي ورمانوۆتىڭ باۋىرسىماقتارى» (شاحانوۆتىڭ ءوز ءسوزى) بۇل ءۇشىن رەنىش بىلدىرمەي، ونىڭ اتىنا ماقتاۋ ايتۋى كەرەك پە؟ ايتا قويمايتىن شىعار...
وسىندايدا ۇلى ابايدىڭ:
سوندا جاۋاپ بەرە المان مەن بيشارا،
سىزدەرگە ەركىن تيەر، بايقاپ قارا.
ەكى كۇيمەك ءبىر جانعا ادىلەت پە؟
قانى قارا ءبىر جانمىن، جانى جارا، –
دەگەن ولەڭى ويعا ورالماي قويمايدى. تىرشىلىگىندە دە التىباقان الاۋىزدىقتىڭ، كۇنشىلدىكتىڭ زاردابىن تارتىپ وتكەن جانداردىڭ ەكىنشى رەت كۇيمەگى شىندىعىندا ادىلەت پە؟
راس، وتىزىنشى جىلدار ويرانىنىڭ ورىنى وڭايلىقپەن تولا قويمايدى، زۇلمات كەزەڭنىڭ زاردابىن ءالى قانشا ۋاقىت تارتاتىنىمىز ءبىر اللاعا عانا بەلگىلى. ۇلتىمىزدىڭ ءسۇت بەتىنە شىعار قايماعى – زيالى قاۋىمىنىڭ كوپشىلىگى اتىلىپ، لاگەرلەرگە ايدالىپ، اركىم ءوز باسىمەن قايعى بولىپ كەتكەن تۇستا جازا باسقاندار، ءبىرىن ءبىرى كورسەتكەندەر بولعان دا شىعار. ەندى بىرەۋلەردى ايىپتاۋ، قارالاۋ قاعازىنا قول قويۋعا ماجبۇرلەگەن دە بولار. مۇنىڭ ءبارى جەتە زەرتتەۋدى، ساراپتاپ، سارالاۋدى، تارازىلاۋدى قاجەت ەتەدى. بىرەۋدەن ەستىپ، ءبىر كىتاپتان وقىپ دەگەندەي، جالاڭ فاكتى جيناپ الىپ دابىرالاتا بەرۋ پاراساتتى ادامنىڭ ىسىنە جاتپاسا كەرەك.
العى شەپتە ستالين ەسىمىن ۇرانداپ جاۋىپ تۇرعان وققا ۇمتىلعانداردا ەسەپ جوق بولدى، مۇرتتى كوسەمگە شىن سەنىپ، قازاسىنا اكەسى ولگەندەي قارا جامىلىپ، ەڭىرەگەندە ەتەكتەرى تولعاندار قانشاما؟ سول مۇرتتى كوسەمدى شابىتتانىپ جىرعا قوسقانداردىڭ بارلىعى كولگىر مە، اتىنا ماقتاۋ ايتقانداردىڭ ءبارى جاعىمپاز، جالتاق، ياعني «تۋفلي جالاعىشتار» ما؟ سول كەزدەگى اقىنداردىڭ قايسىسى باس حاتشىعا ماقتاۋ ايتپادى، قاي جازۋشى شىعارماسىنا قوسپادى؟ ۇگىت-ناسيحاتقا قۇلاي سەنىپ، لەنين مەن ءستاليندى شىنايى ارداق تۇتقانداردى قايدا قويامىز؟
جامبىل جىراۋ دا جاڭا زاماننىڭ ساياساتىنا شىن سەنىپ، شابىتتانا جىرعا قوستى. ازدان كەيىن، كوممۋنيستىك كەزەڭدى جىرلاعان جالعىز جاكەڭ عانا ما ەدى؟ كوممۋنيستىك پارتيانى، ءستاليندى جىرلاماعان اقىن ول كەزدە قالدى ما ەكەن دەسەڭىزشى؟! ونى كەمشىلىك دەمەي، سول زاماننىڭ ءبىر ەرەكشەلىگى دەسەك بولماس پا؟
«جاقىنىڭدى جامانداپ، جاقسىنى قايدان تابارسىڭ؟» دەگەندەي، الىپتارىمىزدىڭ ءبارىن وسىلايشا سىزىپ تاستاعاندا ءمىنسىز اسىلداردى قايدان ىزدەرمىز؟ ءدال وسى قيسىنمەن ولەڭىن جازىپ، اراسىندا ازداعان سىراسىن ءىشىپ، بالا-شاعالارىن ارەڭ اسىراپ جۇرگەندەردىڭ ءبارىن اقىن-جازۋشى قاتارىنان سىزىپ تاستايمىز با؟
ارينە، شاحانوۆ سىنادى ەكەن دەپ جوعارىدا ءسوز بولعان الىپتاردىڭ تۇعىرى تومەندەمەيدى. بۇگىنگى زامانداستاردىڭ اراسىندا باسارازدىق پەن وكپە-رەنىش ءورشي تۇسەدى دەمەسەڭىز، باسقا دۇنيە دە وزگەرىپ كەتە قويمايدى. ال تاتۋلىق پەن بىرلىكتى ويلاپ جاتقان كىم بار دەيسىز؟..
جاڭاعىداي ۇلىلاردىڭ بارلىعىن بيىك تۇعىرىنان ىعىستىرىپ، قۇزعا قۇلديلاتقاندا بوس قالعان ورىندى كىم جايلاماق؟ ارينە، ونداي ورىن بوس قالمايدى. اۋليەلى ورىننىڭ ەشقاشان بوس تۇرماسى حاق. ول ورىنعا كىم جايعاسادى دەپ ويلايسىز؟.. كىرشىكسىز ءومىربايان يەسى دەيتىندەي، ينەنىڭ جاسۋىنداي دا كەمشىلىگى جوق قاي ازاماتىمىز بار؟.. ۇمىتكەر بەلگىلى...
شاحانوۆ شىندىقتى عانا ايتامىن دەپ قانشا شىرىلداسا دا ونىڭ: «ءورازاليندى باسشىلىق قىزمەتىنەن تايدىردىق» دەگەن سوزىنە دە بۇگىندە ەشكىم سەنبەيدى. ءوزىنىڭ سوزىمەن ايتاتىن بولساق، ونداي جاعدايدىڭ بولماعاندىعىنا جازۋشىلاردىڭ قۇرىلتايىنا قاتىسقان، شىندىعىن جوعالتپاعان بارلىق اقىن-جازۋشى كۋا.
بۇل جەردە مەن مۇحتار شاحانوۆتىڭ اقىندىعىن، ءتىل، ۇلت مۇددەسى ءۇشىن ەتكەن ەڭبەگىن جوققا شىعارايىن دەپ وتىرعان جوقپىن. جوققا شىعارا دا المايمىن، شىعارۋعا تىرىسپايمىن دا. ايتسە دە، الەۋمەتتىك جەلىلەردە جازىلىپ جاتقانىنداي، اعامىزدىڭ ادەمى قارتايا بىلگەنى ءجون ەدى. ءبىر-ءبىرىن وكپەگە قيسا دا ولىمگە قيمايتىن حالىقپىز عوي، باسشىلىق قىزمەتتەن كەتەتىنىن، سايلاۋعا تۇسپەيتىنىن الدىن الا جاريالاعان نۇرلان ءورازاليننىڭ سوڭىنان تاس اتپاي-اق، سوڭىرا مۇقاتىپ قالۋعا تىرىسپاي-اق: «جۇمىس بارىسىندا ءبىر-بىرىمىزگە ارتىق-كەم ايتقان تۇستارىمىز بولدى، ەندى كەتىپ بارا جاتىر ەكەنسىڭ، امان-ساۋ بول» دەپ ءبىر اۋىز جىلى ءسوز ايتسا، اعامىزدىڭ ابىرويىنا ابىروي قوسىلا تۇسپەس پە ەدى؟! مۇقاعاليدى مۇقاتۋعا تىرىسپاي-اق اقىندىعىن اسقاقتاتىپ، ولەڭىنىڭ ءبىر-ەكى جولىن جاتقا وقىپ جىبەرسە، قانداي جاراسىمدى بولار ەدى؟! جىر الىبى جامبىل اتامىزدىڭ اتىنا ءبىر اۋىز جىلى ءسوز ايتسا، جاكەڭنىڭ ۇرپاقتارى توبەلەرىنە كوتەرىپ وتەر ەدى-اۋ! ۇلت مۇددەسى ءۇشىن اسا قاجەتتى اۋىزبىرلىككە، ىنتىماققا ۇمتىلۋ دەگەنىمىزدىڭ ءوزى دە وسى بولماس پا ەدى؟ ونى ايتار اعالار قايدا؟..
ءنۇسىپباي ابدىراحىم،
قازاقستان جازۋشىلار وداعىنىڭ مۇشەسى.
