جىلقى – قازاقتان، قازاق – جىلقىدان جەرiپ كەتكەن جوق پا ەكەن؟

3441
Adyrna.kz Telegram

“قازاق مالدىڭ جايىن جەتiك بiلەدi”، “مال باقسا، قازاق باقسىن!” دەگەن قولپاش سوزدەردi جيi ەستيتiنiمiز دە راس. بiراق... كەڭەس زامانى كەزiندە ەرiك بەرiلمەگەنi دە راس، ال ەندi قازiر قانشا قوي، قانشا جىلقى، قانشا سيىر وسiرسەڭ دە – ءوز ەركiڭ ەمەس پە؟! سولاي بولا تۇرسا دا، مىڭعىرتىپ مال ايداپ جۇرگەن قازاقتى كورمەدiم. 

“قارابايدىڭ 90 مىڭ جىلقىسى...” بۇرىن مەن مۇنى “قوزى كورپەش – بايان سۇلۋدا”، ياعني حالىق ەپوستارىندا كوبەيتiپ، شامادان تىس ءوسiرiپ ايتاتىن “مىڭدار” عوي دەپ ويلايتىنمىن. ال ەندi تاريحي دەرەكتەر نە دەيدi? ەجەلگi تۇرiك بايلارىندا 85 مىڭ جىلقى، 60 مىڭ جىلقى، 55 مىڭ جىلقى بولعانىن تاريحشىلار راستاپ وتىر. جارايدى، ءارi­گە بارماي-اق قويايىق. 1917 جىلعى قازان توڭكەرiسiنiڭ قارساڭىن عانا الايىقشى. اتاقتى عالىم قانىش ساتباەۆتىڭ اكەسi يمانتايدىڭ 24 مىڭ جىلقىسى بولعان. 1910-1925 جىلدارى ارقادا 45 مىڭ، 30 مىڭ، 28 مىڭ، 15 مىڭ، 10 مىڭ جىل­قىسى بار بايلار وتە كوپ بول­عان. وڭتۇستiك قازاقستان وبلىسىنىڭ تۇلكiباس اۋدانىندا يiرسۋ دەيتiن جەر بار. وسى يiرسۋدا ءابدiرا­مان دەگەن باي بولعان. جىلقىسى 17 مىڭ ەكەن. ءابدiرامان بايدىڭ ءوزiن دە، جىلقىسىن دا كورگەن قاريالاردىڭ بiرازىمەن اڭگiمە­لەستiم دە. ء“ابدiرامان باي وسى 17 مىڭ جىلقىنى قاي جەرگە جايدى، قاي جەرگە قىس­تات­تى؟ قورا-قوپ­سى سالدى ما؟ قانشا جىلقىشىسى بولدى؟ جىلقى جايىلعان جەردiڭ اۋماعىن كورسەتiڭiزشi...” دەپ، ءاربiر قارتتى ماشيناما سالىپ الىپ، ەرتiپ تە ءجۇردiم. سوندا بايقاعانىم، 17 مىڭ جىلقى بiر سوۆحوزدىڭ جەرiندەي دە ەمەس، سول سوۆوزدىڭ بiر ءبولiم­شە­سiنiڭ جەرiندەي عانا جەرگە، ەكi تاۋدىڭ اراسىندا جا­يىلىپ ءجۇر­گەن. ءابدiرامان بايدىڭ ەكi-ءۇش جىلقىشىسى عانا بولعان. ۇرى-قارىعا الدىرعانىن، يت-قۇسقا جەم بول­عانىن ەسەپتەمەگەندە، جىلقى ءولiم-جiتiمگە ۇشىراماعان.

كوردiڭiز بە، 1927 جىلى   (1928 جىلى ابدiرامان باي كامپەسكەگە iلiككەن) بiر عانا ادامنىڭ 17 مىڭ جىلقىسى بولعان. بۇكiل     قازاق­­­س­تاندى ارالاپ، “جىلقىسى بار...” دە­­گەن وتباسىلار مەن شارۋا قو­جا­لىقتارىن تۇگەندەپ شىقتىم دەسەم دە بولادى. ەڭ مىقتاعانى – 250 جىلقى. كوبiسiندە 180 جىل­قى، 200 جىلقى، 60 جىل، 40 جىل­قى، 20 جىلقى، 15 جىلقى، 10 جىل­قى بار.
قازiر بiز نەگە جىلقى وسiرە الماي وتىرمىز؟ بۇل رەتتە ءابدiرامان سەكiلدi بايدى كورگەن قاريالار بiزگە بىلاي دەيدi: “جىلقىنى وسiرەتiن – تۇقىم. جىل­قىنىڭ تۇقىمىن دۇرىس تاڭداي بiلۋiمiز كەرەك. جەرگiلiكتi جەر-سۋعا، اۋا رايىنا ابدەن كوندiك­كەن، ۇيرەنگەن قازاقى تۇقىمدى كوبەيتۋiمiز كەرەك. ءابدiرامان بايدىڭ ۇيiرگە سالعان ايعىرلارى قاي كۇنi بوران بولاتىنىن بiلەتiن. جىلقىنى جەل تيمەيتiن تەرەڭ سايعا ايداپ كەتەتiن. ۇيiرگە تۇسەتiن ايعىرلارى اسا شاقار، دولى، ادۋىندى بولاتىن. ۇرى-قارىعا دا الدىرمايتىن، قاسقىرعا دا بەرمەيتiن. جىلقىنى ۇزاتپاي، الىسقا جiبەرمەي قايىرىپ، ءۇيiرiپ جاياتىن. قازiر سونداي ايعىرلار بار ما؟ جوق، ارينە. “جىلقى تۇقىمىن اسىلداندىرامىز” دەپ، رەسەيدەن، ۋكراينادان بوي-باسى سەرەيگەن ايعىرلاردى الىپ كەلiپ، جىلقىنىڭ تۇقىمىن ابدەن ازدىردىق... ەگەر باياعى قازاقى جىلقىلاردىڭ تۇقىمىن كوبەيتە الساق (ولار بار، جويىلىپ كەتكەن جوق!), جىل­قىنى دا كوبەيتە الامىز”.
قاريالاردىڭ سوزiندە جان بار. وسى جونiندە شىنداپ ويلانساق قايتەدi?


ءابiل قونىسباەۆ،
ەتنوگراف،تاراز قالاسى
"جاس الاش" گازەتى
پىكىرلەر