گۇلنار – تۇركى حالىقتارىنا ورتاق ەسىم. قازاقتا دا، قىرعىزدا دا، وزبەكتە تە، تۇرىكمەندە دە، تاتاردا دا، باشقۇرتتا دا، قاراقالپاقتا دا گۇلنارلار جەتكىلىكتى. سولاردىڭ ىشىندە بۇل گۇلناردىڭ ءجونى بولەك ەدى. باشقۇرتتىڭ ءبىرتۋار بويجەتكەنى، عيبراتتى عالىمى، الەۋەتتى ەپوستانۋشىسى گۇلنار يۋلدىباەۆا ماڭگىلىك مەكەنىنە مەزگىلسىز اتتانىپتى. جاستىعىنا قاراماستان تۇركى تىلدەس ەلدەرگە كەڭ تانىلعان زەردەلى زەرتتەۋشى ىرگەدەن كىرىپ، ىلگەرىلەپ كەلە جاتقان ىندەتتىڭ داۋىلىنا ۇشىراپتى.
گۇلنار – باشقۇرت جۇرتىنىڭ جەرۇيىعى ىسپەتتى، تالاي تۇعىرلى تۇلعالار شىققان ايگىلى سايتبابا اۋىلىنىڭ قىزى ەدى. ءوز حالقىنىڭ ەپوستىق شىعارمالارىن جەرىنە جەتكىزە زەرتتەپ، اكادەميالىق ۇلگىدەگى عىلىمي ەڭبەكتەر جازعان-دى. اسىرەسە ەلدىكتىڭ ەسكەرتكىشى، ەرلىكتىڭ ەنشىسى – «ۋرال باتىر» ەپوسىن تۇركى الەمىنە تانىتۋعا ولشەۋسىز ەڭبەك ءسىڭىردى. تۇركى تىلدەس ەلدەردەگى ارىپتەستەرىنىڭ الاقانعا سالىپ ايالاعان اياۋلى قىزى بولاتىن.
تالانتتى عالىم ەكەنى ءوز الدىنا، جۇرەگىنىڭ جىلۋى مول، جانى تازا، جۇرگەن جەرى بەرەكەگە تولى ارمانشىل ارۋ ەدى. جۇرتتى جاتىرقامايتىن، اعايىندى الالامايتىن. كۇللى الەمنىڭ كۇلكىسىن ەزۋىنە جيناپ، جىميىپ قانا تۇراتىن. باقىتتىلىقتىڭ بەلگىسى بار-دى باشقۇرتتىڭ بۇل قىزىندا...
قازاق عالىمدارىمەن ەرەكشە سىيلاستى. ءبىزدىڭ ەلىمىزگە دەگەن قۇرمەتىندە شەك جوق-تى. باعزى داۋىردەن تامىر تارتاتىن ءاربىر مۇرامىزدى ءوز حالقىنا تانىستىرۋعا اسىعاتىن. جالپى، تۇركى حالىقتارىنىڭ قاستەرلى قۇندىلىقتارىنىڭ قاي-قايسىسىن دا باشقۇرت تىلىنە اۋدارۋعا اسا ىقىلاستى ەدى.
سول گۇلنار بۇگىن گۇلدەستەگە ورانىپ، ءوزى دە اسەم گۇلگە اينالىپ، جاستايىنان جەتە زەرتتەگەن ۋرال باتىردىڭ سەنىمدى سەرىگى – اقبوزاتقا ءمىنىپ، عارىشقا جول تارتتى.
حوش، ساۋلەتتى سايتبابانىڭ سۇلۋى! اللا الدىڭنان جارىلقاسىن!
يانەڭ ءيانناتتا بۋلھىن، گولنار!
باۋىرجان ومارۇلى،
ادەبيەتتانۋشى-عالىم، جۋرناليست-پۋبليتسيست
