ءبىزدىڭ اۋىلدان ينتەرنەتتى يتپەن ىزدەپ تابا المايسىز. قالاداعى قۇداڭىزبەن سويلەسكىڭىز كەلسە، قىر ىزدەپ، اقىرىندا وسىراق قوڭىز تەرىپ كەتەسىز... ەت جەپ بولىپ، ەسىنەپ، دالاعا شىقسام، ءبىزدىڭ ءۇيدىڭ توبەسىنەن بىرەۋلەردىڭ شىڭعىرىپ سويلەسكەنىن ەستىپ، ەسىمنەن تانىپ قالا جازدادىم. يەگىمدى ساۋساعىممەن كوتەرىپ، اسپانعا قاراسام، شاتىرىمدا قوناقتاپ وتىرعان كورشىمىزدىڭ الماتىدا ۋنيۆەرسيتەتتە جانە مەكتەپتە وقيتىن ءۇش بالاسىن كورىپ، تىرىدەي ءولىپ، سابىرىمدى، اقىلىمدى قارا جەرگە كومىپ، ايقاي سالدىم.
ء–اي، قارعالارداي قارقىلداپ، نەعىپ وتىرسىڭدار؟–دەپ سۇرادىم تاڭ قالىپ، تاڭدايىم جابىسىپ، تاڭدانىپ..
–جەردە ينتەرنەت ۇستاماي جاتىر، سوسىن ءسىزدىڭ ءۇيدىڭ شاتىرىنا شىعىپ.... –دەدى ستۋدەنت.
–نەمەنە، ءبىزدىڭ ءۇيدىڭ شاتىرى ينتەرنەت ورتالىعى ما؟ تۇسىڭدەر!
–كوكەتاي، ونلاين ساباق ءوتىپ جاتىرمىن. الماتىمەن.
–مەنىڭ شاتىرىم الماتى ما ساعان؟ شيپىردى سىندىراسىڭدار، تۇسىڭدەر دەيمىن!
ء–بىز مەكتەپكە بارمايمىز، ونلاين ساباق وتۋدەمىز، –دەدى كورشىمنىڭ كەڭكەلەس بالاسى اۋىز–باسىن قيسايتىپ. كەڭكەلەس بولماسا، بىرەۋدىڭ شاتىرىنا شىعىپ، ونلاين بولا ما؟ اۋىل ايماقتى ينتەرنەتپەن قامتاماسىز ەتپەگەن مينيسترلىكتەرىنەن كورسىن!
–تۇسىڭدەر، ايتپەسە، بالامنىڭ روگاتكىسىمەن اتامىن!
–وسى ۇيدەگى اپاي رۇقسات بەردى عوي؟
–قاتىنىم با؟ بۇل ۇيگە مەن قوجايىنمىن! ءوز شاتىرلارىڭا شىعىڭدار!
ء–سىزدىڭ شاتىرىڭىز بيىك ەكەن.
تاسپەن اتقىلاپ ەدىم، قورىققان ستۋدەنتتىڭ اياعى تايىپ كەتىپ، سىرعاناپ بارىپ، ءۇيدىڭ جانىنا بايلاۋلى تۇرعان ايعىرىمنىڭ ۇستىنە قونجيا كەتتى. ايعىرىم قورىققانىنان ۇركىپ، ەسەك سياقتى اقىرىپ كەتتى مە، ەسەگىم كىسىنەگەندەي، ءيتىم كۇلگەندەي بودى ما، ايتەۋىر اينالا ازان– قازان بولدى. ءبارىن قۋىپ شىعىپ، ۇيگە كىردىم دە، ايەلىمنىڭ باسىنا توستاقپەن توق ەتكىزدىم.
–نەمەنەگە كول–پال بولا قالدىڭ؟
–تەگىن شىعاردىم با؟ شاتىر ۇستىنە شىعىپ، ونلاين ساباق وتكەندەرى ءۇشىن مينۋتىنا ەلۋ تەڭگەگە كەلىستىم. بيزنەس قوي، –دەپ ايەلىم جىلاپ الدى، مۇرنىن بىرق ەتكىزىپ ءسۇرتۋ ءۇشىن بەت ورامالىمدى سۇراپ الدى. ءبىر كەزدە ءۇيدىڭ توبەسىندە ءتورت ادام توبەلەسىپ جاتقانداي بولىپ كەتتى دە، اۋلاعا اتىپ شىقتىم. يەگىمدى ساۋساعىممەن كوتەرىپ، شاتىرعا قارادىم دا، شالقامنان ءتۇستىم. ماسساعان! شاتىرىم توبەسىندە تانىمايتىن ءبىر سەمىز ايەل مەن شيدەي ەركەك قۇشاقتاسىپ وتىر.
–سەندەر كىمسىڭدەر؟ –دەپ سۇرادىم مەن.
ء–وزىڭىز كىمسىز؟–دەدى ايەل ۇيالى تەلەفونىن قۇلاعىنا توسا بەرىپ.
–كاك كىممىن؟ وسى ءۇيدىڭ قوجايىنىمىن!
–كەشىرىڭىز، –دەدى ەركەك ەرىنە سويلەپ، –باعانا ايەلىڭىزگە مىڭ تەڭگە بەرىپ قويعانبىز. ءبىز ارعى كوشەدە تۇراتىن ارعىنبايدىڭ قۇدالارى ەدىك.
–قۇدالارى بولساڭىز قايتەيىن؟
–استاناداعى قۇدامىزبەن ونلاين قۇدالىق وتكىزىپ وتىرمىز. جەردە سەت سەلت ەتپەيدى ەكەن.
ءبىر كەزدە سەمىز ايەل سىرعاناي كەتتى. زارەم قالمادى، ارى جۇگىردىم، بەرى جۇگىردىم، جەرگە قۇلاپ ولسە، جاۋاپ بەرەمىن عوي؟ ابىروي بولعاندا ءۇي جانىنداعى ءشوپتىڭ ۇستىنە قۇلادى دا، قۇتقارۋعا ۇمتىلامىن دەپ، ونىڭ ۇستىنە مەن قۇلادىم.
–ۇستىمدە نەعىپ جاتىرسىز؟–دەپ سۇرادى ول.
–ونلاين ماحاببات، –دەدىم مەن كەكەتىپ. قۇرىپ كەتسىن مۇنداي ونلاين دەگەندەرى! شاتىرىم شىتىناپ، نە ىستەسەم ەكەن دەپ ءتىسىمدى شۇقىلاپ، باسىمدى سيپالاپ، جۇيكەمدى قيقالاپ وتىرمىن، وۋ اعايىن ونلايىن ساباقتاردا ءسان بار ما، وسىلاي وقىعاندارىندا ءمان بار ما، بالالارىڭىزدىڭ قاۋاشاعىندا ءدان بار ما، ءوزى؟ پاندەميا پارتانى ساعىندىردى عوي بالالارىمىزعا!
مۇحتار شەرىمنىڭ قىشقىل ساتيراسى،
«ادىرنا» ۇلتتىق پورتالى
