جاس اقىن - اباي ورازدىڭ ولەڭدەرىن العاش وقي باستاعان كەزىمدە-اق ءون بويىمدى ءسۇيسىنىس بيلەگەندەي بولدى.
بوزارسا قۇلانيەك قۇلا قىردا،
جەلەدى جاراۋ اتتاي كۇن ادىرعا.
اردا ەمگەن ارعىماقتىڭ سۋات جاقتان
ءدۇبىرى ويناق سالدى قۇلاعىمدا، -
دەپ, «جىلقىشىنىڭ بالاسى» دەگەن ولەڭىندە ءوزى ايتقانداي، مەنىڭ دە جۇرەگىمدە وسى ءبىر جاس جۇيرىك دۇبىرلەتىپ بارا جاتقانداي سەزىندىم.
ابايدىڭ قازاقى ءسوز ساپتاسى مەن ولەڭ قۇدىرەتىن ارتتىرا تۇسەتىن ورنەكتى قيسىندارى جان قۋانتادى. قاي ولەڭىن وقىساڭىز دا، ونىڭ كوكىرەگىنەن توگىلىپ تۇسكەن كوركەم وي مەن كورىكتى سۋرەتكە كەز بولاتىنىڭىز ايان. ارينە، مەن بۇل اقىندى مۇنشا ماراپاتتاپ وتىرعانىمدا، ەڭ ءبىرىنشى، ونىڭ جاستىعىن ەسكەرىپ وتىرمىن، ەكىنشىدەن، بولاشاعىنا سەنىم ارتىپ وتىرمىن.
مىنە، وسىلاي بولعاندىقتان دا، بۇل اقىن باۋىرىمنىڭ ءوزىم وقىعان كەءيبىر ولەڭدەرىندەگى ولقىلىقتاردى دا ايتا كەتپەكپىن. مىسالى، ول كەيبىر ءسوز قولدانىستارىندا ءوزى بىلە وتىرىپ، كەمشىلىكتەرگە جول بەرەدى ەكەن.
«جىلقىشىنىڭ بالاسى» دەگەن ولەڭدە «ءسۇرىنىپ بوز جۋسانعا بوز دالانىڭ ،ەستيمىن قۇلىنىمنىڭ بوزداعى ءانىن» دەيدى. ءبىرىنشى جولدىڭ دۇرىس قيسىنى «سۇرىنگەن جۋسانىنا بوز دالانىڭ» ەكەنى كورىنىپ تۇر. ال ەكىنشى جولداعى «قۇلىنىمنىڭ بوزداعى ءانىن» دەگەن ءسوزى ءتىپتى ورىنسىز. «قۇلىننىڭ ءانى» دەگەن تىركەستى بۇل اقىن قولدان جاساپ وتىر. وسى ولەڭدەگى «قامشىمدى باسار ەدىم ءالى تالاي، «تەبىنگى تەر شىرىمەي» توزباعاندا» دەگەن جولداردىڭ ەكىنشىسى «تەبىنگى تەرگە ءشىرىپ ، توزباعاندا» بولۋى كەرەك ەدى. امال قانشا، اۆتور جۇرتتىڭ ءبارى بىلەتىن ماحامبەت ءسوزىنىڭ ءبىر بۋىنىن ءوز قولىمەن جۇلىپ تاستاعان.
تاعى ءبىر ايتار سىنىم – اباي كەيبىر ولەڭدەرىندە استارلى وي ايتامىن دەپ وتىرىپ، بۇلدىرلىققا ۇرىنادى ەكەن. مىسالى، «توپىراق» دەگەن ءولەڭىن (اۆتور «حيكايا» دەپ ەرەكشەلەپتى ) وقىعان ادام اقىننىڭ نە ايتپاق بولعانىن تۇسىنە الماق ەمەس. تۇگەلباي قايدان كەلدى، قايدا كەتتى?
بۇل ولەڭنىڭ تاعى ءبىر كەمشىلىگى – باستاپقى ەكى شۋماقتان كەيىن بۋناقتاۋ جاعىنان سىرتقى ءتۇرى وزگەرىپ كەتىپتى.
«قۇنانباي» دەگەن ولەڭىندە «ەسكە سالا بەرەدى ەسكى ۇيدەگى – قۇتپان ايعىر ءۇيىرى قۇنانبايدى»-دەيدى. «ۇيدەگى» ەمەس ، «جۇرتتا» شىعار. ول ءۇيىر نەگە قۇنانبايدى ەسكە سالادى؟ جانە تاعى دا بىلاي دەيدى: «مەنى جىققان اقساق تاي اينىمايدى– اق ساڭلاقتان وسپادار وسپان مىنگەن».
مىنە، ولەڭدەگى بۋالدىر بۇلدىرلىق دەگەن –وسى!
ارينە، مۇنداي كەمشىلىكتەر جاس اقىنداردىڭ كوبىنەن كەزىگەدى. مەنىڭ ويىم – ەرتەرەك ەسكەرتىپ قويۋ. راسىن ايتۋىم كەرەك، ولەڭدەرىمەن ەندى عانا تانىسىپ وتىرعان بۇل ىنىشەگىمە سەزىگىمنەن گورى سەنىمىم مول.
ابۋباكىر قايران،
“ادىرنا” ۇلتتىق پورتالى
