الماتىدا «كەرۋەن» قىزمەت كورسەتۋ ورتالىعىنىڭ ۇيىمداستىرۋىمەن «اتانىڭ ءسوزى — اقىلدىڭ كوزى» اتتى رەسپۋبليكالىق تەرمەشىلەر كەشى ءوتتى. وعان ەلىمىزدىڭ تۇكپىر-تۇكپىرىنەن اياز بەتپاەۆ، ءالمىرزا نوعايباەۆ، وسەرباي جىراۋ، اباي ناۋرىزبەكۇلى، ناركەنجە سەرىكباەۆا، اقان ابدۋاليەۆ، الما امانجولوۆا، ومىرقۇل اينيازوۆ، ايگۇل قوسانوۆا، توقتار سەرىكوۆ، كلارا تولەنباەۆا، سايات مەدەۋوۆ سىندى وتىزعا جۋىق تەرمەشىلەر قاتىستى.
ەكىنشى مارتە قولعا الىنىپ وتىرعان شارانىڭ ماقساتى ايتپاسا دا تۇسىنىكتى بولار. ءبىزدىڭ ورتاعا سالعىمىز كەلىپ وتىرعانى — باسقا ماسەلە.
اشەيىندە ەسترادالىق كونتسەرتتەر مەن انشىلەردى سىناپ-مىنەپ، «داڭعۇر-دۇڭعىردان شارشادىق، ساف ونەرگە سۋساپ ءجۇرمىز» دەپ اھ ۇراتىندار كوپ. ولارعا فونوگرامماعا سۇيەنىپ العان انشىلەر مۇلدە ۇنامايدى. «ءبىر-بىرىنەن اۋمايتىن كونتسەرتتەر قاپتاپ كەتتى، ءولىنىڭ دە، ءتىرىنىڭ دە اتىن جامىلىپ، پىسىق پروديۋسەرلەر شاش ەتەكتەن پايدا تاۋىپ ءجۇر. جۇيكەمىز جۇقارىپ، كوڭىلىمىزدى قۇلازىتىپ جىبەرەدى. بىزگە رۋحاني بايلىق سىيلايتىن، دەم الىپ، دەلەبەمىز قوزىپ قايتاتىن كەشتەر اۋاداي قاجەت» دەپ كۇڭكىلدەيتىندەر دە جەتىپ ارتىلادى. ارينە، اركىمنىڭ ءوز پىكىرىن ايتۋعا قاقى بار. بىراق سول قازاقتىڭ ونەرىنە جانى اشىپ، ەرتەڭىنە الاڭدايتىن، قازاق ءتىلىنىڭ، ءداستۇرىنىڭ بۇگىنگى جاعدايى جانىنا ايازداي باتاتىن كورەرمەندەر نەگە جىر-تەرمە كەشتەرىندە توبە كورسەتپەيدى؟ كەڭسەدە وتىرىپ، كۇرسىنەتىن ۇلتجاندى تۇلعالار، مىنبەرلەردە ماسەلە كوتەرىپ جۇرگەن مەملەكەتتىڭ مىقتىلارى، زيالى قاۋىم وكىلدەرى قايدا؟ نەگە ءىشىڭدى جىلىتىپ، ەت-باۋىرىڭدى ەلجىرەتىپ، جارقىراپ وسىندايدا كوزگە تۇسپەيدى؟
قۇدايعا شۇكىر، ساناعاندا بەس ساۋساعىمىز جەتپەسە دە، وسىنداي كونتسەرتتەردى ۇيىمداستىرىپ جۇرگەن ازاماتتار جوق ەمەس، بار عوي. ءبىر اي بۇرىن قازاقستان رەسپۋبليكاسىنىڭ ەڭبەك سىڭىرگەن ءارتيسى مايرا ءىلياسوۆا «التىن دومبىرا» ءداستۇرلى ءان-جىر فەستيۆالىن وتكىزدى. بىراق سارايدىڭ ەسىگىن سىندىرىپ كەتەردەي، جاپا-تارماعاي ەنتەلەپ، قىزىعۋشىلىق تانىتىپ، اعىلىپ جينالعان ەشكىمدى بايقامادىق. بىلتىرعى، بيىلعى رەسپۋبليكالىق تەرمەشىلەر كەشىندە دە تاۋىققا شاشىلعان تارىداي بولىپ، ازعانا ادام جينالدى. «جارناماسى بولعان جوق، ءبىز ەستىمەدىك» دەگەن سىلتاۋ ايتا كورمەڭىزدەر. ءۇش-ءتورت ارنا جاعى تالعانشا حابارلاپ، كوشەدەگى افيشالار امانتاي قاجىنىڭ اتتاندارىنان كەم بولعان جوق. سوندا حالىقتىڭ ءوز تەرمەسىن ءوزى تىڭداماۋىنا نە سەبەپ، كىم كىنالى؟ اتاعى التى الاشقا ءمالىم، اۋزىمەن قۇس تىستەگەن دۇلدۇلدەرىمىز جاس-كارىسىنە قاراماي، «ايشىلىق، الىس جەرلەردەن» الماتىعا جينالىپ جاتقاندا، ءمىز باقپاۋىمىز نەلىكتەن؟ 24 ساعات جۇمىس ىستەپ، باسى قاتىپ جۇرگەن ەشكىم جوق شىعار. جىلىنا ءبىر رەت ءداستۇرلى مۇرامىزعا ەكى ساعات ۋاقىت تابا الماي ما؟ ۇيىمداستىرۋشىلار حالىقتىڭ قالتاسىنا ءتيىمدى بولسىن دەپ، بيلەت باعاسىن بارىنشا ارزانداتىپ، «ءيىلىپ توسەك، جايىلىپ جاستىق» بولىپ-اق جاتىر. ناتيجەسىندە وزدەرى قارىزعا بەلشەسىنەن باتىپ، دەمەۋشىلەرگە الاقان جايۋعا ءماجبۇر. «اتانىڭ ءسوزى — اقىلدىڭ كوزى» رەسپۋبليكالىق تەرمەشىلەر كەشىنىڭ ۇيىمداستىرۋشىسى ساتتار ەرۋبايدىڭ ايتۋىنشا، كۇزدەگى كونتسەرتتىڭ شىعىنى جابىلماي، رەسپۋبليكا سارايىنىڭ باسشىلىعى ولاردى سوتقا سۇيرەپ، ابدەن يتتەي قىلعان.
ال وسى جولى يگىلىكتى ءىستىڭ باسى-قاسىندا جۇرگەن جاسۇلان بازارباەۆ ەكەۋى بەلگىلى، لاۋازىمدى شەندى-شەكپەندىلەردىڭ الدىنا بارىپ «اعاتايلار، ۇمىتىلىپ بارا جاتقان كونە ءداستۇرىمىزدى جاڭعىرتىپ، كونەنىڭ كوزى، اتانىڭ ءسوزىن بۇگىنگى، كەلەشەك ۇرپاققا دارىپتەپ، ناسيحاتتاساق دەپ ەدىك. ول ءۇشىن «ەل ءىشى — ونەر كەنىشىندە» جاتقان سيرەك كورىنەتىن سال-سەرىلەرىمىزدى الدىرتۋىمىز كەرەك. ولاردىڭ ونەرىن مۇراعاتقا الىپ قالۋ ءۇشىن، تەلەۆيزيالىق ءتۇسىرىلىم بولادى. سوعان وزدەرىڭىزگە ارقا سۇيەپ كەلىپ وتىرمىز. ەلدىڭ ەرتەڭىن ويلايتىن ازاماتتاردىڭ بىرىسىزدەر عوي، قارجىلاي كومەك كورسەتسەڭىزدەر» دەپ ءوتىنىش ايتا بارعاندا، «نە وتتاپ وتىرسىڭدار؟ تەرمەلەرىڭمەن قوسىپ، قۇرىپ كەتىڭدەر» دەپ بۇلاردى كابينەتىنەن قۋىپ شىققاندار تابىلىپتى.
«الدىن الا سويلەسسەڭ، ەلدىڭ بارلىعى كەرەمەت ىقىلاس تانىتىپ، الاقانىن ىسىپ وتىرادى دا، جەمە-جەمگە كەلگەندە اينىپ قالادى. بيلەتتى تابانىمىزدان توزىپ ءجۇرىپ، وتكىزۋگە تىرىستىق. وندا دا ءبىرازى كونتسەرتتىڭ باستالۋىنا تۋرا ءبىر-ەكى ساعات قالعاندا قايتارىپ بەردى. مەنىڭ ويىمشا، مۇنىڭ بارلىعى مادەنيەتتى، مادەني ورىنداردى مادەنيەتكە، ونىڭ ىشىندە قازاق ونەرىنە قاتىسى جوق ادامداردىڭ باسقارۋىنان تۋىنداپ وتىرعان جاعداي. اسىرەسە، ءداستۇرلى ونەردى جەتە تۇسىنەتىن، ناعىز جانى اشيتىنداردىڭ قولىندا ەش مۇمكىندىك جوق. كولدەي حاتىمىزدى ۇستاپ، كىمنىڭ الدىنا بارمادىق. ءبىز «اتىڭ شىقپاسا، جەر ورتە» دەپ وسى كەشتەردەن پايدا تاۋىپ، كولىك الىپ، ءۇي سالىپ العالى جۇرگەن جوقپىز. تاربيەنىڭ باستاۋى — تىلىمىزدە، تەرمە، جىر-داستاندارىمىزدا. قولىمىزدان كەلگەنشە ۇلتتىق مۇرامىزدىڭ دامۋىنا اتسالىسساق دەپ ەدىك» دەيدى ساتتار ەرۋباي.
قانشايىم بايداۋلەتوۆا
ايقىن.
