1958جىلى امەريكا جازۋشىسى، نوبەل سىيلىعىنىڭ لاۋرەاتى دجون ستەينبەك ۇلكەن ۇلىنان حات الادى. ءجاسوسپىرىم بالاسى حاتىندا مەكتەپتەگى قۇربىسى، سيۋزەن اتتى بويجەتكەنگە كوزسىز عاشىق بولعانىن جازادى. جازۋشىنىڭ دانالىق پەن جىلىلىققا تولى ۇلىنا جاۋاپ حاتى ءالى كۇنگە دەيىن وزەكتى. ستەينبەكتىڭ ۇلىنا حاتى قۇرمەت پەن ىزەتتەن تۇراتىن ىزگى قارىم-قاتىناسىن بىلدىرسە كەرەك. ونىڭ ۇستىنە بۇل حات عاشىقتىقتى سەزىنە بىلگەن ءار وقىرمان ءۇشىن دە ماڭىزدى بولۋى ىقتيمال.
«قىمباتتى توم،
اناڭ ەكەۋمىز حاتىڭدى تاڭەرتەڭ الدىق. مەن ءوز ويىممەن بولىسەيىن، ارينە، ەلەيىن ساعان بولەك حات جازا جاتار.
ەڭ الدىمەن – ەگەر سەن شىنىمەن عاشىق بولساڭ – بۇل وتە جاقسى. عاشىقتىق – ادام باسىنان كەشىرەر ەڭ عالامات سەزىم. ەشكىمگە ءوز ماحابباتىڭا كۇلۋگە، مازاقتاۋعا جول بەرمە.
ەكىنشىدەن – ماحابباتتىڭ ەكى ءتۇرى بار. ءبىرى – ءوزىن عانا جاقسى كورەتىن، ساراڭ، باقاي ەسەپكە جۇيرىك، ءوزىمشىل ماحاببات، ونداي كەزدە ادامدار ءبىر-ءبىرىن پايدالانىپ، ءوزىنىڭ «مەنىن» تويدىرۋعا عانا ۇمتىلادى. بۇل اۋرۋ ماحاببات. ەكىنشى ماحاببات سەنىڭ بويىڭداعى ەڭ تاماشا قاسيەتتەردىڭ ءبارىن اشادى – مەيىرىم، قامقورلىق، قۇرمەت. مەن جاي عانا ادەپتى بولۋدى ايتپايمىن. تەرەڭ قۇرمەت. وزگە ادامدى ەرەكشە، باعالى تۇلعا ەكەنىن سەزىنۋ. ءبىر ماحاببات سەنى باقىتسىز، پاكەنە ءارى وسال سەزىندىرەدى. ال ەكىنشىسى – كۇش-قۋاتىڭدى كۇشەيتەدى، ەرىك-جىگەرىڭدى جانيدى، بويىڭنان وزگە تۇگىل ءوزىڭ دە بىلمەگەن جومارتتىق پەن دانالىعىڭدى اشادى. سەن بۇل بالا ماحاببات ەمەس دەيسىڭ. ەگەر سەن سەزىمنىڭ وسىنشا تەرەڭدىگىن سەزىنە بىلسەڭ، وندا بۇل راسىندا دا جىگىت جەلەڭ بولماعانى...
ەشقاشان ماحابباتىڭدى جوعالتىپ الۋعا قورىقپا. ەگەر سەزىمىڭ شىنايى بولسا، ول جوعالمايدى. الايدا، سەنىڭ سەزىمىڭ تۋرالى مەنىڭ سويلەگەنىم ورىنسىز بولار. ءوز سەزىمىڭدى سەنەن ارتىق كىم ءبىلسىن؟ سەن ونى بارىنەن ارتىق بىلەسىڭ. نە ىستەۋىم كەرەك دەپ سۇراپسىڭ. مەن ءبىر اقىل قوسايىن. بىرىنشىدەن، ءلاززات ال، ماحابباتىڭا ماس بول، وسىنداي تەرەڭ سەزىم بۇيىرعانى ءۇشىن رازى بول.
ماحابباتتىڭ نىسانى – بۇل الەمدە بولۋى مۇمكىن ەڭ عاجاپ، ەڭ جاقسى جان. سوعان ساي بولۋعا تىرىس. ەگەر بىرەۋدى سۇيسەڭ، سەزىمىڭدى بىلدىرۋدە تۇرعان ەش سوكەتتىك جوق. تەك كەي ادام وتە ۇيالشاق بولاتىنىن ەسكەرگىن. سوندىقتان ولاردىڭ جانىن جارالاپ الماس ءۇشىن وتە بيازى ءارى سەزىمتال بولعان ابزال.
قىز بالا سەنىڭ سەزىمىڭدى ءسوزسىز-اق تۇسىنە الادى. الايدا داۋىستاپ ايتىلعانىن قالاپ تۇرادى. كەيبىر كەزدە ماحاببات جاۋاپسىز قالادى. بىراق سودان ماحابباتتىڭ قۇنى كەمىپ، تەرەڭدىگى تايازدانىپ قالماس.
ءسوز سوڭىندا ايتپاعىم – قازىر جان-جۇرەگىڭدەگى احۋالدى وتە جاقسى تۇسىنەم، سەبەبى ءوزىم دە ءدال سول سەزىمدى باستان كەشىپ كەلەم. ەندى سەنىڭ دە ماحابباتپەن تانىسقانىڭا وتە قۋانىشتىمىن.
ءبىز سيۋزەنمەن قۋانا تانىسامىز. ءبىزدىڭ ءۇيدىڭ ەسىگى ول ءۇشىن ءاردايىم اشىق. كەزدەسۋدىڭ ءمان-جايىن ەلەينمەن سويلەسكەن ءجون. بۇل ونىڭ ەركىندەگى دۇنيە، ول قۋانا دايىندالادى. سەنىڭ اناڭ دا ماحاببات تۋرالى كوپ بىلەدى. بالكىم، ول مەنەن دە ارتىق كومەكتەسەر.
ەشقاشان ماحابباتىڭدى جوعالتىپ الۋعا قورىقپا. ول شىنايى بولسا، ەشقاشان جوعالمايدى. ەڭ باستىسى – اسىقپا. جاقسىنىڭ ءبارى بىزبەن ماڭگىلىككە قالادى.
جاقسى كورۋشى پا!»
اۋدارعان: شىنار ءابىلدا
"ادىرنا" ۇلتتىق پورتالى
