قىس مەزگىلى. اينالا-ماڭ – اپپاق. بيىل قار قالىڭ جاۋدى. راقات بولدى. الىستان ەكى بالانىڭ داۋسى ەستىلەدى. بۇل – بەرىك پەن ەرىك. ولار – ءارى دوس، ءارى كورشى. ەكەۋى سىرعاناق تەپتى. ءبىر-ءبىرىن شانامەن سۇيرەدى. اققالا جاسادى. ءسويتىپ، ابدەن ويىننىڭقىزىعىنا باتتى.
– ەرتەڭ شاڭعى تەبەيىك، – دەدى بەرىك.
– سودان سوڭ بالالاردى جيناپ حوككەي وينايىق, – دەدى دوسى.
– كەلىستىك! – دەدى بەرىك. ءسويتىپ، ۇستىلەرىندەگى قاردى قاعىپ، ۇيلەرىنە كەتتى.
الىبەك بايبول قازاقستان
جازۋشىلار وداعىنىڭ مۇشەسى،
جازۋشى-دراماتۋرگ،
ادەبيەتتانۋشى، سىنشى.
