كوكتەم. قىزىل كۇرتەشە كيگەن قىز اعاسىمەن بىرگە تاۋعا شىقتى. ول توستاعانشاسى اپپاق گۇل كوردى. جانىنا باردى. سول ساتتە گۇلگە ءتىل ءبىتتى:
– سالەم! اتىم – بايشەشەك. «كوكتەم جارشىسىمىن». ەلدەر مەنى ەمگە دە قولدانادى. ال، سەنىڭ ەسىمىڭ كىم؟
– جازيرا.
– تانىسقانىما قۋانىشتىمىن، جازيرا.
قىز گۇلگە ۇزاق قاراپ تۇردى. ونى جۇلۋعا قيمادى. تەك سۋرەتكە ءتۇسىردى. ۇيگە جەتكەندە ونى اكەسىنە، اناسىنا جانە ىنىسىنە كورسەتتى. ءبارى – تاڭ-تاماشا.
– مىناۋ اتاقتى بايشەشەك گۇلى عوي، قىزىم! قانداي تاماشا، – دەدى اكەسى سۇگىرەتتەن كوز الا الماي. ءسويتىپ، جازيرا كوكتەم تۋعان سايىن سول گۇلدى ىزدەيتىن ادەت تاپتى.
قازاقستان جازۋشىلار وداعىنىڭ مۇشەسى،
جازۋشى-دراماتۋرگ، سىنشى،
ادەبيەتتانۋشى الىبەك بايبول.
