سۇيگەنىڭمەن سويلەسە ءبىل. قارىم-قاتىناستى ۇزەتىن ەڭ ءبىرىنشى بەلگى سويلەسكىڭ كەلمەۋ، ۇرەيىڭدى، قورقىنىشىڭدى ايتپاۋ، ءوزىڭنىڭ قيىندىعىڭمەن بولىسپەۋ، ارمان، قيالىڭدى تىعىپ ۇستاۋ...
ايەلگە سويلەسۋ اۋاداي قاجەت. وعان سەنىڭ داۋىسىڭدى ەستۋ، داۋىسىڭ، داۋىس ىرعاعىڭ، ەكپىنىڭ ارقىلى سەنى سەزىنۋ ماڭىزدى. ججانىنا كەرەك سوزدەردى ەستۋى ماڭىزدى. ودان باس تارتپا. تاس جۇرەك بولما. ۇندەمەي قۇتىلۋدى ادەت قىلما. ونىڭ ومىرىندە نە بولىپ جاتقانىن سۇرا. بۇگىن نە ىستەگەنى، كوڭىل كۇيى نەشىك ەكەنىن سۇرا. بارىڭمەن ءبولىس. وعان ءادىل بول، ادال بول. ويناما. ويىنشىق ەتپە.
ايەل ءبارىن نازىك تۇيسىكپەن سەزىنەدى. ۋادە بەرسەڭ – سوزىڭدە تۇر. باس تارتپا. جەڭىلمە. جۇنجىمە. ۋادە دە تۇرا الماساڭ، جىگەرسىزدىك تانىتىپ، كەگىڭدى ودان الما. سەن ونىمەن سويلەس. ايەلدىڭ ءبارى كىشكەنتاي قىز سەكىلدى. ول كۇتەدى، ۇمىتتەنەدى، تىلەيدى. شاماڭ كەلگەنشە جىلى ءسوزىڭدى ايت. ايەلگە ءوزىن ماقتاعان، جاقتاعان سوزدەر ۇنايدى. جىلىنا ءبىر رەت ەمەس. ىلعي ايتىپ ءجۇر.
ەگەر سەنەن ءجۇز بەسىنشى رەت «مەنى سۇيەسىڭ بە؟» دەپ سۇراسا دا اشۋلانبا، ءجۇز بەسىنشى رەت «ءيا» دەۋدەن تانبا. قايدا جۇرسەڭ دە، ۇيدە دە، تۇزدە دە، شۋلى ورتادا دا وعان ماقتاۋ ءسوز ايتىپ وتىر. ونىڭ نازىكتىگىن، سۇيكىمدىلىگىن ەسكەرتىپ ءجۇر. سۇيىكتىڭمەن سويلەسىپ ءجۇر. ماقتا، قولدا، ءتانتى بول. ارقاشان، ءار كەزدە، ءومىر-باقي.
ارسەني ميحايلوۆ
اۋدارعان شىنار ءابىلدا
