ادامنىڭ ارمانى ەشقاشان اداستىرماسى انىق.مەنىڭ كىشكەنتاي كەزدەن ارمانداعان ماماندىعىم جۋرناليست بولۋ ەدى. وسە كەلە وسى ماماندىققا دەگەن ىنتىقتىعىم ارتا ءتۇستى.جۋرناليست ماماندىعى ارقاشان بولىپ جاتقان اقپاراتتىڭ العى شەبىندە ءجۇرۋ،قايناعان قىزۋ تىرشىلىكتىڭ بەل ورتاسىنان تابىلۋىمەن ، جاڭالىقتىڭ جارشىسى بولۋىمەن ەرەكشەلەنەدى.بۇگىنگى كۇننىڭ جۋرناليستەرىنىڭ تىرشىلىگى ءتىپتى قايناي تۇسكەندەي كورىنەدى ماعان.جۇرتقا جىلدام ءارى ناقتى اقپارات بەرۋ،بەرگەن اقپاراتىڭنىڭ شىنايى بولۋى ساعان زور جاۋاپكەرشىلىك جۇكتەيدى.جۋرناليست ماماندىعى ادامدار مەن بيلىك اراسىنداعى التىن كوپىر ىسپەتتى.ادامدارعا كومەكتەسۋ ولاردىڭ جانايقايىنا قۇلاق اسۋ،قيىندىق كورگەن ، تاعدىر تاۋقىمەتىن تارتقان جاندارعا جاردەمدەسۋ ناعىز ءجۋرناليستىڭ قولىنان كەلەتىن شارۋا. ۇلى ويشىل،قازاقتىڭ باس اقىنى اباي اتامىزدىڭ : «سەن دە ءبىر كىرپىش دۇنيەگە كەتىگىن تاپ تا، بار قالان» دەگەن ءسوزى ءاربىر قازاق بالاسىنىڭ جۇرەگىنە جاقىن. اقىن اتامىزدىڭ وسى ءسوزى ماعان دا ۇلكەن وي سالدى. مەن دە ەلىمنىڭ وركەندەۋىنە،قازاقستانىمنىڭ گۇلدەنۋىنە ءوز ۇلەسىمدى قوسقىم كەلەدى.قازىق حالقىنا كەڭىنەن تانىلعان،ءار ادامعا قولىنان كەلەر كومەگىن تيگىزە بىلگەن كوپتەگەن قازاق جۋرناليستەرىنىڭ ەلگە سىڭىرگەن ولشەۋسىز ەڭبەكتەرىمەن تانىسىپ،شاپاعاتتى ىستەرىنەن ونەگە-ۇلگى الىپ كەلەمىن.اتاپ ايتسام: كامال سمايلوۆ،نۇرتىلەۋ يمانعاليەۆ، سپورت ءجۋرناليسى نەسىپ جۇنىسباەۆ،كەشە عانا ومىردەن وتكەن اعامىز بەيسەن قۇرانبەك ،دانا نۇرجىگىت .ايتا بەرسەم وتە كوپ.جۋرناليست ماماندىعى- تازالىقتى،شىنشىلدىقتى،بىلىمدىلىكتى،ءار وقيعانى ءوز جۇرەگىڭنەن وتكىزە الاتىن سەزىمتالدىقتى تالاپ ەتەتىن ەرەكشە ماماندىق.وسى قاسيەتتەردىڭ ءبارى بويىڭنان تابىلعاندا عانا ناعىز جۋرناليست بولارىڭ ءسوزسىز. وسى جوعارىدا اتتارى اتالعان اعالارىم مەن اپكەلەرىمە ەلىكتەپ جۋرناليست بولسام دەپ كوپ ارماندادىم.مەكتەپتى بىتىرگەننەن كەيىن وسى ارمانىمنىڭ ورىندالۋىن وزىمە ماقسات ەتىپ قويىپ وتىرمىن.جوعارى وقۋ ورنىنا ءتۇسىپ،جۋرناليست ماماندىعىن الۋعا بەت بۇردىم. جانى جابىرقاعان ادادارعا كومەكتەسىپ،ادىلدىك جولىن ۇستانعىم كەلەدى.حالىققا تەز ءارى ساپالى جاڭالىقتار جەتكىزگىم كەلەدى.قازاق جۋرناليستيكاسىن جوعارى دەڭگەيگە كوتەرسەم دەگەن دە ارمانىم جوق ەمەس. وسى ماماندىقتىڭ قىرى مەن سىرىنا ءۇڭىلىپ، قيىندىعى مەن قىزىعى قاتار جۇرەتىن عاجايىپ ماماندىقتى جاڭا ءبىر قىرىنان تانىتسام دەيمىن.ارماننىڭ الدامايتىنىن دا جاقسى بىلەمىن.ۇنەمى ىزدەنىستە ءجۇرىپ، جاڭالىققا جانى قۇمار ،ەلىنە جانى اشيتىن ادال جۋرناليست بولعىم كەلەدى.ەلىم مەنىڭ ءوسىپ ءبىلىم الۋىما، ەر جەتىپ ەستى ازامات بولۋىما جاردەمىن بەرگەن كەزدە مەن نەگە ءوز ەلىمە قولىمنان كەلەر كومەگىمدى بەرۋگە ۇمتىلمايمىن دەگەن ويلار مەنى كوپتەن بەرى مازالاپ ءجۇر. «سەن جانباساڭ لاپىلداپ، مەن جانباسام لاپىلداپ،اسپان قايدان اشىلماق» دەمەكشى مەن دە ەلىمنىڭ وركەندەۋى ءۇشى ءوز ۇلەسىمدى قوسقىم كەلەدى.بۇگىنگى كۇن ءبىلىمدى دە تالاپتى جاستاردىڭ كۇنى.جاستاردىڭ تولىققاندى شىڭدالعان ازامات بولىپ قالىپتاسۋى ءۇشىن ەلىمىزدە بارلىق جاعداي جاسالعان.ەندەشە قاناتىمىزدى كەڭگە جايىپ ءوز ارمان-ماقساتىمىزدى جۇزەگە اسىرۋ جولىندا نەگە تالپىنباسقا،نەگە تالاپتانباسقا؟! جۇرەگىمە جاقىن ماماندىعىمدى تاڭداپ،ەلىمە ەلەۋلى،حالقىما قالاۋلى جان بولعىم كەلەدى. «مەن جاستارعا سەنەمىن دەگەن» ماعجان اتامنىڭ سەنىمىن اقتاعىم كەلەدى.
ايىمگۇل ەرلانقىزى
