ءبىزدىڭ ءۇي ەجەلدەن بار، قوردالى مەكەن. العاش كوشىپ كەلگەنىمدە، اۋلا تولى ورىس ەدى. قاباعى قاتۋ، مەنمەنشىل جۇرت "نەعىل دەيسىڭمەن" توسىپ العان. مەنىڭ بالالارىمنىڭ ەمەن-جارقىن قازاقى كۇلكىسىن شام كورە، ەسكەرتۋمەن، جەكۋمەن تۇزدىقتاۋعا بەيىلدىگىن كورگەنمىن دە-تاڭ بولدىم.
قورۋعا، تيىمعا كونبەس بالا مىنەز-ودان سايىن شۋلى مەرەكەسىن ۇدەتىپ اكەتەتىن. مەنىڭ استىمداعى نەمىس، الدە ءجويىت كەلىنشەك ەنەسىمەن كەلىپ ىسقىرىنا ەسىك قاعىپ جاتاتىن... ءبىزدىڭ ۇيدەگىلەر دە ەسە بەرمەي ەرەگەسىپ كەتەر ەدى.
ودان بەرى كوپ ۋاقىت ءوتتى.
كوپ ورىس رەسەيگە كوشتى.
الدەبىر كۇشتى قولدار القىمعا الىپ جات جۇرتتىڭ كارىلەرىن ولىممەن تۇساپ، ماتاپ جاتقانداي. شاعىن توپپەن شىعارىپ تاستار، اجالدى ماراپاتتاماس-بوتەننىڭ كەتكەنى كوپ كۇن وتكەن سوڭ عانا، ءبىلىنىپ قالادى.
كەيبىرى مۇلدەم ومىردە بولماعانداي، سۋىق سۇر كوزدەرى جانباعانداي جىلىستاپ جۇتىلىپ ءسونىپ، ۇمىتىلىپ كەتتى.
ىرگەلەس تۇرار جاس ورىستار دا قارتاڭ تارتتى.
ۇيىنە كەلىپ جۇرەر جيەنى مەنى كورگەندە ۇركە، شوشىنا قالاتىن.
العاشىندا ءمان بەرمەگەنمەن، كەيىن بۇل نەگە دەپ ساۋالداعانمىن كورشىمە.
قىسىلا كۇلىپ، كورشى ايەل;
-ءبىز گلەبكە ايعايلاپ جىلاعانىندا، دىبىسىڭدى شىعارما، كورشى الىپ كەتەدى دەپ تىنىشتاندىرامىز،- دەدى.
اڭىرىپ قالىپپىن.
قوشتاسپادىق تا.
ەسىمە " ورىس الىپ كەتەدى" دەپ ۇركىتەر اجەلەرىم ءتۇستى.
ءبىزدىڭ تاۋەلسىز قازاقستاندا تۇراتىنىمىزدى،تولەرانتتىعىمىز تۋرالى ويلانىپ كەتتىپپىن...
نازارباەۆ كوشەسىندە.
سەرىك ەلىكباي
"ادىرنا" ۇلتتىق پورتالى
