Tün bolatyn. Auadan bölek iıs sezıledı. Qaraŋǧylyqtyŋ iısı. Suyq. Ekeumız kele jatyrmyz. Aldymyzdaǧy jylanşa ireleŋdegen qara joldyŋ şegı körıner emes. Közımdı jūmdym da, joldan şyǧyp ketem be degen qauıpke şydai almai qaita aştym. Bärıbır tünek. Oǧan jaqyndap iyǧyna süiengım kelgen. Batpadym. Kenet:
— Nege jalǧyz kele jatylsyŋ? – dedı ol, jerdıŋ astynan şyqqandai küŋgırt dauyspen.
Özımmen özım bolyp kele jatqan men qapelımde jauap bere almai qaldym. Ünsızdık jäne küşıne ene bastady. “Men jalǧyz emespın ǧoi” dep oiladym. Sodan soŋ nege dereu osylai jauap bermedım dep ökındım. Sol kezde ol bır närse der edı, sodan keiın men... Jaurap kettım. Oǧan jaqyndap, aqyryn denemdı tigızgenmın. Boiymdy jyly tolqyn şaiyp öttı. Taǧy ūmsyna berdım de, būl äreketımnıŋ äbestıgın ūǧyp, tartynyp qaldym. Tömen qadalyp qolyn sermep tez kele jatqan ol eş närsenı sezbegen syŋaily. Keudemdı renış budy.
Jürıp kelemız. Aspan men jerdı qatar qaptaǧan qaraŋǧylyq aidalada kele jatqan ekı adamdy janşyp tastaǧysy kelgendei tüiılıp, keudeme ürei bolyp endı. Men oǧan qaradym. Qaraiǧan sūlbasy ǧana ajyratuǧa keledı..
“Tezırek auylǧa jetsek eken, — dep kübırledım, — būl ne sūmdyq äitpese”.
– Bıl nälse dep kelesıŋ be?
“O, qūdai, saqtai kör”.
– Joq, äşeiın. Suyq deimın.
Taǧy ündemei qaldy. Oiyma “Özıŋ de jıgıt qyzyqsyŋ, syryŋdy qaidan qyz ūqsyn” degen maǧynasyz sözder oratyla bergen soŋ, janūşyra:
– Bızdıŋ auyldan emes siiaqtysyz ǧoi, — dep äŋgıme bastadym.
– Nege? Kökqainaldanmyn.
– Tanymaityn siiaqtymyn.
– Nege?
Ol esıne äldene oralǧandai jürısın jedeldete tüstı.
— Auyl kışkentai ǧoi, bärın bılemın dep jürsem...
Türın körgım kelıp betıne qanşa üŋılsem de, qaraŋǧylyq qūrǧan şymyldyq kölegeilep jıbermedı.
— Men sızdı tanymaimyn.
– Sen etıkşı şaldyŋ qyzy emessıŋ be? Kontolda esepşı bolyp ısteisıŋ.
– İä. Äkem byltyr qaitys bolǧan.
– Bılemın.
– Al sız şe?
– Men Almabektıŋ balasymyn.
– Qai Almabek? İt asyraityn ba?
– İä.
Myrs ete qaldy. “Onyŋ balasy bar ma edı” dep oiladym. Almabektıŋ özın auyl tūrmaq bükıl audan bıledı. Qaida barsa da qasyna artyq-kemsız on it ertıp, dünienı azan-qazan etıp jürgenı. Jalǧyzılık adam tärızdı edı, soqtaldai balasy baryn kım bılgen.
– Ortalyqqa jai baryp pa edıŋız?
– Men be?
Taŋdanǧany sonşa suyt jürısınen jaŋylyp, betıme üŋılgen. Sodan keiın sabasyna tüstı bılem, baiaǧy jyldamdyǧyn qaita tapty. “Esı dūrys emes pe” degen oidyŋ basyma jaŋa kelgenıne qairan qaldym. Özı saqau, özı jyndy. Qūdai, saǧan ne jazdym?
– Kelısınşe, oltalyqtan kelemın. Auylda tyǧyz şalua bolyp. Tükke tūlmaityn şalua, bılaq özım kelmesem bıtpeitın boldy.
– M-m-m.. Tüsınıktı.
Qatyp qaldym. Tünnıŋ öz suyǧy az bolǧandai, tura jelkemızden yzǧar tögıp jel tūra bastady. Men oǧan amalsyz tyǧyldym. Eŋ bolmasa, qolymdy qaltasyna salsam ǧoi. Bıraq aldymen äielı bar ma, joq pa sony bılıp alsa bolar edı. Degenmen, esınıŋ dūrys emestıgı ras bolsa, boidaq şyǧar. Külkım keldı. Būl kezde auyldyŋ şamy körınıp, itı üre bastaǧan. Ol ai-şai joq bırden köşe syrtyndaǧy öz üiıne bettedı. Şyǧaryp sala ma degen älsız ümıt öz-özınen öştı. Esı şyǧyp qarsy alǧan apama qaiǧyly pışınmen:
– Jaiau keldım, — dedım.
– Oibai-au, jalǧyz ba? Qasqyr jep ketse qaiter edıŋ.
– Qaituşy em. Qyzyqsyz...
Betıme baǧjiyp qaraǧan apama män bermegen küiı körpenıŋ astyna kırıp kettım. Apam közın alar bolmaǧan soŋ:
– Jalǧyz kelgen joqpyn. Almabek şaldyŋ balasy ekeumız keldık, — dep şynymdy aittym.
– Qai Almabek?
– İtterı bar şe.
Apam ernın sylp etkızdı.
– Onyŋ balasy ölıp qalmap pa edı.
– Ölmei-aq tırı. Bırge keldık dep tūrmyn ǧoi.
Apam sandyqtyŋ üstıne otyra kettı.
– Onyŋ jalǧyz saqau balasy avariiadan ketken. On jyl boldy, mıne.
– Saqau deimısıŋ?
Men jün körpenıŋ salmaǧyn elemei köterılıp aldym.
— Saqau bolatyn...
Erteŋınde ūlyǧan itterdıŋ dauysy astynda qalǧan auyl Almabek qarttyŋ qazasyn estıdı.
