بالعىن كەزىم..
تىلسىم جəيتقا شالقىپ، ءىش.
جىلداعىداي جوق، ويناۋ مەن ارتىق ءىس.
اينا الدىنا ءجيى-ءجيى كەلتىرگەن،
بويجەتۋگە دەگەن جىلى تالپىنىس.
ءوز-وزىمنەن دوستارىمنان جىراقتاپ،
كوڭىل شىركىن، جالعىزدىقتى ۇناتتى-اق.
ەسى دۇرىس əن تىڭداسام ماقۇل عوي،
قۇلاعىمدا جۇرەدى، ىلعي، قۇلاق قاپ.
بۇل ۇردىسكە بولماس دەگەم باسىندا ەم،
سۇلۋ دا ءوزىم، ءəنشى دە مەن، اقىن- مەن.
بىردە انام، "اباي جولىن" əكەلىپ
"وقى" دەدى..
"الىسقانشا شاشىڭمەن"
تۇرعانىمدى كوزىنە ىلمەي، وكپەلەپ،
"بولدى، بوتام، كۇن وتكىزبە تەككە" دەپ.
سوسىن،انام، بىرنەشە توم كىتاپتى
قويدى əكەلىپ، ۇستەلىمە تەكشەلەپ.
جاتتى كىتاپ، ۇستەلىمدە نەشە كۇن.
ءبىر ايقايى ەستىلگەنشە شەشەمنىڭ.
البىرت كوڭىل قايدان ءبىلسىن سول كەزدە،
وقىماسام، كەتەتىنىن ەسەمنىڭ.
قولعا الۋعا باتپاسا دا باتىلىم.
ىشىمدە ءبىر، قامشى بولىپ جاتىر ءۇن.
العاش رەت "اباي جولىن" قولعا ۇستاپ،
الابۇرتىپ، بەتىن اشتىم اقىرىن.
كىبىرتىكتەپ، تۇسىنە الماي بىردەن مەن.
سوسىن، كىتاپ سىرلاس ەتتى تۇندەرمەن.
ءبىرىنشى بەت..
ەكى..
ءۇش..
ءجۇز..ۋحھ، عاجاپ
وقىپ شىقتىم، وت بوپ شىقتىم ءبىر دەممەن.
دەي المايسىڭ، جۇرەگىڭە، تولعانبا.
سەبەبى.. پəك ماحاببات بار، ول، ماڭدا.
شاشباۋىنىڭ سىڭعىرىنا سىر ىلگەن،
مەن، اينالىپ كەتە باردىم توعجانعا.
سۇيسەم دەدىم، كۇيسەم دەدىم توعجانداي..
الاسۇرىپ، الىپ شىعار جول قالماي.
شي ىشىندە شيدەم كيىپ سىنىقسىپ
سۇيگەنىڭدى كۇتۋ باقىت- تولعاندا، اي.
سەن نە دەگەن، كەرىم ەدىڭ، تۋۋ..باقىت.
كەۋدە تۇستى قويمايسىڭ-اۋ، تۋلاتىپ.
كەلسە دەيسىڭ، اقبوز مىنگەن ءبىر سەرى
ۇركەر تۋا، اۋىل ءيتىن شۋلاتىپ.
شوق تاقياڭ ماڭدايدى اشىپ ەكى ەلى،
ءشəيى كويلەكتىڭ جەر سىپىرىپ ەتەگى.
"حوش" دەگىزبەي، اتتاناردا سەرىنىڭ
شاۋجəيىنا جابىسقىم كەپ كەتەدى.
شىر اينالىپ شىقپاسادا شەكەڭدە وي.
ماحابباتسىز ءومىر سۇرمەك، بەكەر عوي.
ءبىر ادامدى قۇلاي ءسۇيۋ ءۇشىن دە،
ۇلى بولۋ.. مىندەت ەمەس ەكەن عوي.
قوسىلماپتى..
كۇن-سۇرلانىپ،
جىلادى، اي.
سول زاماننىڭ سالتقا بەرىك،سىناعى-اي.
وكسىپ تۇردىم..
جۇرەگىمنىڭ ىشىندە
ءومىر ءسۇرىپ جاتقاندىقتان، ءبىر "اباي"..
تيىسپەڭدەر!
ماحاببات- جىر،
كۇيىك-شەر.
Əر ءəرىپىن، əر بۋىنىن ءسۇيىپ، تەر.
"اباي جولى" - ادام جولى قىم-قيعاش،
ال، ادامدار..
كىتاپتاعى كەيىپكەر.
مەحنات تەمىرتاسقىزى
