- ءسىز ءانشى-جازۋشى، ءداستۇرلى ونەردىڭ ءدۇلدۇلى جانىبەك كارمەنوۆتىڭ ەڭ العاشقى شاكىرتىسىز. ۇلاعاتتى ۇستازىڭىزدىڭ جولىن الماتىدا نەگە جالعاستىرمادىڭىز؟
- مارقۇم جانىبەك كارمەنوۆتىڭ مەكتەبىندە وقىپ، دانالىعىن كوكىرەگىمىزگە توقىعان، كوزىن كورگەن، ءىلىمىن ۇيرەنگەن، تاربيەسىن العان ەڭ ءبىرىنشى شاكىرتى ەكەنىم راس. ول كىسى ماعان ۇنەمى «سەنىڭ ماڭدايىڭا ءومىر بويى ساحنادا ءجۇرۋدى جازباعان. سەنىڭ ىڭعايىڭ، جوباڭ بالا تاربيەلەۋگە كەلىپ تۇر. مەن بايقايمىن، سەن ءتۇبى وقىتۋشىلىق جولعا تۇسەسىڭ-اۋ» دەيتىن. ايتقانى ايداي كەلدى، كورىپكەل كىسى عوي.
ستۋدەنت كەزىمدە تۇڭعىش رەت امىرە قاشاۋباەۆ اتىنداعى رەسپۋبليكالىق انشىلەر بايقاۋىنا قاتىسىپ، جۇلدەگەر اتاندىم. سول كەزدەگى مينيستر وزبەكالى جانىبەكوۆ داۋسىمدى ەستىپ قالىپ، «سازگەن سازى» انسامبلىنە جۇمىسقا قابىلداتتىرعان. بىراق سول تۇستا اۋىلدا شەشەم قايتىس بولىپ، ۇستازىمنىڭ رۇقساتىمەن اكەمنىڭ جانىنا، اعايىن-تۋىستىڭ اراسىنا بارايىن دەپ شەشتىم. ءسويتىپ، قاراعاندى وبلىستىق فيلارمونياسىنا جۇمىسقا ورنالاسقانمىن. بىراق ونەردىڭ قاسيەتى مەن قاسىرەتى بىرگە جۇرەدى عوي. ون جىلداي ساحنادان كەتىپ قالعان ۋاقىتىم بولدى. قازىر ەلدە ۇرپاق تاربيەسىمەن اينالىسىپ ءجۇرمىن.
- ساحنادان سىرت قالۋعا قانداي جاعداي اسەر ەتتى؟
- ەلدىڭ الدىندا جارقىلداپ ءجۇرۋ ەكىنىڭ ءبىرىنىڭ قولىنان كەلە بەرمەيدى. تۇسىنگەن ادامعا ءان ونەرى — قۇدىرەتتى ونەر. ونى جەتكىزە ءبىلۋ كەرەك. تىڭدايتىن قۇلاق، ۇعاتىن جۇرەك، ءتۇيىپ الاتىن زەردە، سارالايتىن سانا بولۋى ءتيىس. سول كەزدەگى ونەردىڭ، ەڭبەكتىڭ باعالانۋى كوڭىلىمنەن شىقپادى. ونىڭ ۇستىنە، ءبىزدىڭ ۋاقىتىمىزدا گاسترولدىك ساپارلار وتە كوپ بولاتىن. ۇنەمى دالا كەزىپ، ءۇيدىڭ بەتىن كورمەۋ دە ماعان اۋىر ءتيدى. ۇلكەن قىزىم دۇنيەگە كەلگەن ۋاقىتتا قىزىلوردا وڭىرىنە گاسترولگە كەتكەنمىن. سول كەتكەننەن مول كەتىپ، وتباسىما ءتورت ايدان كەيىن ازەر جەتتىم. مۇنداي ساپارلاردا ەل الدىندا جارقىراپ جۇرگەنىڭمەن، گازەت-جۋرنال وقۋعا قولىڭ تيە بەرمەيدى. جاڭالىقتان جۇتاپ، رۋحاني قارايىپ قايتاسىڭ. سوندىقتان وتىمنىڭ باسىندا، بالا-شاعامنىڭ قاسىندا وتىرايىن دەپ، ءباسپاسوز سالاسىنا اۋىستىم. كەيىن توقسانىنشى جىلدارى ونەرگە قايتىپ كەلدىم. تاتتىمبەت اتىنداعى ونەر كوللەدجىندە ساباق بەرەمىن. جۇسىپبەك ەلەبەكوۆتىڭ 90 جىلدىعىنا وراي كوللەدج قابىرعاسىنان شاعىن كلاسس اشىلعان ەدى. بۇگىندە قاناتىن كەڭگە جايىپ، ءداستۇرلى اندەر بولىمىنە اينالدى. وسى سالانى باسقارامىن. قازاقستان رەسپۋبليكاسى ءبىلىم بەرۋ ءىسىنىڭ قۇرمەتتى قىزمەتكەرىمىن. بۇدان بولەك، قازىر ەكى جىل بولدى وبلىستىق فيلارمونياعا ءانشى بولىپ ورنالاستىم.
- بىزگە ايتىپ بەرىڭىزشى، جانىبەك كارمەنوۆ قانداي كىسى ەدى؟
- ول كىسى جايلى تالاي اعالارىمىز ايتىپ ءجۇر، ايتىلا دا، جازىلا دا بەرەدى. مەن ءۇشىن ومىردە دە، ونەردە دە باعىت-باعدار بەرىپ كەتكەن قايتالانبايتىن جارقىن تۇلعا. ۇستازىم جايلى تاڭعا دەيىن ايتسام، شارشاماسپىن. ءاردايىم ساعىنىپ ەسكە الامىن. ءوزى ۇيرەتىپ كەتكەن اندەر عۇمىر بويى جانىما ازىق بولىپ كەلە جاتىر. رەپەرتۋارىمدى حالىق اندەرىمەن تولىقتىرعانىم بولماسا، ءالى كۇنگە سول تۋىندىلاردى ايتىپ ءجۇرمىن. ءان ۇيرەتكەندە ورىنداپ قانا قويا سالمايتىن. تەرەڭ تاريحىنان سىر شەرتىپ، باعزى زاماننان بايانداپ، جۇرەگىڭە جەتكىزىپ بەرەتىن. قازاق حالقىنىڭ باسىنان كەشكەن سان قيلى تاعدىرىن سۇمدىق قورقىنىشتى، وتە ايانىشتى نەمەسە ەرەكشە قۋانىشتى، كوڭىلدى قىلىپ اڭگىمەلەيتىن. تىڭداپ وتىرعان ادامنىڭ دەنەسى تۇرشىگەدى. ساناسى بار ادامنىڭ بەي-جاي تىڭداۋى، وزىنشە وي قورىتىپ، سەزىنبەۋى، تەبىرەنبەۋى مۇمكىن ەمەس. سول ءادىسىن قازىر ءوزىم دە پايدالانىپ ءجۇرمىن.
- بۇل ۇستازدىق قىرى، ازاماتتىق اجارىنا، بەكزاتتىق بولمىسىنا دا توقتالساڭىز…
- وزدەرىڭىز بىلەسىزدەر، جانىبەك كارمەنوۆ ابايدىڭ بىردەن-ءبىر ۇرپاعى. اقىننىڭ 47 قارا ءسوزىن جاتقا ايتاتىن. بىرەۋگە رەنجىگەندە، كۇيىنگەندە «سەگىز اياقتى» ورىندايتىن. وكپە-نالاسىن انمەن باساتىن. رۋحى بيىك ادام ەدى. مىرجاقىپ دۋلاتوۆتىڭ ابايدىڭ قايتقانىنا ون جىل بولعاندا ايتقان ءبىر ءسوزى بار ەكەن. «ابايدىڭ قايتقان كۇنى قانشالىقتى الىستاسا، ونىڭ رۋحى سونشالىقتى جاقىنداي بەرەدى» دەگەن كورىنەدى. مەن ءۇشىن دە قازىر جانىبەك كارمەنوۆتىڭ قايتىس بولعان كۇنى قانشالىقتى الىستاعانىمەن، كۇن وتكەن سايىن رۋحى جاقىنداپ كەلەدى. ساباق سايىن قيمىل-ارەكەتى، ەموتسياسى ماعان ەلەس بەرىپ وتىرادى. ءاربىر ونەگەسى، عيباداتى تاپتىرمايتىن ادىستەمەلىك قۇرال سياقتى. ساحناعا شىققان كەزدەگى كەربەزدىگى، سەرىلىگى، دەگدارلىعى ۇمىتىلمايتىن ساباق. جانىمدا جاتتالىپ قالعان. سول قيماس، شۋاقتى كۇندەردەن ءالى ۇلگى الىپ كەلە جاتىرمىن.
- ونەر يەسى قايتىس بولعان ۋاقىتتا قايدا ەدىڭىز؟
- 1992 جىلى 22 ماۋسىمدا قايتىس بولدى. سىرتتا جۇرگەنمىن. سول جىلى مەنىڭ شاڭىراعىمدا ءۇشىنشى ۇلىم دۇنيەگە كەلدى. اتىن جانىبەك دەپ قويدىم. جالپى، ءتورت بالام، ەكى نەمەرەم بار. بارلىعى ونەردەن قۇر الاقان ەمەس. بىراق مەنىڭ جولىمدى جالعاستىرعان ەشكىم جوق. تورتەۋى دە باسقا سالاعا ءتۇسىپ كەتتى. ۇلكەنىم — سالىق كوميتەتىندە، ودان كەيىنگى پەرزەنتىم «ورتالىق قازاقستان» گازەتىندە ءتىلشى. تاعى ءبىر بالامنىڭ ءوزىنىڭ جەكە شارۋاسى بار، كاسىپكەرلىكپەن اينالىسادى. جانىبەگىم — ازىرگە ستۋدەنت.
- ال ون جىلدان كەيىن ونەرگە قالاي ورالدىڭىز؟
- حالىققا كەرەكتىگىمدى سەزىندىم. قاجەتتىلىك، سۇرانىس كوپ بولدى. «ءارى قاراي جالعاستىرعانىم قالاي بولار ەكەن؟» دەپ تە ۇزاق ويلاندىم. جالپى، ءوز باسىم قاتتى قۇلشىنا بەرمەيتىن اداممىن. تەلەديداردان كورىنىپ قالايىن، راديوعا بارىپ داۋسىمدى جازدىرىپ قويايىن نەمەسە باسىلىمدارعا سۇحبات بەرەيىن، گاسترولدەرگە شىعىپ، ەل كورىپ، جەر كورىپ قالايىن دەپ ۇمتىلىپ تۇرمايمىن. ودان دا بويىمداعى بارىمدى بولاشاق ۇرپاققا بەرسەم، بىلگەنىمدى ۇيرەتسەم، سونىڭ ءوزى ۇلكەن ولجا دەپ ويلايمىن. الدىمىزداعى اعالارىمىزدىڭ سارا جولىن كەيىنگىلەرگە اماناتتاپ كەتسەم دەيمىن. «ۇستازدىق ەتكەن جالىقپاس، ۇيرەتۋدەن بالاعا» دەپ ۇلى اباي ايتىپ كەتكەندەي، بۇل جولدا جالىقپايتىنىم، ەشتەڭەدەن ايانبايتىنىم انىق. قانداي ىستە دە عاريفوللا قۇرمانعاليەۆ، جانىبەك كارمەنوۆ، مادەنيەت ەشەكەەۆ، دانەش راقىشەۆ، قايرات بايبوسىنوۆتىڭ مەكتەبىنە سۇيەنەمىن.
- شاكىرتتەرىڭىز سەنىمىڭىزدى اقتاي باستاعان شىعار؟
- ارينە، الدى ءبىراز جەردە كورىنىپ، بىرقاتار رەسپۋبليكالىق، حالىقارالىق بايقاۋلاردا باق سىناپ، جۇرت كوزىنە تانىلىپ ءجۇر. اتاپ ايتار بولسام، كىشكەنتايىنان كوزگە تۇسكەن حالىقارالىق، رەسپۋبليكالىق بايقاۋلاردىڭ لاۋرەاتى ابزال قۋانىشۇلى، سەرجان مۇسايىنوۆ، «شابىتتىڭ» باس جۇلدەگەرى گۇلميرا تاپاي، داۋرەنبەك اركەنوۆ، سىرىم قورديندەردىڭ مەن ۇيرەتكەن اندەرمەن ءداستۇرلى ءان مەكتەبىن ءارى قاراي جالعاستىراتىنا، الىپ كەتەتىنىنە سەنىمىم مول. شاكىرتتەرىم ءوز قولىمنان ۇشقان بالاپاندارىم بولسا دا، ونەردە جۇرگەن ازاماتتاردى «مىناۋ مەنىڭ وقۋشىم، مىناۋ مەنىكى ەمەس» دەپ بولە جارمايمىن. جانىبەكتىڭ نەمەسە قايراتتىڭ تۇلەكتەرى دەپ الالاعان ەمەسپىن. بارلىعىنا بىردەي قارايمىن. ارقايسىسىنىڭ ءوز ورنى، ءوز ءجونى بار. بارلىعىن «ءبىر تەرىنىڭ پۇشپاعىن يلەپ جۇرگەن» ءبىر ونەردىڭ ازاماتتارى دەپ قۇرمەتتەيمىن. وتكەندە الماتىعا بارعاندا ارىپتەستەرىم، ىنىلەرىم، شاكىرتتەرىم كەلىپ، بيليارد ويناپ، از-كەم اڭگىمەلەستىك. كونتسەرت كەش بىتكەندىكتەن، ودان ارعىعا ۋاقىت بولمادى. بىراق سول از عانا ءسات ماعان ۇلكەن قۋانىش، ەستەن كەتپەس ادەمى كەش، شىعارماشىلىق شابىت، باۋىرلاستىق، قيماستىق كوڭىل-كۇي سىيلادى. ەلگە ەرەكشە سەزىممەن ورالدىم.
- ءسىزدىڭ اۋەزدى ءانىڭىزدى، قايتالانبايتىن داۋىسىڭىزدى ەستىگەن سايىن ماعان قاراعاندىدا قور بولىپ جۇرگەندەي بولاسىز…
- الماتىدا، استانادا جۇمىس ىستەۋگە، سوندا تۇرۋعا تالاي ۇسىنىستار ءتۇستى. كەزىندە ەلباسى دا قاراعاندىدا بولعان ءبىر ساپارىندا «ەلورداعا قونىس اۋدار. تاۋەلسىز ەل مادەنيەتىنىڭ وركەندەۋىنە، ۇلتتىق ونەردىڭ دارەجەسىن كوتەرۋگە، دامىتۋعا اتسالىس» دەپ، استاناعا شاقىرىپ كەتكەن. ول كىسىنىڭ الدىندا 17-18 رەت ءان سالىپپىن. تاعى ءبىر كەلگەندە «مەيىرحان، سەن ارقادا ءالى ءجۇرسىڭ بە؟» دەگەن. مەنىڭ استاناعا بارۋعا ەشقانداي تالپىنىسىم، كوڭىلىمنىڭ حوشى بولمادى. سول اڭگىمەنى ەستىپ قالعان كىسىلەر كەيدە قاراعاندىنىڭ كوشەسىنەن كورىپ قالسا «استانادا تۇرىپ جاتىرسىڭ با؟» دەپ سۇراپ قويادى. ال الاتاۋ بوكتەرىنە ورنالاسقان اسەم قالا، ارمان قالا، جاستىق شاعىمنىڭ كۋاسى بولعان الماتى — سۇيىكتى قالالارىمنىڭ ءبىرى. ۇلتتىق رۋحانيات ورداسى رەتىندە سانامنان كەتپەيدى. ادامدارىنىڭ دا تابيعاتى، مىنەزى بولەكتەۋ. وركەنيەتكە جاقىن دەگەندەي.
سولاي بولا تۇرا، ونەر ادامىنىڭ قالادا تۇرۋى مىندەتتى دەپ ويلامايمىن. ەڭ باستىسى، ەل-جۇرتتان، ونەردەن قۇر قالدىم-اۋ دەگەن وكىنىشىم بولعان ەمەس. شامام كەلگەنشە ءانىمدى ايتىپ ءجۇرمىن، ازدى-كوپتى ەل تانيدى. قالعاندارىنا «نەگە مەنى تانىمايسىڭدار؟» دەي المايمىن. ەشكىمگە «مەنى ءبىلۋ تيىسسىزدەر دەگەن شارت قويمايمىن.
- ونەر ورداسىندا جۇرسەڭىز، بۇدان دا بيىكتەردەن كورىنەتىن ەدىڭىز عوي…
- عابيت مۇسىرەپوۆ «ءوزىڭ — اسپاندا، ويىڭ تومەندە جۇرگەنشە، ءوزىڭ تومەندە، ويىڭ اسپاندا ءجۇرسىن. بيىك دەگەن نەمەنە، تومەن دەگەن نەمەنە — سوندا تۇسىنەرسىڭ» دەگەن ەكەن. ءوزىڭنىڭ دەڭگەيىڭ كوڭىلىڭنەن شىعىپ جاتسا، بيىكتىك دەگەن سول. اركىمنىڭ پەشەنەسىنە جازىلعان باعىندىراتىن ءوز بيىگى بار. ەلدەن اسىپ تۇسۋگە جانتالاسپايمىن. ودان دا بار زەيىنىمدى ۇرپاق تاربيەسىنە ارناسام، ونەرگە ادال قىزمەت ەتسەم دەيمىن.
بوس ۋاقىتىمدا قوسىمشا ەشتەڭەمەن اينالىسپايمىن. وزىمە كوپ جۇمىس جۇكتەگىم كەلمەيدى. كونتسەرتتەرگە قاتىسىپ، ساباعىمدى بەرىپ، ەل ارالاپ، ەركىن جۇرگەندى دۇرىس كورەمىن. ال ءوز مىندەتىمە ۇلكەن جاۋاپكەرشىلىكپەن قارايمىن. وزىمە قاتاڭ تالاپ قويامىن. تالاپ بولماعان جەردە، العا ۇمتىلۋ بولمايدى. وزىمە قوياتىن تالابىم — ادام بولۋ، ادال بولۋ. قاسيەتتى ونەردى تۇعىرىنان تۇسىرمەۋ، بيىگىنەن الاسارتپاۋ. اتا-بابا مۇراسىنا قيانات جاساماۋ. ساف قالپىندا بوياماسىز جەتكىزۋ. ەسترادامەن بىلعاماۋ. جاستاردان تالاپ ەتەتىنىم دە — وسى.
بۇرىنعىمەن سالىستىرعاندا قازىرگى جاستار ەستراداعا مۇلدەم اۋىپ بارا جاتقان سياقتى. ءداستۇرلى ونەردى اۋىرلاۋ قابىلدايدى. جانىبەك كارمەنوۆ كوزىنىڭ تىرىسىندە «ەسترادالىق اندەر تاڭەرتەڭ تۋىپ، كەشكە قايتىس بولادى» دەپ وتىراتىن. جاستار وسىنداي جەڭىل اندەرگە كوپ نازار اۋداراتىنى بايقالادى. جۇسىپبەك ەلەكبەكوۆ، جانىبەك كارمەنوۆ، قايرات بايبوسىنوۆ دەسەڭ، ەلەڭ ەتە قويمايدى. ءبىز ولاردىڭ ءداستۇرلى ءاندى قالاي بولسا، سولاي وڭدەۋىنە، بۇرمالاۋىنا جول بەرمەۋىمىز كەرەك. توسقاۋىل قويعانىمىز دۇرىس. الدىڭعى تولقىن حالىق ساناسىنان وشە باستاعان اندەردى جاڭعىرتىپ، تۇرلەندىرىپ، قايماعى بۇزىلماعان كۇيدە بىزگە جەتكىزدى. مەنىڭشە، كەيىنگى تولقىنعا عاريفوللانى تۇزەپ، ءجۇز جىلدا ءبىر تۋاتىن جۇسىپبەك پەن جانىبەكتى جوندەۋدىڭ قاجەتى جوق. سول دەڭگەيدە ورىنداي السا دا جامان بولمايدى.
- حالىقارالىق، رەسپۋبليكالىق بايقاۋلاردا ءجيى قازىلىق ەتەسىز. ءداستۇرلى انشىلەر دوداسى قانشالىقتى ادىلەتتى وتەدى؟
- جاياۋ مۇسا، مايرا ۋاليقىزى، ەستاي بەركىمبايۇلى، ءمادي ءباپيۇلى، جۇسىپبەك ەلەبەكوۆ اتىنداعى بايقاۋلاردا تورەلىك ەتىپ، ادىلقازىلار القاسىنىڭ توراعاسى دا بولىپ ءجۇرمىن. مەن وتىرعان جەردە ادىلەتسىزدىككە جول بەرىلگەن ەمەس. تالانتى بار بالا سونادايدان كورىنىپ تۇرادى. اق پەن قارا، جاقسى مەن جامان سياقتى. الامان بايگەدە دە بەس-التى اينالىمنان كەيىن جۇيرىكتەردىڭ اياق الىسى مەن شابىسى بەلگىلى بولا باستايدى عوي. سول سەكىلدى ءان بايقاۋلارىندا دا كىمنىڭ-كىم ەكەنى العاشقى كۇنى-اق تانىلىپ، ايقىندالادى.
- ءوزىڭىز الامانعا تۇسسەڭىز، كەش باتقاننان ءتۇننىڭ قاي ۋاعىنا دەيىن ءان ايتار ەدىڭىز…
- بالۋانعا وڭ، سولى ءبىر ەمەس پە؟! جاقسى تىڭداۋشىم بولسا، تاڭعا دەيىن شىرقاۋعا شامام جەتەدى. دەگەنمەن كەز كەلگەن توي-تومالاققا بارا قويمايمىن. «ءبىز مىنا ءاندى جاقسى كورۋشى ەدىك، باسقا ءاندى ايتىپ بەر» دەيتىندەردىڭ كوڭىلىنەن شىعۋعا تىرىسپايمىن. مەنىڭ ءانىمدى بەلەتىن، مەنىڭ رەپەرتۋارىمنان حابارى بار، مەنى تىڭداپ جۇرگەن اعايىن-تۋىس، دوس-جارانداردىڭ عانا ورتاسىندا ءان سالعاندى دۇرىس دەپ بىلەمىن. كەزدەيسوق الامانعا تۇسكىم كەلمەيدى. الامان دەمەكشى، ءوزىم جىلقىنى جاقسى كورەمىن. مالساق اداممىن. اكەم وتىز جىل قوي باققان. شەشەم ون بالا ومىرگە اكەلگەن ارداقتى انا. قالادا تۇرسام دا كوز الدىمنان مال، جايلاۋ، قاسقا قۇلىن كەتپەيدى. اتپەن سەرۋەندەگەندى ۇناتامىن. قازاق ءوزىن «جىلقى مىنەزدى حالىقپىز» دەپ جاتادى عوي. تەكتىلىگىمىز، تارپاڭ مىنەزىمىز، اسقاق جىگەرىمىز ءبىر-بىرىنەن الىس ەمەس. قالانىڭ شەتىندە كىشكەنە شارۋاشىلىعىمىز بار. ءىرىلى-ۇساقتى مال ۇستايمىز. بالالار اۋىل ومىرىنەن، قازاقىلىقتان اجىراماسىن دەگەن نيەت قوي.
- قۇدايدىڭ بەرگەن «جىلقى» مىنەزى قانداي؟
- جىلدام اشۋلانا قويمايمىن، بىراق اشۋلانسام قايتۋىم قيىن. ءبىراز ۋاقىتقا دەيىن سوزىلىپ كەتەتىن جاعدايلار بولادى. كەكشىل ەمەسپىن، باۋىرمالمىن. كەشىرىمدىمىن. بىراق ونەردەگى ادىلەتسىزدىكتەر، ۇلتتىق ماسەلەلەرگە كوز جۇمىپ قاراي المايمىن. توزبەيمىن. وتە ۇلتشىلمىن. وتانىمدى، ەلىمدى، جەرىمدى، ءتىلىمدى سۇيەمىن. مەنى ۇرپاقتىڭ بولاشاعى، ەلدىڭ ەرتەڭى قاتتى ويلاندىرادى. رۋحاني مۇگەدەك جاستار كوپ. تۇرىنە قاراساڭ، كوڭىل تويادى. بىراق ارعى جاعىندا دىم جوق. ءوز بايقاۋىمشا، مەنىڭ بالالارىم قالادا وسسە دە ورىسشاعا جۇيرىك ەمەس. ونى ەشقانداي نامىس كورمەيمىن. جارىمنىڭ ۇستازدىق قىزمەت اتقارعانىنا 35 جىلعا جۋىقتادى. نەمەرەلەرىمىز بار. ۇلكەن نەمەرەم عاليا «اتا، ءسىز ساحنادا ءان ايتايىن دەپ تۇرعاندا ءبىزدى ويلاڭىز. سوندا جاقسى ايتاسىز» دەپ بال تىلىمەن قۋانتىپ قويادى. بۇنىڭ بارلىعى وتباسىنداعى تاربيەدەن دەپ بىلەمىن. بالالارىم دا، نەمەرەلەرىم دە ءوزىنىڭ سالت-ءداستۇرىن، مادەنيەتىن جەتىك بىلەدى، ادەبيەتىمەن جاقسى تانىس.
- ءسىز شىعارعان ءبىر كەرەمەت ءاندى ەستىپ ەدىم. بىراق ءارى قاراي جالعاستىرماعان كورىنەسىز؟ ءبىر ءان شىققان جەردەن، باسقا دا ءان شىقپاعانى قالاي؟
- ءان شىعارۋمەن تۇبەگەيلى اينىلىسقان ەمەسپىن. توقسانىنشى جىلداردا ءبىر ءان شىعارعانىم بار. اقيىق اقىن مۇقاعاليدىڭ:
- جۇرگەندە جانىم جۇدەپ شاقتا مىناۋ،
كوڭىلىمدى ءبىر كوتەرىپ تاستادىڭ-اۋ.
ماحاببات مەنى ءاينالىپ وتىپ ەدى،
كەرەمەت كۇندەرگە ءوزىڭ باستادىڭ-اۋ، — دەگەن ولەڭ جولدارى اسەر ەتكەن بولۋى كەرەك. سازگەرلىكتى تۇبەگەيلى سەرىك ەتۋ ويىمدا بولعان جوق.
اڭگiمەلەسكەن
قانشايىم بايداۋلەتوۆا
