..."حيميا" تəتەي تاقتاعا əلدەبىر قوسىندىلاردىڭ رەاكتسياسىن جازىپ، سىزىپ ءتۇسىندىرىپ جاتىر. ويىممەن الىسىپ مەن وتىرمىن. وسى كەزدە ەسىك اشىلىپ، تاعى ءبىر ۇستازدىڭ باسى قىلتيدى.
-ءبىر مينۋتقا شىعىپ كەتشى، -دەدى ول "حيميا" تəتەيگە،-Əڭگىمە بار...
"حيميا" سىرتقا بەتتەدى. Əلگى تəتەيدىڭ əڭگىمەسىنىڭ ۇزاقتاۋ بولعانىن تىلەپ ءبىز وتىرمىز. مۇعالىم تەز ورالدى. جəنە دە مەنى قولىمەن نۇسقاپ، سىرتقا شاقىرعانداي بولعان. جۇرەگىم سۋ ەتە ءتۇستى. نە بولدى ەكەن؟
-ارمان، سىرتقا شىقشى، -دەدى ءتۇسىن سəل جىلىتىپ،-Əڭگىمە بار...
مəسساعان! بۇل كىسىمەن قانداي وڭاشا əڭگىمە بولۋى مۇمكىن؟ ەندى مەن سۇيرەتىلىپ سىرتقا بەتتەدىم.
-سەنىڭ əكەڭنىڭ قويماسىنا "يمپورتنىي" ەتىكتەر ءتۇسىپتى،- دەدى ول تەز -تەز سويلەپ، -قازىر جۇگىرىپ بارىپ ماعان بىرەۋىن قويدىرا سالشى! كەشكە اقشاسىن اپارىپ، ەتىكتى الىپ كەتەمىن. وتىز التىنشى رازمەر! ءتۇسىندىڭ بە؟
جۇرەگىم ودان ءəرى سۋىلداپ كەتتى. Əكەمدى بىلەمىن. "حيميا" تəتەي تۇگىلى اۋپارتكومنىڭ حاتشىسىنىڭ əيەلى جىبەرسە دە بەرمەيدى. تازا كوممۋنيست. Əلگى "دەفيتسيت" دۇنيەلەر تىزىممەن بەرىلەتىنىن مەن دە ەستىگەنمىن. قىزىنا "يمپورتنىي" ماگنيتوفون الىپ بەرگەن اۋداننىڭ باسشىسى كەشە عانا پارتبيلەتىنەن ايرىلىپ، قىزمەتىنەن ءتۇسىپ قالعان. "حيمياعا" مۇنى ايتا المادىم. اياڭداپ اۋىل شەتىندەگى قويماعا قاراي بەتتەپ بارامىن. الدىمدا əكەم، ارتىما "حيميا"...قىسقاسى شەگىنەرگە جول جوق! كەنەت كوڭىل تۇكپىرىنەن ءبىر كىشكەنتاي ءۇمىت جىلت ەتكەندەي بولدى. Əكەمە ءبəرىن ءتۇسىندىرىپ ايتسام، حيميادان قينالىپ جۇرگەنىمدى...تəتەيدى رەنجىتسە جاقسى باعانى تۇسىمدە عانا كورەتىنىمدى...ءتىپتى "التىن مەدال" جايلى ارمانداردىڭ كوككە ۇشاتىنىن...Əكەم مۇمكىن ءتۇسىنىپ قالار؟Əي،بىلمەيمىن...
...قويمانىڭ الدىندا ءبىر توپ ادام ءۇيىرىلىپ تۇر ەكەن. ءداۋ دە بولسا الىس اۋىلداردىڭ دۇكەنشىلەرى بولار دەپ توپشىلادىم. قات تاۋاردىڭ قويماعا تۇسكەنى بۇلارعا دا جەتكەن بولدى. الدەبىر قاعازعا شۇقشيا ءۇڭىلىپ وتىرعان اكەمنىڭ قاسىنا بىردەن جەتىپ بارۋعا جۇرەگىم داۋالامادى. انادايدا سوستيىپ تۇرىپ قالدىم. ول مەنى سالدەن سوڭ بايقادى. ورىنان تۇرىپ، ءوزى ماعان قاراي بەتتەدى. وڭىنەن تاڭدانىس بىلىنەدى. ساباق ۋاقىتىندا ىزدەپ كەلگەن ۇلدىڭ تەگىن جۇرمەگەنىن سەزگەن دە شىعار...
-بالام، قايدان ءجۇرسىڭ؟-دەدى جاقىنداي بەرە،-ساباق قايدا؟
ۇندەمەدىم. اقىرىن اكەمنىڭ قولىنان ۇستاپ وڭاشالاۋ جاققا بەتتەدىم. ول دا ەشتەڭە دەمەستەن جۇرە بەرگەن.قويمانى اينالا بەرە اعىتىلدىم-اۋ. حيميانى ۇناتپايتىنىمدى، امالسىز وقىپ جۇرگەنىمدى، تاتەيدىڭ سۋىقتىعىن، ەگەر بۇگىن ايتقانىن ورىنداماسام ونىڭ "مۇزعا" اينالۋى مۇمكىن ەكەندىگىن، ال، «مۇز» تاتەي بەس قويماسا «التىن مەدال» الا المايتىنىمدى...ءبارىن،ءبارىن ايتىپ ، ەنتىگىپ توقتادىم. اكەم كۇلدى. باس شايقادى.
-بالام!- دەدى جىميىپ،-مەنىڭ سەندەردەن ەشتەڭە ايامايتىنىمدى بىلەسىڭ! سول قۇرعىر ەتىكتى قازىر-اق بەرە سالايىن ساعان! تاتەيىڭ دە بەس قوياتىن شىعار...بىراق، ساتىپ العان ءبىلىم ءبىلىم بولا ما؟ «مەدالدى» دە ساتىپ العان بولىپ شىقپايسىڭ با؟ قالاي ويلايسىڭ؟
جاۋاپ بەرە المادىم. بۇرىلىپ جۇرە بەرگەنمىن. ارت جاعىمنان اكەمنىڭ داۋىسى ەستىلدى.
-تۇسىنگەنىڭە راحمەت، بالام! تەك انا شەشەڭە ايتىپ قويىپ جۇرمە! ەستىسە ەكەۋمىزدىڭ دە باسىمىزدان قيقۋ كەتپەس...
...سول كۇنى مەكتەپكە مۇلدەم بارعان جوقپىن. بايىنقولدىڭ جاعاسىندا ويلانىپ ۇزاق وتىرعانىمدى بىلەمىن. اكەمدىكىنىڭ دۇرىس، بۇرىس ەكەنىن ايىرا الماي دال بولدىم. كەلەسى كۇنى «حيميا» تاتەي ماعان ەشتەڭە دەمەدى. ءتۇسىندى. تەك بۇرىنعىدان دا سۋىق كوزبەن قاراي باستاعانداي...
...مەكتەپتى ءبىر عانا تورتپەن اياقتادىم. جالعىز «تورتتىك» قاي پاننەن ەكەنىن وزدەرىڭىز دە ءتۇسىنىپ وتىرعان بولارسىزدار. جىلدار ءوتىپ، جۋرناليست اتانىپ، وبلىستىق «جەتىسۋ» گازەتىنە جۇمىسقا تۇردىم. رەداكتورىمىز بايمولدا مۋسين كەرەمەت ادام ەدى. جاس ماماندارعا دەگەن قامقورلىعى ەرەكشە بولاتىن.سول اعامىز ءبىر كۇنى كابينەتىنە شاقىردى.
-ارمانجان، سەن وسى نارىنقولدان ەمەسسىڭ بە؟-دەپ باستادى ول اڭگىمەسىن،-اۋىلدارىڭداعى ءبىر مۇعالىمنىڭ ۇستىنەن ارىز حات كەلىپ ءتۇستى. وقۋشىلاردان اقشا جيناعان، ءتىپتى ۇرعان دەي مە...مۇنداي ارىزداردى تەكسەرىپ، جازۋعا باسقا جاقتىڭ جىگىتتەرىن جىبەرەتىن ەدىك. بىراق، بۇل جولى سەنى جىبەرگىم كەلىپ وتىر. قۋانىپ كەتتىڭ عوي، تۇرىڭنەن كورىپ وتىرمىن. ءما، ارىزبەن تانىسىپ شىق! ەرتەڭ اۋىلىڭا تارتساڭ دا بولادى.
قۋانىپ كەتكەنىم راس ەندى. اۋىلدى شىنىمەن دە ساعىنىپ ءجۇرمىن. ونىڭ ۇستىنە جۋرناليست بولىپ تۋعان اۋىلىنا ىسساپارعا بارعاندى كىم جەك كورەدى دەيسىز! جۇمىس ۇستەلىمە جەتكەنشە شىداماي قولىمداعى ارىزعا كوز جۇگىرتكەنمىن. جۇرەگىم ءدىر ەتە ءتۇستى. قۇداي-اۋ، سول كىسى عوي! «حيميا» تاتەي! سۋىق تاتەي! سول ۇستازدىڭ ۇستىنەن جازىلعان ارىز عوي بۇل! نە ىستەمەك كەرەك مۇندايدا؟
…اۋىلعا كەلدىم. ۇلىنىڭ العاش رەت جۋرناليستىك ساپارمەن ەلگە كەلگەنىنە اكە-شەشەم قاتتى قۋاندى. كەشكى ءشاي ۇستىندە اكەم قانداي ماقالا جازباعىمدى سۇراعان. ايتتىم. كوڭىل-كۇيى بىردەن ءتۇسىپ كەتتى.
-ەستىپ جاتىرمىز!-دەدى كۇرسىنىپ،-ۇستازىڭ شىنىمەن دە بىردەڭە بۇلدىرگەن سياقتى. جۇرت سولاي دەيدى. زەينەتكە شىعۋىنا دا از قالعان ەكەن. وبال بولاتىن بولدى...بارلىق اتا-انالار كەشىرىپ، ارىزدارىن قايتىپ الىپتى. تەك انا اقانبايدىڭ ايەلى عانا قايتپاي وتىر ەكەن. ەندى وعان سەن قوسىلساڭ، ەرتەڭ گازەتىڭە ۇستازىڭدى ماسقارالاپ ماقادا جازىپ جاتساڭ نە بولماق؟
اكەم ءۇنسىز قالدى.مەن دە ويلانىپ وتىرمىن. باياعى وقۋشى كەزدەر ەسكە تۇسكەنى. سۋىق اپاي...جالعىز تورتتىك...ءوز ويىمنان ءوزىم شوشىپ كەتتىم. اكەم دە ويىمدى وقىپ قويعانداي بولدى.
-ۇستازعا كەك ساقتاۋعا بولمايدى،بالام!-دەدى سابىرمەن،-جامان بولعان جوقسىڭ عوي! وقۋعا ءتۇستىڭ! سۇيىكتى ماماندىعىڭدى تاپتىڭ! مۇمكىن سول «تورتتىك» سەنى قايراعان شىعار؟ مەنى تىڭداساڭ ، قازىر اقانبايدىڭ ۇيىنە بارايىق. سەنىڭ ۇستازىڭ ءۇشىن الدىنان وتەيىك! ءمان-جايدى تۇسىندىرەيىك. بالكىم، كەشىرىپ قالار...
قايران، اكەم! نە دەگەن كەڭ ەدىڭ! سول كۇنى كەشتە ۇستازعا الگى اتا-انادان كەشىرىم الىپ، الماتىعا العاشقى ءىسساپارىمنان قۇر قول قايتتىم. رەداكتورعا «ارىزدا جازىلعان فاكتىلەر انىقتالمادى» دەپ ەسەپ بەردىم. وعان ەش وكىنگەن دە ەمەسپىن. ال، ۇستاز...ول كىسىنى سول ساپاردا دا، كەيىن دە كەزدەستىرگەن جوقپىن. مەنىڭ كەلىپ، كەتكەنىمدى ەستىگەن بولار دەپ ويلايمىن. ەستىسە نە ويلادى ەكەن؟ بۇل ەندى-ماڭگىلىك جۇمباق!
