كەلە جاتىر التىن باسى كەيكىنىڭ…
جاۋدان جالعىز –
شاھيد كەشكەن دەيتۇعىن،
كەلە جاتىر التىن باسى كەيكىنىڭ;
ماسايراعان ونىڭ مۇندا جوعىندا،
ورمان جۇرتى قالا باردى سوڭىندا.
كەۋدەسىندە قالىپ قويماي زار ءانى،
ماڭداي، شەكە سۇيەگىنە تارادى;
اتا جاۋدان كوڭىلى قالعان، قايران، باس
ارت جاعىنا قايىرىلا ءبىر قارادى…
بەلەس، بەلەس، بەلەس دەپ،
ايدارىنان سيپاعانداي جەل يىسكەپ;
باس كەلەدى توقسان جىلداي كورمەگەن،
ءوز دەنەسى
ءوز كوزىنە
ەلەستەپ!
قاسىرەتتى قارا ءتۇندى جامىلىپ،
باس… كەلەدى توقسان جىلداي تورىعىپ،
ءور كەۋدەسىن!
وكپە-باۋىرىن ساعىنىپ!
ۋلاپ-شۋلاپ الەۋمەتتىك جەلى كەپ،
دەمىن ىشكە تارتقان كەزدە توڭىرەك،
توقسان جىلداي ەكى كوزى ءتورت بولعان،
تورعاي جۇرتى قويا بەردى ەڭىرەپ…
باس كەلەدى باسا-كوكتەپ عاسىردى،
ءاليحان مەن ىزدەپ قانىش…
قاسىمدى;
قاراي بەرمەي جاۋتاڭ-جاۋتاڭ تومەنگە،
كوككە قاراي كوتەر، قازاق، باسىڭدى!
سەرىك اقسۇڭقارۇلى
