ابايدىڭ ويى تەرەڭ، سىر شەرتەدى،
اندەرى عالامشاردى تەربەتەدى.
قارا سوزبەن ءدۇر سىلكىنتىپ دۇنيەنى،
تىڭنان تۇرەن جول سالىپ بەرگەن ەدى.
عىلىمدى تاپپاي جاتىپ ماقتانبايىق!
ءاردايىم ناداندىقتان ساقتانايىق!
ولەڭىمەن جۇرەككە جىلۋ بەرگەن،
ابايدى وقىپ، تالىمىنەن باق تابايىق!
دارىپتەيىك عۇلاما، دانامىزدى،
دانامىزدى، وسىن-اۋ دالامىزدى.
ابايدىڭ حيكمەت ءسوزى ميراس بولار،
سوندىقتان ساقتاۋ كەرەك دارامىزدى.
اقىندى بار جۇرتشىلىق تانۋ مىندەت،
ءبىلىمسىز قوعام نادان بۇل ءبىر ىندەت.
ابايدان ىزگىلىك الا الاسىڭ،
ءىلىم الىپ، ءسوز جاتتاپ، رۋحتى تىكتەپ.
جاسىندا ىزدەنىسپەن جول باستاعان،
وسىلاي بىلىمپازعا وي نۇسقاعان.
قاماراددين ۇستازىن ۇلگى تۇتىپ،
بار تاراپقا ەل ءۇشىن ءسوز قوزعاعان.
ابايدىڭ ءاربىر ءسوزى عيبرات بەرەر،
كەيبىرەۋ وقىپ الىپ، جونگە كەلەر.
اقىننىڭ بار ونەرىن تانىتايىق،
جولىن قۋساڭ ءبىلىمى نۇرىن توگەر.
ابايدىڭ قاسيەتتى قازىناسىن،
قورعايىق ءىلىمى كەن، تاسىعاسىن.
جاستارعا شابىت، اقىل بەرگەن اقىن،
ءپىر تۇتىپ قادىرلەيىك مول مۇراسىن.
وسيەتى ورنەكتى بار ۇلگىسى،
ولەڭىنىڭ سىڭعىرلى ءان-اۋەزى.
قازاعىم اتىن ايتىپ ماقتانايىق،
ابايدىڭ اسىل ءسوزى، وشپەس ءىزى!
بەكمۋحانوۆا سىرعالىم ەلجانقىزى،
الماتى وبلىسى شوشاناي ورتا مەكتەبىنىڭ 8-سىنىپ وقۋشىسى
