وتكەندە ەكى ۇلكەن مەكەمە بىرلەسىپ وتكىزگەن ءبىر شارادا ماعان ء“تىل جاناشىرى” دەگەن ماراپات بەردى. ۇيىمداستىرۋشىلار حابارلاسقاندا اقشاسى بار ما دەپ ەدىم، جوق دەدى. بارعىم كەلمەدى. ءوزىڭ كەلە الماساڭ، ورنىڭا بىرەۋدى جىبەر دەگەن سوڭ، ءبىر ىنىشەكتى جىبەرگەنمىن. وعان شىمىلدىقتىڭ سىرتىندا تۇرىپ الا سال دەپتى.
نە ەكەن، سۋرەتىن جىبەرشى دەسەم، قىمبات رامكاعا سالىنعان العىس حات سەكىلدى بىرنارسە ەكەن. “تۇمانباي مولداعاليەۆ اتىنداعى ءتىل جاناشىرى ماراپاتى” دەگەن جازۋى بار. مەنىڭ اتى-ءجونىم دە جوق. بۇل ماراپات دەگەن كوبەيگەن سوڭ قادىرى كەتتى، ودان اقشاسى جوق ماراپاتتار كوبەيدى، ەندى ەڭ سوڭىندا قالعانى الاتىن ادامنىڭ اتى-ءجونى ەدى، ەندى ول دا كەتكەن بە دەپ تاڭعالدىم. ۋاتساپتىڭ ستاتۋسىنا قويىپ ماقتانۋعا دا جارامايدى عوي.
قىزىعى بۇنىمەن بىتكەن جوق. بۇگىن الگى ەكى مەكەمەنىڭ بىرەۋىنەن حابارلاسىپ، سىزگە بەرەتىن سىيلىعىمىز بار ەدى، بەرىپ جىبەرەيىك دەدى. ىشىمنەن، و، اكەڭدى، قالىپ قويعان اتى-ءجونىمدى بولەك جازىپ اكەپ بەرە مە، نە ەكەن دەپ ويلادىم. قويار دا قويماي، “قازىر اپارىپ بەرەيىك تە قازىر” دەگەن سوڭ، ال كەلىڭدەر دەپ وتىرعان جەرىمدى ايتقانمىن. ءبىر بالا تۋرا الدىنداعىداي سىيلىق اكەپ تۇر. قىمبات رامكانىڭ ىشىنە سالىنعان العىس حات قۇساعان بىردەڭە. “نۇرعيسا تىلەنديەۆ اتىنداعى ءتىل جاناشىرى ماراپاتى” دەپ جازىپ قويىپتى. اتى-ءجونىم جوق، ارينە. مىناندايدى ماعان بەردىڭدەر عوي دەسەم، ماعان اپارىپ بەر دەپ تاپسىرما بەردى دەيدى.
اۋەلدە حابارلاسقان كىسىگە “مىنانداي مەندە بار عوي، وسىمەن ەكەۋ بولدى، تاعى بار ما؟” دەپ جازىپ جىبەردىم.
جوق، جامان نيەتپەن ىستەمەگەن بولار. تۇتاس ەل بولىپ ءبىر-بىرىمىزگە ماراپات بەرىپ، ءبىر-بىرىمىزدەن ماراپات الىپ، ءۇي-ۇيدە سوعان وراي ەت اسىلىپ، ايتەۋىر ءماز بوپ ءجۇرىپ جاتقان ەلمىز عوي ەندى. ماراپات بەردى ەكەن دەپ رەنجيتىن ادام بولادى-اۋ دەپ ويلامايتىن بولۋى كەرەك.
ءبىرىنشىسىنىڭ سۋرەتىن كورگەندە اشۋىم كەلىپ ەدى، ەكىنشىسىن قولىما العاندا ۇلكەن ءبىر كومەديانىڭ ىشىندە جۇرگەنىمدى ءتۇسىندىم. سوندا بۇلاردا اتى-ءجونى جوق نەشە ماراپات بار؟ الدىندا بىرەۋ كەلمەي قالدى ما ەكەن، مىنا ەكىنشىسىن قايدان الدى ەكەن؟ جىرتىس تاراتقانداي تاراتا بەرە مە؟
ادامدار وسىلاي شاقىرىپ ماراپاتتاسا، بارىپ الىپ، قۋانا بەرە مە؟ جارايدى، اتى-ءجونىڭدى جازىپ-اق قويسىن، بىراق ودان نە پايدا؟
الداعى ۋاقىتتا ماراپات اتاۋلىنىڭ تەك اقشاسى بارلارى عانا قالسا، دۇرىس بولار ەدى. جانە دە پالەنشە اتىنداعى سىيلىق، حالىقارالىق “اتتان!” سىيلىعى دەمەي، وسىنداي ادامعا وسىنشا تەڭگە بەرىلدى دەپ قانا ايتا سالسا.
اقشاسى جوق العىس حات پەن ماراپات سونى شىعارعان قاعاز بەن ادەمىلەپ ساپ قويعان رامكاسىنىڭ قۇنىنا تاتىمايدى. قازىر اقشاسى بار ماراپاتتار دا قادىرسىز، تەك، ايتەۋىر اقشاسى العان ادامعا كومەك قوي دەيسىڭ. جەتىسىپ جۇرگەن ەشكىم جوق دەگەندەي.
ۇقساس جاڭالىقتار
