АСТАНАҒА ОДА

2575
Adyrna.kz Telegram

Беу, Астана, шаһарым!
Аштархандай бүгiн сенiң атағың.
Үркетұғын Үрiмiң мен Мәскеуiң,
Нұр-қала деп, бiр қала деп хас-керiм
Мадақтаймыз ересен!

Бiрақ ендi...
артық айтты деме сен,
Тiлiң сәл-сәл орысшалау демесең
Туысқанға өрiс тар-ау демесең.
Пара алғыштар жақсы орында демесең,
Байлығымыз жат қолында демесең.
Тiрлiк құрғыр мардымсыздау демесең,
Аярлықтан ар құнсыздау демесең
Сенi тiптi жаман қала демес ем!

Даңғазадан кенде емессiң,
дегенмен,
Мен өзiңдi мақтар болсам өлеңмен
Ренжи ме, тастай салып арбасын,
Базардағы арба итерген қандасым.
Қарындасым еден жуған кеңседе,
Келiспейдi менiменен өлсе де...
Жалақысы жамбаспұлдан қалмаған,
Жерлестерiм “жетiм бұрыш” жалдаған...

Жайлап жатқан кiлең сабаз, серiмен,
Десем сенi: төре шығар төрiм ең.
Жаныңдағы жыртық шекпен ауылдар,
Дауласа ма менiмен?!.

Әлде сөзiм болсыншы деп өтiмдi,
Ақордаға бұрып алып бетiмдi.
Ағытам ба айхай, мақтау не түрлi,
Атаққұмар ақын ағам секiлдi!

Құрысын!
Мықтыларда менiң қанша жұмысым.
Айтқаным жөн дұрысын:
...Қыздарменен тәнiн сатқан күнi үшiн
Құрылыстарда құлап өлген ұл үшiн!

Ей, Астана, дүр қабақ!
Маң далада маңғаз тұрсың мұндалап,
Бердiм дейсiң бекке байлық, құлға бақ.
Мен де кейде саған кеткiм келедi,
Ерейменнiң төбесiнен бiр қарап!

Тiптi бұған керек емес мол шыдам,
Көшер едiм бөле қашып қоңсыдан.
...Бейсболка киген бекзат бауырдай,
Гольф соға бiлмегесiн қорсынам!

Британдық қойшылардың өнерiн,
Бiлмегесiн, қайтем ендi, көнемiн!
(Ермегi бұл тектiлер мен төренiң)
Мен ұлымын асық атқан даланың,
Бiлмеуiмнiң айтар болсам себебiн!
Аналардан төменiрек көлемiм,
Қай бетiммен сосын саған келемiн?!

Ей, Астана, ел сенер!
Сенi салған бiр сәулетшi ең шебер.
Сол арада бiз бiлмейтiн мықтылар,
Сол арада бiз кiрмейтiн кеңселер!
Дәрежесi долларменен өлшенер,
Сол жерде жүр талай-талай еңселi ер!
“Ақша-қала” деп атар ем өзiңдi,
Маған билiк берсе егер!

Бiзден өзiн сәл биiктеу санайтын,
Адамдарың зор тiптен.
Шенеунiгiң шекесiнен қарайтын,
“Мадамдарың” “мерседесiн” мөңкiткен

Беу, Астана!
Қазағымның мұрады!
Жарқыраған өндiрлi елдiң шырағы,
Сарқыраған “тендерлердiң” бұлағы.
Жақсылар мен жайсаңдардың тұрағы!
Тұрмағасын босағаңда iлiнiп,
“Аяз бидiң тымағы”,
Елдiң саған тарқамай жүр күмәнi!

Ей, Бас қала!
Бауыр үшiн болғаннан соң баспана,
Мен өзiңдi алмастырман басқаға!
Айып етпе, жазылмаса жақсы өлең,
Тартылғандай таспаға...
Бiр ұрты – май, бiр ұрты – қан Қазаққа,
Дәл өзiңдей жарасып тұр астана!

Сайлау Байбосын

Пікірлер