Жастарды әдебиетке тарту үшін бізге мызғымас ұлттық идеология мен жеткілікті деңгейде әлеуметтік қамтамасыз ету де керек дүр. Ал, өркениетті елдерде бұл жағдайлардың барлығы да дерлік қолға алынған. Әйтпесе, айлығы шайлығына жетпей, пәтер жағалып жүрген жастардың әлеуметтік жетіспеушіліктен көңілдері тоқырап, пәтер жағалап жүргенде, олардың ұлттың әдебиетіне ықыласы да қандай болатынын болжау қиын емес. Олардың ішінде біздің студент жастарымыз да жетерлік. Пәтер жалдап, жұмыс таппай жүрген жастардың саны қаншама екен? Мен білмеймін, бірақ тым көп екенін анық білемін. Оның барлығын біз әдебиетті оқуға тарта алмаймыз. Бірақ ұлттың әдебиетінің қайнар бұлақтары біздің кітапқұмар саналы жастарымыздың санасына құйылса, бұл біз үшін көктен іздегеніміз жерден табылғаны. Ал, оны жасайтын идеология қайда? Қаржылық көмек қайда? Өзіміздің ана тілімізді мемлекеттің биік мінберлерінде сөйлете алмай, ширек ғасырдан астам уақыттан бері әлі ұлардай шулап келеміз. Қайдан енді нәтиже? Біз тек салдармен ғана күресетін ұлтқа айналып кеттік. Себептің қайда жатқанын елемегеннен соң осындай рухани дағдарысқа ұшырап отырмыз. Неге біз түпкі себебін біліп, алдын ала алмай отырмыз? Тіпті бұл жағдай бізге үйреншікті болып қалды. Біраз бұрын да елге белгілі ақсақал ұлттың әдебиетін тірілтпей, біздің рухани жаңғыруымыз да, ұрандатқанымыз да бекер деген болатын. Біз бұлай рухани жаңғырмай*ақ қойдық... Сол сияқты, ұлттық әдебиетті тірілту де шешілмеген қоғамдық-әлеуметтік мәселелермен тығыз байланысты екенін ұмытпайық... Қарныңда бір нәрсе болмаса, миыңда не болмақ...
Бекболат Қаржан
"Адырна" ұлттық порталы
