Балалар әдебиеті бар болса, неге қарттар әдебиеті жоқ??? Бұл оларды менсінбеушілік емес пе?
Қарттарды тәрбиелейтін, кезінде қылған иттігі мен жауыздығына тірісінде кешірім сұрауға үндейтін әдебиет керемет болмас па еді? "Ханкелдінің хаты" деген сияқты аудиоромандардан қарияларымыздың тұтас бір толқыны парасатты болуға ынтасы артар еді.
70+ шығармаларға сұраныс көп болар еді, меніңше.
Yerlan Ospan
