«Жасыратыны жоқ, Сәуле (Әбілдаханқызы – ред.) мен Сайрагүлдің жағдайында мен толық Сәуленің жағындағы адаммын. Өйткені, Сәуленің еңбегіне, ынтасына куәмін. Ең бастысы, адамда көңіл деген болады ғой. Оны жақсы білемін. Сол үшін кезінде Сайрагүлге «мұның адамгершілікке жатпайды» деп ренішімді айтқан едім. Әрі өзіне тікелей «сен менің адвокаттағымнан өзің бас тартпасаң, мен сені осңына дейін қорғаймын» деп айтқанмын. Бірақ қатты ренжігенімді жасырмадым. Соған байланысты болар деп ойлаймын, білмеймін.
"Өзі маған өкпем жоқ",- дейді. "Бастапқы кездерде телефон көтермедің" деп ренжіді. Сол кезде мен Сайрагүлге: «Көз алдыңа елестет, қызың Үкіліай о дүниелік болса, ештеңе болмағандай жұмыс істеп, телефонмен сөйлесіп отыра аласың ба?» дедім. Ал мен Сайрагүлдің бір де бір сотына, бір де бір жиналысына бармай қалмақ түгілі, кешігіп көрген адам емеспін. Бәрін уақытылы үйлестіріп жүрдім. Ал қаңтардың 4 күні республикалық көші-қон комитетінен қанағаттандырмау туралы жауап алдым, "сотқа шағым жазамын" дедім. Ауыр қазаға тап болғаныма қарамастан Сайрагүлдің мәселесі жөнінде талап-арыз жазып, сотқа тіркеттім. Сол кезде ол халыққа видео мәлімдеме жасайды. Айтқаны – Абзал Құспан мен хабарласқанда көтермеді. Әрине, ашуландым. Талап-арызымды әкелдім сотқа. Сонда Сайрагүл кешірім сұрап, қайтадан менің қорғауымды өтінді. Келістім. Негізі, қатты ренжігенмін.
15 ақпан сот болуы тиіс. Енді қазақ деген көңілі ашық қой, ауыр қазаға душар болсаң, көңіл шайға шақырады. Сөйтіп 12 ақпан көңіл шайға барып, дастархан басында отырсам, Сайрагүл хабарласты. Тұтқаны көтеріп, кейін хабарласатынымды, қолымның бос еместігін айттым. Ол сот туралы сұрастырып, хабарлама жазып жіберіпті. Мен 15 ақпан болатынын айттым. Сөйтсем, "сот болып кетіпті" дейді, ал онда екеуміз де болмадық. Бұған алаңдаған мен сот бөлімінің хатшысына хабарласып едім, ол «ешқандай өзгеріс жоқ, сот 15 ақпан болады» деді. Ал мен 14 ақпанға билет алып қойған едім. Ал ол тағы видео жариялап қойыпты. Тағы ренжідім. Кеше түскі уақытқа дейін Сайрагүлмен телефон арқылы сөйлесіп жүрдім, ойымда ештеңе жоқ. Кеше Оралдан ұшаққа отырып, Астанаға ұшып бардым, Астанадан таңғы сағат 4-те Алматыға ұшып келдім. Алматыға келіп, әлгі видеоны көрдім.
Бұл – баланың ойыны ма, әлде күрделі ойындар жүріп жатыр ма, білмедім. Менің білетінім, мен ашық ауыз, аңқау адвокат екенмін.
Амал жоқ, 3000 шақырым жерді артқа тастап келген соң, Талдықорғанға бардым. Бардым да көзіне қарап бәрін айттым. Маған талабы бар ма, айтары бар ма, бәрін сұрадым. «Жоқ» дейді. Ашуланамын, әрине.
Сөйтіп, Айман Омароваға сәттілік тіледім де, қайтып барамын. Бұл істі осымен тәмамдадым. Мен ойыншық емеспін ғой», - деді Абзал Құспан Qamshy.kz ақпарат агенттігінің тілшісіне.
"Qamshy.kz "
